Job 33
1 Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
2 Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
5 Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
6 Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
7 Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
9 Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
10 Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
11 Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.
Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
12 Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.
Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
13 Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?
Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
15 Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:
We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
16 Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
17 Ut avertat hominem ab his, quae facit, et liberet eum de superbia:
Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
18 Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.
Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.
Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animae illius cibus ante desiderabilis.
Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
21 Tabescet caro eius, et ossa, quae tecta fuerant, nudabuntur.
Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
22 Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.
I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
23 Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis aequitatem:
Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
24 Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
25 Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiae suae.
I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
27 Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.
Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
28 Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
29 Ecce, haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.
Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
30 Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
31 Attende Iob, et audi me: et tace, dum ego loquor.
Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.
Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
33 Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
