زەبوورەکان 129
| گۆرانی گەشتیاران. «لە گەنجییەتیم زۆر هەراسانیان کردم!» با ئێستا ئیسرائیل بڵێت: | 1 |
De trængte mig haardt fra min Ungdom af — saa sige Israel! —
| «لە گەنجییەتیم زۆر هەراسانیان کردم! بەڵام بەسەرمدا زاڵ نەبوون. | 2 |
de trængte mig haardt fra min Ungdom af; dog kunde de ikke overvælde mig.
| جوتیارەکان جووتیان لەسەر پشتم کرد و هێڵی جووتەکانیان درێژکردەوە.» | 3 |
Plovmændene pløjede paa min Ryg, de droge deres Furer lange.
| بەڵام یەزدان ڕاستودروستە، پەتی بەدکارانی پچڕاند. | 4 |
Herren er retfærdig, han overhuggede de ugudeliges Reb.
| با هەموو ئەوانەی ڕقیان لە سییۆنە ڕیسوا بن و ببەزن. | 5 |
De skulle beskæmmes og vige tilbage, alle de, som hade Zion.
| با بە دەردی گیای سەربان بچن، پێش ئەوەی گەشە بکات وشک دەبێت، | 6 |
De skulle blive som Græs paa Tagene, som tørres, førend nogen oprykker det;
| ئەوەی نە دەستی دروێنەکەر پڕ دەکات و نە باوەشی گیشەکەر. | 7 |
af hvilket Høstmanden ikke fylder sin Haand, ej heller den, som binder Neg, sin Arm.
| با ئەوانەی بەلایانەوە تێدەپەڕن پێیان نەڵێن: «بەرەکەتی یەزدانتان لێ بێت! بە ناوی یەزدان داوای بەرەکەتتان بۆ دەکەین!» | 8 |
Og de, som gaa forbi, sige ikke: Herrens Velsignelse være over eder! Vi velsigne eder i Herrens Navn.
