< زەبوورەکان 104 >

ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. ئەی یەزدانی پەروەردگارم، تۆ زۆر مەزنیت! شکۆمەندی و پایەبەرزیت لەبەرکردووە. 1
Bless the LORD, O my soul! O LORD my God, You are very great; You are clothed with splendor and majesty.
وەک بەرگ ڕووناکیت پۆشیوە، وەک خێوەت ئاسمانت هەڵداوە، 2
He wraps Himself in light as with a garment; He stretches out the heavens like a tent,
وەک کاریتە بەیتوونەکەت لەسەر ئاو داناوە. هەوری ئاسمانت کردووەتە گالیسکەت، بەسەر باڵی باوە دەڕۆیت. 3
laying the beams of His chambers in the waters above, making the clouds His chariot, walking on the wings of the wind.
بایەکانت کردووەتە فریشتەکانت، بڵێسەی ئاگر خزمەتکارانت. 4
He makes the winds His messengers, flames of fire His servants.
زەویت لەسەر بناغەی خۆی دامەزراندووە، هەتاهەتایە نالەقێت. 5
He set the earth on its foundations, never to be moved.
تۆ وەک کراس زەویت بە دەریای قووڵ داپۆشی، لەسەر چیاکان ئاوەکان ڕادەوەستن. 6
You covered it with the deep like a garment; the waters stood above the mountains.
بەڵام لە سەرزەنشتی تۆ ئاوەکان هەڵاتن، لە گرمەی دەنگی تۆ بە ترسەوە ڕایانکرد، 7
At Your rebuke the waters fled; at the sound of Your thunder they hurried away—
بەسەر چیاکان کەوتن و شۆڕ بوونەوە ناو دۆڵەکان، بۆ ئەو شوێنەی تۆ بۆت دامەزراندبوون. 8
the mountains rose and the valleys sank to the place You assigned for them—
سنوورێکت دانا لێی تێنەپەڕن، نەگەڕێنەوە هەتا زەوی دابپۆشن. 9
You set a boundary they cannot cross, that they may never again cover the earth.
کانیاو لە شیوەکان دەتەقێنیتەوە، بۆ ئەوەی لەنێوان چیاکاندا بڕۆن. 10
He sends forth springs in the valleys; they flow between the mountains.
هەموو زیندەوەرێکی دەشتودەر ئاودەدەن، کەرەکێوییەکان تینووێتی خۆیانی پێ دەشکێنن. 11
They give drink to every beast of the field; the wild donkeys quench their thirst.
باڵندەی ئاسمان هێلانەی تێدا دەکات، لەناو چڵەکان دەخوێنێت. 12
The birds of the air nest beside the springs; they sing among the branches.
لە بەیتوونەکەی خۆتەوە چیاکان ئاو دەدەیت، زەوی لە بەروبوومی کردەوەکانت تێر دەبێت. 13
He waters the mountains from His chambers; the earth is satisfied by the fruit of His works.
گیا بۆ ئاژەڵی ماڵی دەڕوێنیت، سەوزە بۆ خزمەتی مرۆڤ، بۆ دەرهێنانی نان لە زەوییەوە. 14
He makes the grass grow for the livestock and provides crops for man to cultivate, bringing forth food from the earth:
مەی پێ دەبەخشی بۆ ئەوەی دڵی مرۆڤ خۆش بکەی، ڕۆن بۆ درەوشانەوەی زیاتری ڕووی، نان بۆ پتەوکردنی دڵی مرۆڤ. 15
wine that gladdens the heart of man, oil that makes his face to shine, and bread that sustains his heart.
درەختەکانی یەزدان تێر دەبن، ئەو داری ئورزەی لوبنان کە چاندی، 16
The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon that He planted,
ئەوەی چۆلەکە هێلانەی تێدا دەکات، لەقلەقیش داری سنەوبەر ماڵیەتی، 17
where the birds build their nests; the stork makes her home in the cypresses.
چیای بەرزیش بۆ بزنە کێوی، تاشەبەردەکانیش پەناگای گۆڕهەڵکەنە. 18
The high mountains are for the wild goats, the cliffs a refuge for the rock badgers.
مانگت دروستکرد بۆ دیاریکردنی وەرزەکان، خۆریش ئاوابوونی خۆی دەزانێت. 19
He made the moon to mark the seasons; the sun knows when to set.
تاریکی دادێنێت دەبێت بە شەو، هەموو زیندەوەری دارستان تێیدا دەکەونە جموجۆڵ. 20
You bring darkness, and it becomes night, when all the beasts of the forest prowl.
بەچکە شێر بۆ نێچیر دەنەڕێنن، بۆ داواکردنی خواردنیان لە خودا. 21
The young lions roar for their prey and seek their food from God.
کە ڕۆژ هەڵدێت دەکشێنەوە، لەناو لانەکانیان خۆیان مات دەکەن. 22
The sun rises, and they withdraw; they lie down in their dens.
مرۆڤ دەچێت بۆ ئیشوکاری، بۆ ڕەنجکێشییەکەی هەتا ئێوارە. 23
Man goes forth to his work and to his labor until evening.
ئەی یەزدان، کردەوەکانت چەندە زۆرن! هەموویت بە دانایی دروستکردووە، زەوی پڕە لە دەستکردی تۆ. 24
How many are Your works, O LORD! In wisdom You have made them all; the earth is full of Your creatures.
ئەم دەریا گەورە و فراوانە، کە بێشومار گیانداری گەورە و بچووکی تێدا جمەی دێت. 25
Here is the sea, vast and wide, teeming with creatures beyond number, living things both great and small.
لەوێ کەشتییەکان دەڕۆن، لیڤیاتان، ئەمەی خۆت بەدیت هێناوە بۆ ئەوەی یاری تێدا بکات. 26
There the ships pass, and Leviathan, which You formed to frolic there.
ئەمانە هەمووی چاویان لە تۆیە، بۆ ئەوەی لە کاتی خۆی خواردنیان بدەیتێ، 27
All creatures look to You to give them their food in due season.
پێیان دەدەیت و وەریدەگرن، دەستت دەکەیتەوە تێر چاکە دەبن. 28
When You give it to them, they gather it up; when You open Your hand, they are satisfied with good things.
ڕوو وەردەگێڕیت، دەتۆقن، هەناسەیان لێ دەبڕیت، دەمرن، دەگەڕێنەوە بۆ خۆڵی خۆیان. 29
When You hide Your face, they are terrified; when You take away their breath, they die and return to dust.
کاتێک ڕۆحی خۆت دەنێریت، ئەوان بەدیدەهێنرێن، ڕووی زەوی نوێ دەکەیتەوە. 30
When You send Your Spirit, they are created, and You renew the face of the earth.
با شکۆی یەزدان هەتاهەتایە بەردەوام بێت، با یەزدان بە کارەکانی خۆی دڵخۆش بێت. 31
May the glory of the LORD endure forever; may the LORD rejoice in His works.
ئەوەی سەیری زەوی دەکات، لەرز دەیگرێت، دەست دەداتە چیاکان، دووکەڵ دەکەن. 32
He looks on the earth, and it trembles; He touches the mountains, and they smolder.
بە درێژایی ژیانم گۆرانی بۆ یەزدان دەڵێم، تاکو ماوم سروود بۆ خودای خۆم دەڵێم. 33
I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God while I have my being.
با بیرکردنەوەم شیرین بێت لەلای، منیش بە یەزدان دڵخۆش دەبم. 34
May my meditation be pleasing to Him, for I rejoice in the LORD.
بەڵام با گوناهباران لەسەر زەوی دواییان ببڕێتەوە، با بەدکاران ئیتر نەمێنن. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. هەلیلویا! 35
May sinners vanish from the earth and the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah!

< زەبوورەکان 104 >