Job 23
1 Respondens autem Iob, ait:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagae meae aggravata est super gemitum meum.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 Ut sciam verba, quae mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suae mole me premat.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 Proponat aequitatem contra me, et perveniet ad victoriam iudicium meum.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia praesto sunt ei.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore solicitor.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
