Proverbiorum 6
1 Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam,
Ka ca, na hui ham rhi na khang tih kholong ham na kut na tum atah,
2 illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.
Na ka dongkah olthui loh n'hlaeh coeng tih na ka dongkah olthui loh n'khaih.
3 Fac ergo quod dico fili mi, et temetipsum libera: quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum:
Te te na saii dongah ka ca aw, na huul uh cakhaw na hui kah kut ah ni na pha hae. Te dongah cet, mawn lamtah na hui hloep laeh.
4 ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebrae tuae.
Na mik te ih sak boeh, na mikkhu te ngam boeh.
5 Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.
Kut dongkah kirhang bangla sayuep kut dongkah vaa bangla namah huul uh laeh.
6 Vade ad formicam o piger, et considera vias eius, et disce sapientiam:
Kolhnaw aw lunghi taengla cet lah, anih kah khosing ke hmu lamtah cueih van lah.
7 quae cum non habeat ducem, nec praeceptorem, nec principem,
A taengah rhalboei khaw, rhoiboei khaw, aka taemrhai ham khaw om mai pawh.
8 parat in aestate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.
Khohal ah a buh te a soepsoei tih cangah ah a caak te a yoep.
9 Usquequo piger dormies? quando consurges e somno tuo?
Kolhnaw aw me hil nim na yalh vetih na ih lamloh me vaengah nim na thoh ve?
10 Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias:
Bet ih, bet ngam, kut poem bet neh na yalh.
11 et veniet tibi quasi viator, egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.
Te vaengah na khodaeng te aka cet paitai bangla, na tloelnah loh photling aka bai hlang bangla ha pawk ni.
12 Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso,
Aka muen hlang neh boethae hlang tah a ka dongkah olhmaang nen ni a pongpa.
13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur,
A mik neh a mikhip, a kho neh a thui, a kutdawn neh a thuinuet.
14 pravo corde machinatur malum, et omni tempore iurgia seminat.
A lungbuei kah a calaak neh a tuetang takuem ah boethae bueng a paem tih, tingtoehnah neh hohmuhnah a khuen.
15 huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.
Te dongah amah kah rhainah loh buengrhuet a thoeng thil vetih hoeihnah om kolla khaem pahoi ni.
16 Sex sunt, quae odit Dominus, et septimum detestatur anima eius:
He parhuk he BOEIPA loh a thinah tih a hinglu dongah tueilaehkoi khuikah tueilaehkoi parhih tah.
17 Oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,
A honghi lai aka ludoeng kah a mik, ommongsitoe kah thii aka long sak kah a kut,
18 cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,
Boethae kopoek aka paem lungbuei, boethae dongla aka yong paitok kho,
19 proferentem mendacia testem fallacem, et eum, qui seminat inter fratres discordias.
A hong kah laipai loh laithae ol a sat tih pacaboeina lakli ah tingtoehnah la a khuen.
20 Conserva fili mi praecepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuae.
Ka ca, na pa kah olpaek te kueinah lamtah na nu kah olkhueng phap sut boeh.
21 Liga ea in corde tuo iugiter, et circumda gutturi tuo.
Na lungbuei ah rhawp hlaengtang lamtah na rhawn ah rhawp laikoeinah lah.
22 Cum ambulaveris, gradiantur tecum: cum dormieris, custodiant te, et evigilans loquere cum eis.
Na caeh vaengah nang m'mawt vetih na yalh vaengah nang te n'tawt ni, na haenghang vaengah nang n'lolmang puei ni.
23 quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitae increpatio disciplinae:
Olpaek tah hmaithoi ni, olkhueng khaw vangnah ni, thuituennah dongkah toelthamnah khaw hingnah longpuei ni.
24 ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneae.
Huta thae taeng lamkah neh kholong nu ol hnal lamloh nang aka ngaithuen ham ni.
25 Non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum, nec capiaris nutibus illius:
A sakthen te na thinko nen khaw nai boeh, a mikkhu neh nang te n'hloih boel saeh.
26 pretium enim scorti vix est unius panis: mulier autem viri pretiosam animam capit.
Pumyoi nu tah buh hluem ham ni, tedae hlang yuu loh hinglu phutlo khaw a hoem.
27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant?
Hlang kah a rhang dongah hmai a poep lalah a himbai te hoeh mahpawt a?
28 aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantae eius?
Hlang pakhat te hmai-alh dongah a caeh lalah a kho te duih mahpawt a?
29 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.
A hui kah yuu te aka kun thil tih aka ben tah pakhat khaw hmil tangloeng mahpawh.
30 Non grandis est culpa, cum quis furatus fuerit: ut esurientem impleat animam:
A hinglu kah a lamlum dip sak hamla a huen atah hlanghuen te hlang loh hnoelrhoeng mahpawt a?
31 deprehensus tamen reddet septuplum, et omnem substantiam domus suae tradet.
A hmuh uh atah a pueh parhih la a sah saeh lamtah a im kah a boei a rhaeng te boeih a phai saeh.
32 Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam:
Lungbuei aka talh huta tah samphaih, a hinglu aka phae long ni te te a saii.
33 turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur.
Tlohtat neh yah a dong vetih anih kokhahnah te hmata mahpawh.
34 quia zelus et furor viri non parcet in die vindictae,
Phulohnah khohnin ah a va kah kosi neh thatlainah dongah lungma ti mahpawh.
35 nec acquiescet cuiusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.
A mikhmuh kah tlansum pakhat khaw khuen pah pawt vetih kapbaih yet cakhaw huem pah mahpawh.
