Psalmorum 130

1 Canticum graduum. De profundis clamavi ad te, Domine;

Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!

2 Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecationis meæ.

HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.

3 Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?

Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?

4 Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus:

Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.

5 speravit anima mea in Domino.

Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.

6 A custodia matutina usque ad noctem, speret Israël in Domino.

Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.

7 Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.

Israel hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.

8 Et ipse redimet Israël ex omnibus iniquitatibus ejus.

En Hij zal Israel verlossen van al zijn ongerechtigheden.