Psalmorum 50
1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
2 ex Sion species decoris eius.
Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
3 Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
4 Advocavit caelum desursum: et terram discernere populum suum.
Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
5 Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
6 Et annunciabunt caeli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
7 Audi populus meus, et loquar Israel, et testificabor tibi: Deus Deus tuus ego sum.
Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
9 Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
10 Quoniam meae sunt omnes ferae silvarum, iumenta in montibus et boves.
Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
11 Cognovi omnia volatilia caeli: et pulchritudo agri mecum est.
Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terrae, et plenitudo eius.
Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
14 Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
17 Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
18 Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
19 Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuae ponebas scandalum:
Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
21 haec fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
22 Intelligite haec qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
23 Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.
Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
