< Job 34 >
1 Na Elihu el sifilpa fahk:
Og Elihu tok til ords og sagde:
2 “Lohng kas luk uh, komtal su oru mu komtal lalmwetmwet, Ac ikasla insremtal in lohngyu, komtal su pangon mu komtal etu ma nukewa.
«Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!
3 Komtal etu mongo yu uh ke komtal ac ema uh, Tusruktu komtal tiana akilen kas lalmwetmet ke komtal lohng uh.
For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.
4 Lela kut in tukeni sulela lah pia ma pwaye uh; Ac lela kut in sifacna nunku lah pia ma wo uh.
So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!
5 Mweyen Job el sifacna fahk mu wangin ma koluk lal, Ac el fahk pac mu God El tiana orek nununku suwohs nu sel.
For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;
6 El siyuk ac fahk, ‘Ac fuka ngan kikiap mu oasr ma koluk luk? Nga arulana musalla ke kinet keik, tusruktu wanginna ma koluk luk.’
tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»
7 “Nu oasr mwet komtal liye oana mwet se Job uh? El oru aksruksruk lal uh ma na fisrasr, oana ke el nim kof uh.
Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,
8 El lungse asruoki nu sin mwet orekma koluk, Ac wi mwet koluk fufahsryesr.
som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?
9 El fahk kut finne srike in fahsr tukun ma lungse lun God, Wanginna ma ac wo nu sesr kac.
For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»
10 “Porongeyu, komtal su nunku mu oasr etauk la! Ya God Kulana El ku in oru ma sesuwos?
Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.
11 El akinsewowoye mwet uh fal nu ke orekma lalos, Ac folokin nu selos fal nu ke ouiyen moul lalos.
Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.
12 God Kulana El tiana oru ma koluk; Wangin pacl El oru ma sesuwos nu sin mwet uh.
Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.
13 Mea, God El eis ku lal sin sie na? Ya oasr pac sie su sang ku nu sel in liyaung faclu?
Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?
14 God El fin sulela sel Elan eisla ngunal ac mongol liki mwet uh,
Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,
15 Na mwet nukewa ma moul uh ac misa Ac sifilpa folokla nu ke kutkut.
då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.
16 “Inge, komtal fin lalmwetmet, komtal lohng ma nga ac fahk uh.
Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!
17 Ya komtal fahk mu oasr mwatan God su suwoswoslana? Ya komtal nunku mu El su kulana El lain nununku suwohs?
Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?
18 God El ku in fahkak mwatan tokosra ac mwet leum uh Ke pacl elos oru ma koluk, ac fin wangin sripalos.
Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»
19 El tia wi mwet leum uh lac, Ku oru in wo nu sin mwet kasrup liki mwet sukasrup, Mweyen El pa orala mwet nukewa.
Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?
20 Sie mwet el ku in misa in kitin pacl na ke fong. God El sringilya mwet uh na elos misa; El uniya mwet ku uh oana ma wangin.
Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.
21 El taran ma mwet uh oru in pacl nukewa.
Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;
22 Wanginna acn ma lohsr matoltol Ku in okanla mwet koluk uh liki God.
det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.
23 God El tia enenu in pakiya pacl Lun sie mwet in som tuh Elan nununku.
Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.
24 El tia enenu in oasr sukok se orek Tuh Elan sisla mwet kol uh ac aolulosla.
Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.
25 Mweyen El etu ma elos oru uh. El ac siselosla ac itungulosi ke fong uh.
Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.
26 El akkeokye mwet koluk uh yen mwet nukewa ac ku in liye,
Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,
27 Mweyen elos tila fahsr tokol, Ac elos pilesrala ma sap lal nukewa.
dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -
28 Ke sripalos mwet sukasrup elos wowoyak ac pang nu sin God, Tuh Elan kasrelos, ac God El lohng pusren pang lalos.
so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.
29 “God El fin sulela Elan tiana oru kutu ma, Wangin mwet ac ku in fahk mu oasr ma sutuu sel. El fin okanla mutal, wangin ma mwet uh ac ku in oru.
Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,
30 Wangin ma mutanfahl uh ac ku in oru In ikolya mwet ma tia etu God uh in tia leum faclos.
so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.
31 “Job, ku kom fahkak tari ma koluk lom an nu sin God, Ac wulela kom in tia sifil orekma koluk?
For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.
32 Kom nu siyuk God Elan akkalemye nu sum ma kom sufalla kac uh, Ac insese mu kom ac tia sifilpa orekma koluk?
Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»
33 Ke kom lain ma God El oru uh, Ya kom liye mu El ac ku in oru ma kom lungse uh? Sulela uh ac ma na lom, tia ma luk; Fahkma nu sesr ingena ma kom nunku an.
Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.
34 “Kutena mwet ma kalem in nunak uh, ac ku in insese nu sik; Ac kutena mwet lalmwetmet ma lohng kas luk uh, ac ku in fahk lah
Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:
35 Job el kaskas ke lalfon lal, Ac lah wangin kalmen ma el fahk uh.
«Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»
36 Nunku akwoya ke ma nukewa ma Job el fahk uh; Komtal ac akilen lah el kaskas oana sie mwet koluk.
Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!
37 El sang seakos in laesla ma koluk lal uh; El aksruksruki God ye mutasr nukewa.”
For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»