Job 39
1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
“Wonim ɛberɛ a bepɔ so mmirekyie wowoɔ? Woahwɛ, ahunu ɛberɛ a ɔforoteɛ nyinsɛn ne ba?
2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
Woakane abosome dodoɔ a wɔde nyinsɛn? Wonim ɛberɛ a wɔwoɔ anaa?
3 Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
Wɔkoto wowo wɔn mma; na wɔn awokoɔ yea to twa.
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
Wɔn mma nyini ahoɔden so wɔ wiram; na wɔgya wɔn awofoɔ hɔ a wɔnnsane nkɔ wɔn nkyɛn bio.
5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
“Hwan na ɔma wiram afunumu fa ne ho die? Hwan na ɔsanee ne nhoma?
6 Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
Mede asase bonini maa no sɛ ne fie, ne nkyene asase tamaa sɛ nʼatenaeɛ.
7 Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
Ɔsere kurom gyegyeegyeyɛ no; na ɔnte ɔkafoɔ nteateam.
8 Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
Ɔkyinkyini mmepɔ no so sɛ nʼadidibea; ɛhɔ na ɔkyin hwehwɛ wira mono biara.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
“Ɛkoɔ bɛpene sɛ ɔbɛsom wo anaa? Ɔbɛtena wo mmoa adididaka nkyɛn anadwo anaa?
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
Wobɛtumi asa no wɔ fentemfidie so? Ɔbɛfentem mmɔnhwa a ɛda wʼakyi anaa?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
Wobɛtumi de wo ho ato no so ɛsiane nʼahoɔden dodoɔ nti? Wobɛgya wʼadwuma a ɛyɛ den ama no anaa?
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
Wogye di sɛ ɔde wʼaburo bɛba na waboa ano de akɔ ayuporobea anaa?
13 Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
“Sohori bɔ nʼataban mu anigyeɛ so, nanso wɔntumi mfa ntoto asukɔnkɔn deɛ ho.
14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
Ɔto ne nkosua gu asase so ma mfuturo ka no hye,
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
ɛmfa ne ho sɛ ɛnan bi bɛpɛkyɛ no, sɛ wiram aboa bi bɛtiatia so.
16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
Ɔbɔ ne mma atirimuɔden sɛdeɛ wɔnnyɛ ne dea; ɛmfa ne ho sɛ nʼadwuma bɛyɛ kwa,
17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
ɛfiri sɛ Onyankopɔn amma no nyansa, wamma no nhunumu biara.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
Nanso sɛ ɔtrɛ ne ntaban mu tu mmirika a, ɔsere ɔpɔnkɔ ne ne sotefoɔ.
19 Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
“Wo na woma ɔpɔnkɔ no nʼahoɔden anaa wode ne kɔn mu nwi kuhaa no ma no?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
Wo na woma no huri te sɛ ntutummɛ, na ɔde ne nkorɔmo hunahuna anaa?
21 Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
Ɔde ne nan tintim fam denden, na nʼani gye nʼahoɔden mu, na afei ɔbɔ wura ɔko mu.
22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
Ɔmmɔ hu, na ɔnsuro biribiara; ɔhunu akofena a ɔnnwane.
23 Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
Bɛmma woso wɔ ne nkyɛn mu bɔha mu, na pea ne pɛmɛ nso di ahim wɔ ne ho.
24 Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
Ɔfiri ahopereɛ mu de nʼano sisi fam; na sɛ wɔhyɛn totorobɛnto a, ɔntumi nnyina faako.
25 Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
Sɛ totorobɛnto hyɛne a ɔka sɛ, ‘Wiɛɛ!’ ɔte ɔko ho hwa firi akyirikyiri, ɔsahene no nteamu ne ɔko mu osebɔ.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
“Wo nyansa na ɛma akorɔma tuo na ɔtrɛ ne ntaban mu fa anafoɔ?
27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
Wo na wohyɛ ɔkɔdeɛ ma no tu kɔ sorosoro kɔyɛ ne pirebuo wɔ hɔ?
28 In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
Ɔbotan mu na ɔteɛ na ɛhɔ na ɔda; ɔbotan sorɔnsorɔn yɛ nʼabandenden.
29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
Ɛhɔ na ɔfiri kɔpɛ nʼaduane; nʼani hunu adeɛ a ɛwɔ akyirikyiri.
30 Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
Mogya yɛ ne mma aduane, na baabi a atɔfoɔ wɔ no, ɛhɔ na ɔwɔ.”
