Psalmorum 59
1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, quando misit Saul et custodivit domum ejus ut eum interficeret. [Eripe me de inimicis meis, Deus meus, et ab insurgentibus in me libera me.
AI Kot, kom kotin dore ia la jan ai imwintiti kan, o kotin pera jan ia mon me palian ia.
2 Eripe me de operantibus iniquitatem, et de viris sanguinum salva me.
Dore ia la jan me morjued akan, o kotin jauaja ia jan me inon ion nta.
3 Quia ecce ceperunt animam meam; irruerunt in me fortes.
Irail kin majamajan maur i, me kelail akan pokon pena on ia, a jota dip ai, o jota me jued kot, me i wiadar, Main leowa.
4 Neque iniquitas mea, neque peccatum meum, Domine; sine iniquitate cucurri, et direxi.
Irail tan pena o kaonopada a jota dip ai. Kom kotin opada waja, o kotin ieian ia, o ireron mepukat.
5 Exsurge in occursum meum, et vide: et tu, Domine Deus virtutum, Deus Israël, intende ad visitandas omnes gentes: non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem.
Main leowa, Kot Jepaot, Kot en Ijrael, kotin opada waja, o kotin kadeikada men liki kan karoj. Kom der maki on amen ir, me kin wia dip ni ar aklapalap.
6 Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.
Nin jautik re kin puredo nunun dueta kidi kan, o re kin tanatan jili nan kanim o.
7 Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum: quoniam quis audivit?
Kom kotin mani, re kin lidelidu monin; kodlaj kan mi pan kilin au arail: Ij me pan ron?
8 Et tu, Domine, deridebis eos; ad nihilum deduces omnes gentes.
A komui, Main leowa, pan kotin kiparamat kin irail, o kom pan kotin kalij irail la.
9 Fortitudinem meam ad te custodiam, quia, Deus, susceptor meus es:
Kele pa i, i pan rukila re omui. Pwe Kot pere pa i.
10 Deus meus misericordia ejus præveniet me.
Kot kin kotin kajale on ia melel a kalanan; Kot kin kotin wiai on ia, i en peren kida ai imwintiti.
11 Deus ostendet mihi super inimicos meos: ne occidas eos, nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua, et depone eos, protector meus, Domine:
Kom der kotin kame ir ala, pwe nai aramaj akan pan monokela, a kotin kamueit ir pajan ki omui mana, leowa pere pat, kajapoke ir ala.
12 delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum; et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annuntiabuntur
Dip eta lokaia en kilin au arail; i me re pan lokidi ni ar aklapalap; pwe re kin lokaia lalaue o likam eta.
13 in consummatione: in ira consummationis, et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Jacob, et finium terræ.
Kom kotin kawe ir ala o der maki on ir; kawe ir ala, pwe ren jolar meakot, ap aja, me Kot kotin kaunda kadaudok en Iakop o jap karoj.
14 Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.
Nin jautik re kin puredo nunun dueta kidi kan, o re kin tanatan jili nan kanim o.
15 Ipsi dispergentur ad manducandum; si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.
Re kin tanatan jili rapaki kan ar mana, ap lipaned, ma re jota pan medila.
16 Ego autem cantabo fortitudinem tuam, et exsultabo mane misericordiam tuam: quia factus es susceptor meus, et refugium meum in die tribulationis meæ.
A i pan kauleki duen omui manaman, o ni i manjan i pan kapina omui kalanan, pwe komui pere pa i o ai paip ni ran en ai apwal.
17 Adjutor meus, tibi psallam, quia Deus susceptor meus es; Deus meus, misericordia mea.]
I pan kauli on komui ai paip, pwe Kot pere pa i o ai Kot kalanan.
