Job 40
1 Et adiecit Dominus, et locutus est ad Iob:
Kaj la Eternulo plue parolis al Ijob, kaj diris:
2 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
Ĉu povas blasfemanto disputi kun la Plejpotenculo? La mallaŭdanto de Dio tion respondu.
3 Respondens autem Iob Domino, dixit:
Kaj Ijob respondis al la Eternulo, kaj diris:
4 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.
Jen mi estis facilanima; kion mi povas respondi al Vi? Mi metas mian manon sur mian buŝon.
5 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.
Unu fojon mi parolis, kaj mi ne respondos; Tion mi ne faros duan fojon.
6 Respondens autem Dominus Iob de turbine, dixit:
Kaj la Eternulo respondis al Ijob el la ventego, kaj diris:
7 Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te: et indica mihi.
Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
8 Numquid irritum facies iudicium meum: et condemnabis me, ut tu iustificeris?
Ĉu vi volas senvalorigi Mian verdikton, Akuzi Min, por ke vi montriĝu prava?
9 Et si habes brachium sicut Deus, et si voce simili tonas?
Se vi havas tian brakon, kiel Dio, Kaj se vi povas tondri per voĉo simile al Li,
10 Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus.
Tiam ornamu vin per majesto, kaj altiĝu, Vestu vin per gloro kaj belegeco;
11 Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia.
Elverŝu la furiozon de via kolero; Ekrigardu ĉion fieran kaj humiligu ĝin;
12 Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo.
Ekrigardu ĉiun fierulon kaj konfuzu lin; Kaj frakasu la malpiulojn sur ilia loko;
13 Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam:
Kaŝu ilin ĉiujn en la tero; Ilian vizaĝon kovru per mallumo.
14 Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.
Tiam Mi gloros vin, Se via dekstra mano vin helpos.
15 Ecce, Behemoth, quem feci tecum, foenum quasi bos comedet:
Vidu la hipopotamon, kiun Mi kreis apud vi; Herbon ĝi manĝas, kiel bovo.
16 Fortitudo eius in lumbis eius, et virtus illius in umbilico ventris eius.
Vidu, ĝia forto estas en ĝiaj lumboj, Kaj ĝia fortikeco estas en la muskoloj de ĝia ventro.
17 Stringit caudam suam quasi cedrum, nervi testiculorum eius perplexi sunt.
Ĝi streĉas sian voston kiel cedron, La tendenoj de ĝiaj femuroj estas interplektitaj.
18 Ossa eius velut fistulae aeris, cartilago illius quasi laminae ferreae.
Ĝiaj ostoj estas kiel kupraj tuboj, Ĝiaj ostoj estas kiel feraj stangoj.
19 Ipse est principium viarum Dei, qui fecit eum, applicabit gladium eius.
Ĝi estas la komenco de la vojoj de Dio; Ĝia Kreinto donis al ĝi ĝian glavon.
20 Huic montes herbas ferunt: omnes bestiae agri ludent ibi.
La montoj alportas al ĝi manĝaĵon, Kaj ĉiuj bestoj de la kampo tie ludas.
21 Sub umbra dormit in secreto calami, et in locis humentibus.
Sub ombroriĉaj arboj ĝi kuŝas, Sub kovro de kanoj kaj en ŝlimo.
22 Protegunt umbrae umbram eius, circumdabunt eum salices torrentis.
Ombroriĉaj arboj ŝirmas ĝin per sia ombro, Ĉirkaŭas ĝin salikoj apud torentoj.
23 Ecce, absorbebit fluvium, et non mirabitur: et habet fiduciam quod influat Iordanis in os eius.
Se la rivero tumultas, ĝi ne konfuziĝas; Ĝi staras trankvile, se eĉ Jordan enverŝiĝus en ĝian buŝon.
24 In oculis eius quasi hamo capiet eum, et in sudibus perforabit nares eius.
Ĉu iu povas preni ĝin antaŭ ĝiaj okuloj, Ĉu iu povas trabori per ŝnuroj ĝian nazon?
