زەبوورەکان 124

1 گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. «ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو،» با ئێستا ئیسرائیل بڵێت،

Ein Loblied im höhern Chor. Wo der HERR nicht bei uns wäre, so sage Israel,

2 «ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو، کاتێک خەڵک لێمان هەستان،

wo der HERR nicht bei uns wäre, wenn die Menschen sich wider uns setzen:

3 ئەوا بە زیندوویی قووتیان دەداین، کاتێک قینیان لە دژمان جۆشا،

so verschlängen sie uns lebendig, wenn ihr Zorn über uns ergrimmte;

4 ئەوا لافاو ڕایدەماڵین، لێشاو گیانمانی دەبرد،

so ersäufte uns Wasser, Ströme gingen über unsre Seele;

5 ئەوا ئاوی هەڵچوو گیانمانی دەبرد.»

es gingen Wasser allzu hoch über unsre Seele.

6 ستایش بۆ یەزدان، کە ئێمەی نەکردە نێچیری بەر کەڵبەیان.

Gelobet sei der HERR, daß er uns nicht gibt zum Raub in ihre Zähne!

7 گیانمان وەک چۆلەکە لە داوی ڕاوچی دەربازبوو، داوەکە پسا و ئێمە دەربازبووین.

Unsre Seele ist entronnen wie ein Vogel dem Stricke des Voglers; der Strick ist zerrissen, wir sind los.

8 هانامان بە ناوی یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی.

Unsre Hilfe steht im Namen des HERRN, der Himmel und Erden gemacht hat.