< Psalmorum 139 >
1 In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me;
Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Ta Dawuda. Zabura ce. Ya Ubangiji, ka bincike ni ka kuwa san ni.
2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam.
Ka san sa’ad da na zauna da sa’ad da na tashi; ka san tunanina daga nesa.
3 Intellexisti cogitationes meas de longe; semitam meam et funiculum meum investigasti:
Ka san fitata da kuma kwanciyata; ka saba da dukan hanyoyina.
4 et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea.
Kafin in yi magana da harshena ka santa gaba ɗaya, ya Ubangiji.
5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
Ka kewaye ni, gaba da baya; ka sa hannunka a kaina.
6 Mirabilis facta est scientia tua ex me; confortata est, et non potero ad eam.
Irin wannan sanin game da ni ya fi ƙarfin magana, ya fi ƙarfi in gane.
7 Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam?
Ina zan tafi daga Ruhunka? Ina zan gudu in tafi daga gabanka?
8 Si ascendero in cælum, tu illic es; si descendero in infernum, ades. (Sheol )
In na haura zuwa sammai, kana a can; in na yi gado a zurfafa, kana a can. (Sheol )
9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris,
In na tashi a fikafikan safiya, in na sauka a gefe mai nisa na teku,
10 etenim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua.
can ma hannunka zai bishe ni, hannunka na dama zai riƙe ni gam.
11 Et dixi: Forsitan tenebræ conculcabunt me; et nox illuminatio mea in deliciis meis.
In na ce, “Tabbatacce duhu zai ɓoye ni haske kuma zai zama dare kewaye da ni,”
12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur: sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus.
duhu ma ba zai zama duhu gare ka ba; dare zai haskaka kamar rana, gama duhu ya yi kamar haske gare ka.
13 Quia tu possedisti renes meos; suscepisti me de utero matris meæ.
Gama ka halicci ciki-cikina; ka gina ni gaba ɗaya a cikin mahaifar mahaifiyata.
14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.
Ina yabonka domin yadda ka yi ni abin tsoro ne da kuma abin mamaki; ayyukanka suna da banmamaki, na san da haka sosai.
15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto; et substantia mea in inferioribus terræ.
Ƙasusuwana ba a ɓoye suke a gare ka ba sa’ad da aka yi ni asirce. Sa’ad da saƙa ni gaba ɗaya a zurfafan duniya.
16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur. Dies formabuntur, et nemo in eis.
Idanunka sun ga jikina marar fasali; dukan kwanakin da aka tsara mini a rubuce suke a littafinka kafin ɗayansu yă kasance.
17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus; nimis confortatus est principatus eorum.
Tunaninka suna da daraja gare ni, ya Allah! Yawansu ba su da iyaka!
18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. Exsurrexi, et adhuc sum tecum.
A ce zan iya ƙirgansu, za su fi yashin teku yawa. Sa’ad da na farka, ina nan tare da kai har yanzu.
19 Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me:
Da kawai za ka kashe mugaye, ya Allah! Ku rabu da ni, ku masu kisankai!
20 quia dicitis in cogitatione: Accipient in vanitate civitates tuas.
Suna magana game da kai da mugun nufi; maƙiyanka suna ɗaukan sunanka a banza.
21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, et super inimicos tuos tabescebam?
Ba ina ƙin masu ƙinka ba, ya Ubangiji, ina kuma ƙyamar waɗanda suke tayar maka ba?
22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi.
Ba ni da wani abu da nake musu sai kiyaye kawai; na ɗauke su abokan gābana.
23 Proba me, Deus, et scito cor meum; interroga me, et cognosce semitas meas.
Ka bincike ni, ya Allah ka kuma san zuciyata; ka gwada ni ka kuma san damuwata.
24 Et vide si via iniquitatis in me est, et deduc me in via æterna.
Duba ko akwai wani laifi a cikina, ka bishe ni a madawwamiyar hanya.