< کردار 12 >

لەو کاتەدا هێرۆدسی پاشا دەستی کرد بە چەوساندنەوەی چەند کەسێکی کڵێسا. 1
About that time Herod the king exerted his power to distress some of the church.
هەروەها یاقوبی برای یۆحەنای بە شمشێر کوشت. 2
And he cut off James, the brother of John, with the sword.
کە بینی ئەمە جێی ڕەزامەندی جولەکەیە، پەترۆسیشی گرت، ئەمەش لە ڕۆژانی جەژنی فەتیرەدا بوو. 3
And seeing that it was pleasing to the Jews, he proceeded to apprehend Peter also, (in the days of unleavened bread: )
کاتێک هێرۆدس پەترۆسی گرت، خستییە زیندانەوە، بۆ ئەوەی پاسەوانی لێ بکرێت دایە دەست چوار کۆمەڵی چوار سەربازی، دەیویست دوای جەژنی پەسخە بیهێنێتە بەردەم گەل. 4
whom he seized and put into prison, delivering him to four quaternions of soldiers to guard him; intending, after the passover, to bring him out to the people.
بۆیە کاتێک پەترۆس زیندانی کرابوو، کڵێسا بە گوڕ لە پێناوی ئەو نوێژیان بۆ خودا دەکرد. 5
Peter was therefore kept in custody: but incessant prayer was made to God for him by the church.
شەوی پێش ئەو ڕۆژەی کە هێرۆدس بەتەمابوو پەترۆس بهێنێتە دەرەوە و دادگایی بکات، پەترۆس لەنێوان دوو سەربازدا نوستبوو، بە دوو زنجیر بەسترابووەوە، لە بەردەرگاش پاسەوان هەبوو، کە پاسەوانی زیندانەکەیان دەکرد. 6
And when Herod was about to bring him forth, that very night Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains: and the guards at the door watched the prison.
لەپڕ فریشتەیەکی یەزدان دەرکەوت و ڕووناکییەک لەناو ژوورەکە درەوشایەوە، جا کەلەکەی پەترۆسی جوڵاند و خەبەری کردەوە و گوتی: «خێرا هەستە!» ئیتر زنجیرەکان لە دەستەکانی کەوتن. 7
And behold an angel of the Lord stood by him, and a light shone in the room; and smiting Peter on the side, he waked him, and said, Rise up quickly. And his chains fell off from his hands.
فریشتەکە پێی گوت: «پشتێنەکەت ببەستە و پێڵاوەکانت لە پێ بکە!» ئەویش کردی. ئینجا پێی گوت: «سەرکراسەکەت لەبەر بکە و دوام بکەوە.» 8
And the angel said unto him, Gird thyself and tie on thy sandals: and he did so. And he saith unto him, Throw thy garment round thee, and follow me.
پەترۆسیش دوای کەوت و لە بەندیخانە چووە دەرەوە، نەیدەزانی ئەوەی لە ڕێگەی فریشتەکەوە ڕوودەدات ڕاستە، بەڵکو وایدەزانی بینینێکی بۆ ئاشکرا کراوە. 9
So he went out and followed him; and he did not know, that what was done by the angel was real, but thought he saw a vision.
پاسەوانی یەکەم و دووەمیان بڕی و گەیشتنە دەروازە ئاسنینەکەی بەرەو شار، لە خۆیەوە بۆیان کرایەوە، تێپەڕین و شەقامێکیان بڕی، لەناکاو فریشتەکە بەجێی هێشت. 10
And passing through the first and second guard, they came to the iron gate, that leadeth into the city, which of its own accord opened to them: and they went out and passed on through one street; and then the angel departed from him.
ئینجا پەترۆس بەخۆیدا هاتەوە و گوتی: «ئێستا بەڕاستی زانیم کە یەزدان فریشتەکەی نارد و لە دەستی هێرۆدس و هەموو ئەوەی گەلی جولەکە چاوەڕێی بوو دەربازی کردم.» 11
And Peter being come to himself said, Now I know truly, that the Lord hath sent his angel and hath delivered me from the hand of Herod, and from all the expectation of the people of the Jews.
هەرکە بە تەواوی زانی چی ڕوویداوە، ڕۆیشت بۆ ماڵی مریەمی دایکی یۆحەنا کە پێی دەگوترا مەرقۆس، لەوێ خەڵکێکی زۆر کۆببوونەوە و نوێژیان دەکرد. 12
And considering with himself, he came to the house of Mary the mother of John, who was sirnamed Mark, where many were gathered together and praying.
کە پەترۆس لە دەرگای داڵانەکەی دا، کارەکەرێک کە ناوی ڕودا بوو، هات بۆ ئەوەی بزانێت کێیە. 13
And when Peter knocked at the door of the porch, a servant named Rhoda came to ask who was there.
کاتێک دەنگی پەترۆسی ناسییەوە، بێ کردنەوەی دەرگاکە لە خۆشییاندا ڕایکردە ژوورەوە و خەبەری دا کە پەترۆس لە بەردەرگا ڕاوەستاوە. 14
And knowing Peter's voice, through excess of joy she did not open the door, but ran in and told them, that Peter was standing at the door.
پێیان گوت: «وڕێنە دەکەیت.» بەڵام ئەو لەسەر قسەکەی سووربوو، گوتیان: «ئەوە فریشتەکەیەتی!» 15
And they said to her, Thou art mad: but she confidently affirmed that it was so. Then said they, It is his angel.
بەڵام پەترۆس لە لێدانەکە بەردەوام بوو، کاتێک لێیان کردەوە و بینییان، سەرسام بوون. 16
But Peter continued knocking; and when they opened the door, they saw him, and were astonished.
بە دەست ئیشارەتی بۆ کردن بێدەنگ بن، ئینجا بۆی گێڕانەوە چۆن یەزدان لە زیندان دەریهێنا، پێی گوتن: «ئەمە بە یاقوب و خوشک و برایان بڵێن.» ئینجا چووە دەرەوە و بۆ شوێنێکی دیکە ڕۆیشت. 17
But he made a sign to them with his hand to be silent, and related to them, how the Lord had brought him out of the prison. And he said, Go, tell these things to James and to the other brethren. And he departed and went to another place.
کە ڕۆژبووەوە ئاژاوەیەکی گەورە لەنێو سەربازەکاندا دروستبوو لەسەر ئەوەی ئاخۆ پەترۆس چی لێهات. 18
Now as soon as it was day, there was no small disturbance among the soldiers, what was become of Peter.
کاتێک هێرۆدس داوای کرد و نەیدۆزییەوە، لێکۆڵینەوەی لەگەڵ سەربازان کرد و فەرمانی دا بکوژرێن. ئینجا هێرۆدس لە یەهودیاوە چوو بۆ قەیسەرییە و لەوێ مایەوە. 19
And Herod searching for him, and not finding him, brought the keepers to a trial, and ordered them to be executed. Then he went down from Judea to Cesarea, and abode there.
هێرۆدس لە خەڵکی سور و سەیدا زۆر تووڕە بوو، ئەوانیش بە یەک دڵ بۆ لای هاتن و بلاستۆسی سەرپەرشتیاری ماڵی پاشایان ڕازی کرد و داوای ئاشتبوونەوەیان کرد، چونکە ناوچەکەیان لە ناوچەی پاشاوە ئازووقەی بۆ دەهات. 20
And Herod was going to make war upon the Tyrians and Sidonians: but they came to him with one consent, and making interest with Blastus the king's chamberlain, they sued for peace; because their territory was supplied with provision by the king's country.
لە ڕۆژی دیاریکراودا هێرۆدس جلی پاشایەتیی لەبەرکرد، لەسەر کورسی حوکمدان دانیشت و وتاری بۆیان دا. 21
And upon a set day, Herod arrayed in his royal robes, and sitting upon his throne, made an oration to them.
خەڵکەکەش هاواریان کرد: «ئەمە دەنگی خوداوەندێکە هی مرۆڤ نییە!» 22
And the people gave a shout, saying, It is the voice of a god, and not of a man:
دەستبەجێ فریشتەیەکی یەزدان لێیدا، چونکە شکۆی نەدایە خودا، کرمیش لێیدا و مرد. 23
but immediately an angel of the Lord smote him, because he gave not God the glory: and being devoured by worms he died.
بەڵام پەیامی خودا بەردەوام لە پەرەسەندن و گەشەکردندا بوو. 24
But the word of God grew and was multiplied.
بەرناباس و شاولیش دوای تەواوکردنی خزمەتەکە لە ئۆرشەلیم گەڕانەوە، یۆحەناشیان لەگەڵ خۆیان برد، کە بە مەرقۆس ناسراوبوو. 25
And Barnabas and Saul returned from Jerusalem, when they had fulfilled their charge, taking along with them John who was sirnamed Mark.

< کردار 12 >