< ئەیوب 14 >
«مرۆڤی لەدایکبوو لە ژن ڕۆژگاری کەمە و چەرمەسەری زۆرە. | 1 |
Man, who is born of a woman, is of few days, and full of trouble.
وەک گوڵ دەپشکوێت و پاشان سیس دەبێت، وەک سێبەر دەڕوات و ناوەستێت. | 2 |
He comes forth like a flower, and is cut down. He too flees as a shadow, and does not continue.
ئایا چاوت لەسەر کەسێکی وەکو ئەم دەبێت؟ ئێستاش ئەوت هێناوەتە بەردەم خۆت بۆ دادگایی؟ | 3 |
And do thou open thine eyes upon such a one, and bring me into judgment with thee?
کێ دەتوانێت پاکێک لە گڵاوێک دەربهێنێت؟ بێگومان کەس! | 4 |
Who can bring a clean thing out of an unclean? Not one.
جا ئەگەر ڕۆژانی هەرکەسێک دیاریکراو بێت و ژمارەی مانگەکانی لای تۆ بێت و کاتێکت بۆ دیاریکردبێت کە لێی تێنەپەڕێت، | 5 |
Seeing his days are determined, the number of his months is with thee, and thou have appointed his bounds that he cannot pass,
ئیتر لێیگەڕێ با پشوو بدات، هەتا وەک ڕەنجدەرێک دڵخۆش بێت بە تەواوبوونی ڕۆژەکەی. | 6 |
look away from him, that he may rest, till he shall accomplish, as a hireling, his day.
«لانی کەم دار ئومێدی ئەوەی هەیە کە ئەگەر بڕایەوە چەکەرە بکاتەوە و دووبارە شین بێتەوە و لقوپۆپی تازە دەربکات. | 7 |
For there is hope of a tree, if it is cut down, that it will sprout again, and that the tender branch of it will not cease.
ئەگەر ڕەگەکەی لەناو زەویدا کۆنیش بێت و بنەدارەکەی لەناو خۆڵدا بمرێت، | 8 |
Though the root of it grows old in the earth, and the trunk of it dies in the ground,
هەر کاتێک بۆنی ئاو بکات چەکەرە دەکات و وەک ڕووەکێکی نوێ لق دەردەکات. | 9 |
yet through the scent of water it will bud, and put forth boughs like a plant.
بەڵام پیاو دەمرێت و لەناودەچێت؛ مرۆڤ ڕۆح بەدەستەوە دەدات و بوونی نابێت. | 10 |
But man dies, and is laid low. Yea, man gives up the spirit, and where is he?
هەروەک ئاوەکان لەناو دەریاچە نامێنن و ڕووبار ئاوی تێدا نامێنێت و وشک دەبێت، | 11 |
As the waters fail from the sea, and the river wastes away and dries up,
هەروەها مرۆڤیش ڕادەکشێت و هەڵناستێتەوە، لە خەوەکەی خەبەری نابێتەوە و بەئاگا نایەت هەتا ئاسمان نامێنێت. | 12 |
so man lies down and does not rise. Till the heavens be no more, they shall not awake, nor be roused out of their sleep.
«خۆزگە لەناو جیهانی مردووان لەچاو ونت دەکردم و دەتشاردمەوە هەتا تووڕەییەکەت دادەمرکایەوە! خۆزگە کاتێکت بۆ دیاری دەکردم و بەبیرت دەهاتمەوە! (Sheol ) | 13 |
O that thou would hide me in Sheol, that thou would keep me secret, until thy wrath be past, that thou would appoint for me a set time, and remember me! (Sheol )
ئەگەر پیاوێک بمرێت، ئایا زیندوو دەبێتەوە؟ هەموو ڕۆژانم تێکۆشانە، ئارام دەگرم هەتا دەرووم لێ دەکرێتەوە. | 14 |
If a man dies, shall he live again? All the days of my warfare I would wait till my release should come.
بانگم دەکەیت من وەڵامت دەدەمەوە، تامەزرۆ دەبیت بۆ ئەو بوونەوەرەی کە دروستت کرد. | 15 |
Thou would call, and I would answer thee. Thou would have a desire to the work of thy hands.
بێگومان ئەو کاتە چاودێری هەنگاوەکانم دەکەیت، بەڵام تێبینی گوناهەکەم ناکەیت. | 16 |
But now thou number my steps. Do thou not watch over my sin?
یاخیبوونەکەم گرێی لێدراوە لەناو بوخچەیەک، تاوانەکەم دەشاریتەوە. | 17 |
My transgression is sealed up in a bag, and thou fasten up my iniquity.
«هەروەک چۆن کە چیا بکەوێت پارچەپارچە دەبێت و تاشەبەرد لە جێی خۆی دەلەقێت، | 18 |
But the falling mountain comes to nothing, and the rock is removed out of its place.
ئاو بەرد دەسووێنێت و لافاو خۆڵی زەوی ڕادەماڵێت، بەو جۆرە تۆش هیوای مرۆڤ لەناودەبەیت. | 19 |
The waters wear the stones. The overflowings of it wash away the dust of the earth. So thou destroy the hope of man.
بۆ هەتاهەتایە بەسەریدا زاڵ دەبیت و کۆتایی پێ دێت، ڕووی دەگۆڕیت و دەریدەکەیت. | 20 |
Thou prevail forever against him, and he passes. Thou change his countenance, and send him away.
ئەگەر کوڕەکانی ڕێزیان لێ بگیرێت، پێی نازانێت، ئەگەر لە پلەوپایەشیان نزم بکرێتەوە، ئاگای لێ نییە. | 21 |
His sons come to honor, and he does not know it, and they are brought low, but he does not perceive it of them.
تەنها هەست بە ئازاری خۆی دەکات و داخ بۆ حاڵی خۆی دەخوات.» | 22 |
But his flesh upon him has pain, and his soul within him mourns.