Job 37
1 Eng upa uh oru insiuk kihmkim arulana upa.
Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.
2 Kowos nukewa porongo pusren God, Ac lohng pusren pulahl su tuku ke oalul me.
Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.
3 El supu sarom uh sasla in acn engyeng uh, Liki tafun faclu nwe ke tafun yen ngia.
Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.
4 Na ngirngir lun pusracl lohngyukyak, Pusra ku ac fulat lun pulahl uh Ac sarom uh wi pacna fahsr.
Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.
5 Ke sap ku lun God, ma na usrnguk sikyak, Ma na yohk su kut tia ku in kalem kac.
Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.
6 El sap snow uh in putati nu faclu, Ac supu af na matol in kurrauk faclu.
Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.
7 El tulokinya orekma lun mwet uh; El oru in kalem selos ma El ku in oru.
Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.
8 Kosro lemnak uh som nu in luf kialos.
La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.
9 Eng in paka tuku eir me, Ac ohu na upa tuku epang me.
El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.
10 Momong lun God orala kof uh in kekela, Ac ekulla kof uh nu ke ice matoltol.
De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.
11 Sarom uh ac sarmelik liki pukunyeng uh,
La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.
12 Ke ac mukuiyak oana ma lungse lun God. Sarom uh ac oru ma nukewa ma God El sapkin uh, In acn nukewa fin faclu.
Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:
13 God El supwama af in aksroksrokye faclu; Sahp El supwama in kai mwet uh, Ku in akkalemye insewowo lal.
Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.
14 “Job, mislawin ac porongo; Srike nunku ke orekma usrnguk God El oru uh.
Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.
15 Ya kom etu lah God El sapsap fuka Ac oru tuh sarom uh in sarmelik liki pukunyeng uh?
Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?
16 Ya kom etu lah pukunyeng uh sohksok fuka yen engyeng uh, Su ma orek ke ku sakirik lun God?
Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?
17 Mo, kom ac arulana fol, Ke pacl se eng fol lun acn eir uh tuhme.
Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?
18 Mea, kom ku in kasru God laknelik acn lucng Ac oru tuh in ku oana sie osra ma tuktuki ac akfwelyeyukla?
Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?
19 Luti nu sesr ma kut in fahk nu sin God; Kut lohsrla; wanginla ma kut ku in fahk.
Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.
20 Nga ac tia suk ngan kaskas nu sin God; Mwe mea ngan sang pacl lal in kunausyula?
Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.
21 “Ac inge, kalem lucng me uh arulana saromrom; Upala kalem kac uh, kut tia ku in ngetang nu kac; Ac eng uh aknasnasyela yen engyeng uh.
Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.
22 Sie kalem na saromrom liyeyuk epang me, Ac wolana lun God arulana aksangengyekutla.
De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.
23 Ku lun God uh arulana yokla — kut tia ku in kalukyang nu yorol; El suwoswos ac pwayena ke ma El oru nu sin mwet uh.
La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.
24 Ke ouinge uh, ac tia sukok lah efu ku mwet uh sangeng sel, Ac lah efu ku El tia lohang nu selos su sifacna oru mu elos lalmwetmet.”
Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.
