Psalmorum 7
1 Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi filii Iemini. Domine Deus meus in te speravi: salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me.
Syggajon Dawidowe, które śpiewał Panu dla słów Chusy, syna Jemini. Panie, Boże mój! w tobie ufam; wybawże mię od wszystkich prześladowców moich, i wyzwól mię;
2 Nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.
By snać duszy mojej nie porwał jako lew, a nie rozszarpał, gdyby nie było, ktoby ją wybawił.
3 Domine Deus meus si feci istud, si est iniquitas in manibus meis:
Panie, Boże mój! jeźlim to uczynił, a jeźli jest nieprawość w rękach moich;
4 Si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.
Jeźlim złe oddał temu, który ze mną w pokoju mieszkał; jeźliżem nie wyrwał tego, który mię dręczył bez przyczyny:
5 Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.
Niechajże prześladuje nieprzyjaciel duszę moję, a niechaj pochwyci, i podepcze na ziemi żywot mój, a sławę moję niech zagrzebie w proch. (Sela)
6 Exurge Domine in ira tua: et exaltare in finibus inimicorum meorum. Et exurge Domine Deus meus in praecepto quod mandasti:
Powstańże, Panie! w popędliwości twojej, podnieś się przeciwko wściekłości nieprzyjaciół moich, ocuć się, a obróć się ku mnie; boś ty sąd postanowił;
7 et synagoga populorum circumdabit te. Et propter hanc in altum regredere:
Tedy się do ciebie zbieży zgromadzenie narodów; dla nich tedy usiądź na wysokości.
8 Dominus iudicat populos. Iudica me Domine secundum iustitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.
Pan będzie sądził narody. Osądźże mię, Panie! według sprawiedliwości mojej, i według niewinności mojej, która jest przy mnie.
9 Consumetur nequitia peccatorum, et diriges iustum, scrutans corda et renes Deus. Iustum
Niechże, proszę, ustanie złość niepobożnych, a umocnij sprawiedliwego, który doświadczasz serc i wnętrzności, o Boże sprawiedliwy!
10 adiutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.
Bóg jest tarczą moją, który wybawia ludzi serca szczerego.
11 Deus iudex iustus, fortis, et patiens: numquid irascitur per singulos dies?
Bóg jest sędzią sprawiedliwym; Bóg obrusza się co dzień na niezbożnego.
12 Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit: arcum suum tetendit, et paravit illum.
Jeźli się nie nawróci, naostrzy miecz swój; łuk swój wyciągnął, i nagotował go.
13 Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.
Zgotował nań broń śmiertelną, a strzały swoje na prześladowników przyprawił.
14 Ecce parturiit iniustitiam: concepit dolorem, et peperit iniquitatem.
Oto rodzi nieprawość, bo począł boleść; ale porodzi kłamstwo.
15 Lacum aperuit, et effodit eum: et incidit in foveam, quam fecit.
Kopał dół, i wykopał go; ale wpadnie w dół, który sam uczynił.
16 Convertetur dolor eius in caput eius: et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.
Obróci się boleść jego na głowę jego, a na wierzch głowy jego nieprawość jego spadnie.
17 Confitebor Domino secundum iustitiam eius: et psallam nomini Domini altissimi.
Będę wysławiał Pana według sprawiedliwości jego, a będę śpiewał imieniowi Pana najwyższego.
