Psalmorum 38
1 Psalmus David, in recordationem sabbati. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
Psalmus David, in recordationem sabbati. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
2 Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
3 Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
4 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
5 Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.
Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.
6 Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
13 Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
15 Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
21 Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
22 Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meae.
Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meae.
