I Paralipomenon 16
1 Attulerunt igitur arcam Dei, et constituerunt eam in medio tabernaculi quod tetenderat ei David: et obtulerunt holocausta et pacifica coram Deo.
A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem.
2 Cumque complesset David offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini.
A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie.
3 Et divisit universis per singulos, a viro usque ad mulierem, tortam panis, et partem assæ carnis bubalæ, et frixam oleo similam.
I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina.
4 Constituitque coram arca Domini de Levitis, qui ministrarent, et recordarentur operum ejus, et glorificarent atque laudarent Dominum Deum Israël:
A postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.
5 Asaph principem, et secundum ejus Zachariam: porro Jahiel, et Semiramoth, et Jehiel, et Mathathiam, et Eliab, et Banaiam, et Obededom: Jehiel super organa psalterii et lyras: Asaph autem ut cymbalis personaret:
Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali.
6 Banaiam vero et Jaziel sacerdotes canere tuba jugiter coram arca fœderis Domini.
Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego.
7 In illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph et fratres ejus:
Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:
8 [Confitemini Domino, et invocate nomen ejus: notas facite in populis adinventiones ejus.
Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.
9 Cantate ei, et psallite ei, et narrate omnia mirabilia ejus.
Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
10 Laudate nomen sanctum ejus: lætetur cor quærentium Dominum.
Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.
11 Quærite Dominum, et virtutem ejus: quærite faciem ejus semper.
Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.
12 Recordamini mirabilium ejus quæ fecit; signorum illius, et judiciorum oris ejus,
Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.
13 semen Israël servi ejus, filii Jacob electi ejus.
O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
14 Ipse Dominus Deus noster: in universa terra judicia ejus.
On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.
15 Recordamini in sempiternum pacti ejus: sermonis quem præcepit in mille generationes,
Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;
16 quem pepigit cum Abraham, et juramenti illius cum Isaac.
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;
17 Et constituit illud Jacob in præceptum, et Israël in pactum sempiternum,
I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
18 dicens: Tibi dabo terram Chanaan, funiculum hæreditatis vestræ:
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.
19 cum essent pauci numero, parvi et coloni ejus.
Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;
20 Et transierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:
21 Non dimisit quemquam calumniari eos, sed increpavit pro eis reges.
Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,
22 Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.
Mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
23 Cantate Domino omnis terra; annuntiate ex die in diem salutare ejus:
Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
24 narrate in gentibus gloriam ejus; in cunctis populis mirabilia ejus.
Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego;
25 Quia magnus Dominus, et laudabilis nimis, et horribilis super omnes deos.
Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów;
26 Omnes enim dii populorum idola: Dominus autem cælos fecit.
Gdyż bogowie pogańscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił.
27 Confessio et magnificentia coram eo: fortitudo et gaudium in loco ejus.
Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego.
28 Afferte Domino, familiæ populorum: afferte Domino gloriam et imperium.
Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc.
29 Date Domino gloriam; nomini ejus levate sacrificium, et venite in conspectu ejus: et adorate Dominum in decore sancto.
Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.
30 Commoveatur a facie ejus omnis terra: ipse enim fundavit orbem immobilem.
Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył.
31 Lætentur cæli, et exultet terra, et dicant in nationibus: Dominus regnavit.
Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje!
32 Tonet mare et plenitudo ejus; exultent agri, et omnia quæ in eis sunt.
Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest.
33 Tunc laudabunt ligna saltus coram Domino: quia venit judicare terram.
Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię.
34 Confitemini Domino, quoniam bonus: quoniam in æternum misericordia ejus.
Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego.
35 Et dicite: Salva nos, Deus salvator noster, et congrega nos, et erue de gentibus: ut confiteamur nomini sancto tuo, et exultemus in carminibus tuis.
A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej.
36 Benedictus Dominus Deus Israël, ab æterno usque in æternum.] Et dicat omnis populo: Amen, et hymnum Domino.
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana.
37 Reliquit itaque ibi coram arca fœderis Domini Asaph et fratres ejus, ut ministrarent in conspectu arcæ jugiter per singulos dies, et vices suas.
I zostawił tam Dawid przed skrzynią przymierza Pańskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie według potrzeby dnia każdego.
38 Porro Obededom, et fratres ejus sexaginta octo: et Obededom filium Idithun, et Hosa, constituit janitores;
Lecz Obededoma i braci ich sześdziesiąt i ośm, Obededoma mówię, syna Jedytunowego, i Hosę, uczynił odźwiernymi.
39 Sadoc autem sacerdotem, et fratres ejus sacerdotes, coram tabernaculo Domini in excelso quod erat in Gabaon,
A Sadoka kapłana, i braci jego kapłanów postawił przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która była w Gabaon,
40 ut offerrent holocausta Domino super altare holocautomatis jugiter, mane et vespere, juxta omnia quæ scripta sunt in lege Domini, quam præcepit Israëli.
Aby ofiarowali całopalenia Panu na ołtarzu całopalenia ustawicznie rano i w wieczór, a to według wszystkiego, co napisano w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi.
41 Et post eum Heman, et Idithun, et reliquos electos, unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino, quoniam in æternum misericordia ejus.
A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iż na wieki trwa miłosierdzie jego.
42 Heman quoque et Idithun canentes tuba, et quatientes cymbala et omnia musicorum organa ad canendum Deo: filios autem Idithun fecit esse portarios.
A między nimi Heman i Jedytun, trąbili i grali na trąbach, na cymbałach, i na innych instrumentach muzycznych Bogu; ale synów Jedytunowych postawił u wrót.
43 Reversusque est omnis populus in domum suam: et David, ut benediceret etiam domui suæ.
A tak rozszedł się wszystek lud, każdy do domu swego. Dawid się też wrócił, aby błogosławił domowi swemu.
