پەندەکانی سلێمان 3

1 ڕۆڵە، فێرکردنەکەم لەبیر مەکە، فەرمانەکانم لەناو دڵتدا هەڵبگرە،

Min Søn! glem ikke min Lov, men lad dit Hjerte bevare mine Bud.

2 چونکە ڕۆژگاری درێژ و ساڵانی ژیان و ئاشتیت بۆ زیاد دەکات.

Thi et langt Liv og mange Aar at leve i og Fred skulle de bringe dig rigeligt.

3 با خۆشەویستی نەگۆڕ و دڵسۆزی لێت جیا نەبنەوە، بە ملتەوە گرێیان بدە، لەسەر پەڕەی دڵت بیاننووسە.

Miskundhed og Sandhed forlade dig ej; bind dem om din Hals, skriv dem paa dit Hjertes Tavle;

4 ئینجا پەسەندی و نازناوی چاک بەدەستدەهێنیت لەلای خودا و خەڵک.

saa skal du finde Naade og god Forstand for Guds og Menneskens Øjne.

5 پڕ بەدڵ پشت بە یەزدان ببەستە و بە تێگەیشتوویی خۆت پشت ئەستوور مەبە.

Forlad dig paa Herren af dit ganske Hjerte, men forlad dig ikke fast paa din Forstand!

6 لە هەموو ڕێگاکانت بیناسە، ئەویش ڕێچکەکانت ڕاست دەکات.

Kend ham paa alle dine Veje, og han skal gøre dine Stier rette.

7 لەبەرچاوی خۆت، خۆت بە دانا مەزانە، لە یەزدان بترسە و لە بەدکاری بەدووربە.

Vær ikke viis i dine egne Øjne; frygt Herren, og vig fra det onde!

8 دەبێتە تەندروستی بۆ لەشت و خۆراک بۆ ئێسقانەکانت.

Det skal være en Lægedom for din Navle og en Vædske for dine Ben.

9 بە سامانت ڕێزی یەزدان بگرە، بە یەکەمین بەرهەمی هەموو خەرمانەکانت.

Ær Herren af dit Gods og af al din Avls Førstegrøde:

10 ئەمبارەکەت پڕ دەبێت هەتا تێری، قەڕابەکەت سەرڕێژ دەبێت لە شەرابی نوێ.

Saa skulle dine Lader blive fulde med Overflod og dine Persekar flyde over af Most.

11 ڕۆڵەکەم، بە سووکی تەماشای تەمبێکردنی یەزدان مەکە، ڕقت لە سەرزەنشتی ئەو نەبێتەوە،

Min Søn! foragt ikke Herrens Tugt, og vær ikke utaalmodig ved hans Revselse.

12 چونکە ئەوەی یەزدان خۆشیبوێ تەمبێی دەکات و وەک باوکێک بە کوڕ دڵخۆش دەبێت.

Thi Herren revser den, som han elsker, og som en Fader den Søn, i hvem han har Behag.

13 خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی دانایی دەدۆزێتەوە و بەو کەسەی تێگەیشتن بەدەستدەهێنێت،

Saligt er det Menneske, som har fundet Visdom, og det Menneske, som vinder Forstand.

14 چونکە قازانجی لە قازانجی زیو باشترە و بەرهەمیشی لە زێڕ.

Thi det er bedre at købe den end at købe Sølv, og at vinde den er bedre end Guld.

15 لە یاقووت بەهادارترە و هەرچی ئارەزووی دەکەیت نابێتە هاوتای.

Den er dyrebarere end Perler og alt det, du har Lyst til, kan ikke lignes ved den.

16 تەمەنی درێژ لە دەستی ڕاستیدایە و دەوڵەمەندی و ڕێزیش لە دەستی چەپی.

I dens højre Haand er langt Liv, i dens venstre er Rigdom og Ære.

17 ڕێگاکانی ڕێگای خۆشحاڵین و هەموو ڕێڕەوەکانی ئاشتین.

Dens Veje ere yndige Veje, og alle dens Stier ere Fred.

18 درەختی ژیانە بۆ ئەوانەی خۆیان پێوە گرتووە، خۆزگە دەخوازرێت بەوانەی پێی پابەند دەبن.

Den er Livsens Træ for dem, som gribe den, og hver den, som holder fast paa den, skal prises salig.

19 یەزدان بە دانایی زەوی دامەزراند، بە تێگەیشتنیش ئاسمانی چەسپاند.

Herren har grundfæstet Jorden med Visdom, han har beredt Himlene med Forstand.

20 بە زانیاری ئەو قووڵاییەکان شەق بوون، هەورەکان شەونمیان دڵۆپاند.

Ved hans Kundskab skiltes Dybene, og ved den dryppe Skyerne med Dug.

21 ڕۆڵە، دەست بە دانایی تەواو و سەلیقەوە بگرە، ئەمانە لەبەرچاوت دوورنەکەونەوە،

Min Søn! lad dem ikke vige fra dine Øjne, bevar Fasthed og Kløgt.

22 دەبنە ژیان بۆ تۆ، ملوانکە بۆ جوانی گەردنت.

Og de skulle være Liv for din Sjæl og et Smykke for din Hals.

23 ئەوسا بە ئاسوودەیی بە ڕێگای خۆتدا دەڕۆیت و ساتمە ناکەیت و ناکەویت.

Da skal du vandre tryggelig paa din Vej, og du skal ikke støde din Fod.

24 کاتێک ڕادەکشێیت بێ ترسیت، ڕادەکشێیت و خەوت خۆش دەبێت.

Naar du lægger dig, da skal du ikke frygte, og naar du har lagt dig, skal din Søvn være sød.

25 نە لە بەڵای کتوپڕ دەترسیت و نە لە ماڵی بەدکاران کە وێران دەبێت،

Du skal ikke frygte for pludselig Skræk, ej heller for Ødelæggelsen over de ugudelige, naar den kommer.

26 چونکە یەزدان دەبێتە پشتیوانت و پێت لە پێوەبوون دەپارێزێت.

Thi Herren skal være dit Haab, og han skal bevare din Fod fra at fanges.

27 دەستی چاکە مەگرەوە لەوانەی شایستەی چاکەن، کاتێک لە تواناتدایە بیکەیت.

Hold ikke godt tilbage fra dem, som trænge dertil, naar din Haand har Evne til at gøre det.

28 بە کەس مەڵێ: «بڕۆ، دواتر وەرەوە، بەیانی دەتدەمێ،» لە کاتێکدا ئەو شتەت پێیە.

Sig ikke til din Næste: Gak bort og kom igen, og i Morgen vil jeg give, naar du dog har det.

29 پیلانی خراپ لە دژی دراوسێکەت مەگێڕە، لە کاتێکدا ئەو بە دڵنیاییەوە لەلات جێنشین بووە.

Optænk ikke ondt imod din Ven, naar han bor tryggelig hos dig.

30 لەخۆڕایی دژایەتی کەسێک مەکە، ئەگەر خراپەی لەگەڵتدا نەکرد.

Træt ikke med et Menneske uden Aarsag, naar han ikke har gjort dig ondt.

31 بەغیلی بە پیاوی ستەمکار مەبە، هیچ ڕێگایەکی ئەو هەڵمەبژێرە،

Misund ikke en Voldsmand, og udvælg ikke nogen af alle hans Veje!

32 چونکە لەلای یەزدان مرۆڤی قەڵپ قێزەونە، بەڵام نهێنی خۆی لەلای سەرڕاستانە.

Thi Herren har Vederstyggelighed til den, som er forvendt, men hans fortrolige Omgang er med de oprigtige.

33 نەفرەتی یەزدان لەسەر ماڵی بەدکارە، بەڵام ماڵی ڕاستودروستان بەرەکەتدار دەکات.

Herrens Forbandelse er i den ugudeliges Hus, men han velsigner de retfærdiges Bolig.

34 هەرچەندە گاڵتە بە گاڵتەجاڕان دەکات، بەڵام نیعمەت دەداتە بێفیزەکان.

Dersom de ere Spottere, da skal han spotte dem, men de ydmyge skal han give Naade.

35 داناکان ڕێزداری بە میرات دەگرن، بەڵام گێلەکان شەرمەزاری هەڵدەگرن.

De vise skulle arve Ære, men Daarerne skulle faa Skam til Del.