Psalmorum 81
1 Psalmus Asaph, in finem, pro torcularibus, quinta sabbati. Exultate Deo adiutori nostro: iubilate Deo Iacob.
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Sumite psalmum, et date tympanum: psalterium iucundum cum cithara.
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Buccinate in Neomenia tuba, in insigni die sollemnitatis vestrae:
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 Quia praeceptum in Israel est: et iudicium Deo Iacob.
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 Testimonium in Ioseph posuit illud, cum exiret de Terra Aegypti: linguam, quam non noverat, audivit.
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 Divertit ab oneribus dorsum eius: manus eius in cophino servierunt.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 In tribulatione invocasti me, et liberavi te: exaudivi te in abscondito tempestatis: probavi te apud aquam contradictionis.
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 Audi populus meus, et contestabor te: Israel si audieris me,
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Aegypti: dilata os tuum, et implebo illud.
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 Et non audivit populus meus vocem meam: et Israel non intendit mihi.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum, ibunt in adinventionibus suis.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 Si populus meus audisset me: Israel si in viis meis ambulasset:
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 Pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem: et super tribulantes eos misissem manum meam.
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 Inimici Domini mentiti sunt ei: et erit tempus eorum in saecula.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 Et cibavit eos ex adipe frumenti: et de petra, melle saturavit eos.
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
