Psalmorum 69
1 Psalmus David, in finem, pro iis, qui commutabuntur. Salvum me fac Deus: quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam.
Pou direktè koral la. Sou melodi “Lis Yo”. Yon Sòm David. Sove mwen, O Bondye, paske dlo yo fin monte jis nan kou m!
2 Infixus sum in limo profundi: et non est substantia. Veni in altitudinem maris: et tempestas demersit me.
Mwen desann fon nan labou. Nanpwen plas pou pye m kenbe. Mwen fin rive nan dlo fon yo, e yon gwo inondasyon ap debòde sou mwen.
3 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae: defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
Mwen fatige nèt ak kriye mwen an. Gòj mwen sèk nèt. Zye m varye pandan mwen ap tann Bondye mwen an.
4 Multiplicati sunt super capillos capitis mei, qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei iniuste: quae non rapui, tunc exolvebam.
(Sila) ki rayi mwen san koz yo plis pase cheve sou tèt mwen. (Sila) ki ta detwi mwen yo pwisan e san rezon, yo fè lènmi avè m. Sa ke m pa t janm vòlè, mwen oblije remèt li.
5 Deus tu scis insipientiam meam: et delicta mea a te non sunt abscondita.
O Bondye, Ou konnen foli mwen. Koupabilite mwen pa kache devan Ou.
6 Non erubescant in me qui expectant te Domine, Domine virtutum. Non confundantur super me qui quaerunt te, Deus Israel.
Pa kite (sila) k ap tann Ou yo vin wont akoz mwen, O Senyè BONDYE dèzame yo. Pa kite yo vin dezonere akoz mwen menm, O Bondye Israël la.
7 Quoniam propter te sustinui opprobrium: operuit confusio faciem meam.
Paske pou koz Ou, mwen te pote repwòch. Dezonè fin kouvri figi mwen.
8 Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meae.
Mwen vin izole de frè m yo, tankou yon etranje de fis a manman m yo.
9 Quoniam zelus domus tuae comedit me: et opprobria exprobrantium tibi, ceciderunt super me.
Epi akoz zèl mwen gen pou lakay Ou, yo manje m nèt. Repwòch a (sila) ki te repwoche Ou yo te vin tonbe sou mwen.
10 Et operui in ieiunio animam meam: et factum est in opprobrium mihi.
Lè mwen te kriye nan nanm mwen, e te fè jèn, sa te vin yon repwòch pou mwen.
11 Et posui vestimentum meum cilicium: et factus sum illis in parabolam.
Lè m te fè twal sak sèvi kon rad mwen, mwen te vin yon vye pawòl, yon rizib pou yo menm.
12 Adversum me loquebantur qui sedebant in porta: et in me psallebant qui bibebant vinum.
(Sila) ki chita nan pòtay yo pale afè mwen, e moun sòt yo fè chan sou mwen.
13 Ego vero orationem meam ad te Domine: tempus beneplaciti Deus. In multitudine misericordiae tuae exaudi me, in veritate salutis tuae:
Men pou mwen, priyè mwen se a Ou menm, O SENYÈ, nan yon lè ki bon, nan grandè lanmou dous Ou a. Reponn mwen avèk sali verite Ou a.
14 Eripe me de luto, ut non infigar: libera me ab iis, qui oderunt me, et de profundis aquarum.
Delivre mwen sòti nan labou a. Pa kite mwen fonse nèt ladann. Kite m delivre de sa yo ki rayi mwen yo, ak nan fon dlo yo.
15 Non me demergat tempestas aquae, neque absorbeat me profundum: neque urgeat super me puteus os suum.
Pa kite inondasyon dlo yo vin anvayi mwen, ni fon an vale m, ni fòs la fèmen bouch li sou mwen.
16 Exaudi me Domine, quoniam benigna est misericordia tua: secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
Reponn mwen, O SENYÈ, paske lanmou dous Ou a bon; Selon grandè a mizerikòd Ou, vire kote mwen.
17 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo: quoniam tribulor, velociter exaudi me.
Pa kache figi Ou de sèvitè Ou a, paske mwen nan gwo pwoblèm. Reponn mwen vit.
18 Intende animae meae, et libera eam: propter inimicos meos eripe me.
Rale nanm mwen pre. Rachte l! Rachte mwen akoz lènmi mwen yo!
19 Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam.
Ou konnen repwòch mwen, wont mwen, avèk dezonè mwen an. Tout advèsè mwen yo devan Ou.
20 In conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me, improperium expectavit cor meum et miseriam. Et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit: et qui consolaretur, et non inveni.
Repwòch fin kraze kè m. Mwen vin ba nèt. Mwen te chache pitye, men pa t genyen; kondoleyans, men nanpwen.
21 Et dederunt in escam meam fel: et in siti mea potaverunt me aceto.
Anplis, yo te ban mwen fyèl kon manje ak vinèg pou swaf mwen.
22 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.
Ke tab devan yo devni yon pèlen. Lè yo nan tan lapè, kite li tounen yon pyèj.
23 Obscurentur oculi eorum ne videant: et dorsum eorum semper incurva.
Ke zye yo vin twouble pou yo pa kab wè. Ke do yo koube nèt.
24 Effunde super eos iram tuam: et furor irae tuae comprehendat eos.
Vide kòlè Ou sou yo. Ke fachèz kòlè Ou ki brile ka vini sou yo.
25 Fiat habitatio eorum deserta: et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
Pou kan yo kapab dezole. Pou pa gen moun ki rete ankò nan tant yo.
26 Quoniam quem tu percussisti, persecuti sunt: et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.
Paske yo te pèsekite (sila) ke Ou menm te blese a. Yo pale sou doulè a (sila) ke Ou menm te blese yo.
27 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum: et non intrent in iustitiam tuam.
Ogmante inikite sou inikite yo. Ni pa kite yo antre nan ladwati Ou.
28 Deleantur de Libro viventium: et cum iustis non scribantur.
Ke yo kapab efase soti nan liv lavi a. Pou yo pa vin anrejistre nan achiv ak moun ladwati yo.
29 Ego sum pauper et dolens: salus tua Deus suscepit me.
Men mwen aflije e mwen nan doulè. Ke delivrans Ou, O Bondye kapab plase mwen an sekirite an wo.
30 Laudabo nomen Dei cum cantico: et magnificabo eum in laude:
Mwen va louwe non Bondye avèk chan yo, epi leve Li wo avèk remèsiman.
31 Et placebit Deo super vitulum novellum: cornua producentem et ungulas.
Se sa k ap fè kè SENYÈ kontan plis pase yon bèf, ni pase yon jenn towo avèk kòn ak zago.
32 Videant pauperes et laetentur: quaerite Deum, et vivet anima vestra:
Enb yo te wè sa e yo kontan. Nou menm ki chache Bondye, kite kè nou reprann fòs.
33 Quoniam exaudivit pauperes Dominus: et vinctos suos non despexit.
Paske SENYÈ a tande malere yo, e Li pa meprize moun pa L ki prizonye yo.
34 Laudent illum caeli et terra, mare, et omnia reptilia in eis.
Kite syèl la avèk tè a louwe Li, lanmè yo avèk tout sa ki fè mouvman ladann yo.
35 Quoniam Deus salvam faciet Sion: et aedificabuntur civitates Iuda. Et inhabitabunt ibi, et hereditate acquirent eam.
Paske Bondye va delivre Sion e bati vil Juda yo, pou yo kab rete la e posede li.
36 Et semen servorum eius possidebit eam, et qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea.
Desandan a sèvitè Li yo va eritye li. (Sila) ki renmen non Li yo va rete ladann.
