마태복음 22
1 예수께서 다시 비유로 대답하여 가라사대
यीशु फिरी मसाल देइतां ज़ोने लगो।
2 천국은 마치 자기 아들을 위하여 혼인 잔치를 베푼 어떤 임금과 같으니
“स्वर्गेरू राज़ एक्की राज़ेरू ज़ेरूए, ज़ैनी अपने मट्ठेरे ड्ला बनाव।
3 그 종들을 보내어 그 청한 사람들을 혼인 잔치에 오라 하였더니 오기를 싫어하거늘
ते अपने नौकर भेज़े कि तैना लोकन ज़ैन जेई ड्लाएरी धाम बनोरी थी, तैन कुजान पन तैना न आए।
4 다시 다른 종들을 보내며 가로되 청한 사람들에게 이르기를 내가 오찬을 준비하되 나의 소와 살진 짐승을 잡고 모든 것을 갖추었으니 혼인 잔치에 오소서 하라 하였더니
तैखन तैनी अपने नौकर एन ज़ोइतां भेज़े, कि ज़ैन जेई ड्लाएरी धाम बनेवरीए, तैन ज़ोथ, रोट्टी बनोरीए ते मीं बडे-बडे जानवर कट्टोरन, ते सब किछ तियार भोरूए, ते ड्लाएरी धामी मां शामल भोथ।
5 저희가 돌아보지도 않고 하나는 자기 밭으로, 하나는 자기 상업차로 가고
पन तैनेईं ध्यान न दित्तू ते कोई परवाह न की, कोई अपने ऊडारे मां च़लो जेव, ते कोई अपने कारोबारे मां लगो ते कोई कोरां च़लो जेव।
6 그 남은 자들은 종들을 잡아 능욕하고 죽이니
किछेईं तैसेरे नौकर ट्लेइतां तैन तैना बेइज़त किये, ते जानां भी मैरी छ़ड्डे।
7 임금이 노하여 군대를 보내어 그 살인한 자들을 진멸하고 그 동네를 불사르고
ज़ैखन राज़े एन शुनू त राज़े बड़ी सरक आई, ते तैनी अपनि फौज भेज़तां तैना कातली मैरी छ़ड्डे ते तैन केरां नगरां फुके।
8 이에 종들에게 이르되 혼인 잔치는 예비되었으나 청한 사람들은 합당치 아니하니
तैखन तैनी अपने नौकरन सेइं ज़ोवं, ड्लाएरी धाम तियार आए, पन ज़ैन कुजोरे थिये तैन एस काबल नईं।
9 사거리 길에 가서 사람을 만나는 대로 혼인 잔치에 청하여 오너라 한대
एल्हेरेलेइ तुस हर पासे गाथ ते ज़ेत्रे तुसन मैलतन, तैना सब इरां कुजाथ।
10 종들이 길에 나가 악한 자나 선한 자나 만나는 대로 모두 데려오니 혼인 자리에 손이 가득한지라
तैखन तैना नौकर च़ले जे ते हर पासे गेइतां ज़ेत्रे खरे बुरे तैन मैल्ले, सब अकोट्ठे ड्लाए मां आने ते मेहमानेइं सेइं घर भेरतां भोवं।
11 임금이 손을 보러 들어올새 거기서 예복을 입지 않은 한 사람을 보고
“ते राज़ो मेहमान सेइं मिलने अन्तर अव, त तैसेरी नज़र एक्की मैन्हु पुड़ पेई ज़ै ड्लाए मां ड्लेरां लिगड़ां लेइतां न थियो ओरो।”
12 가로되 친구여 어찌하여 예복을 입지 않고 여기 들어왔느냐 하니 저가 유구무언이어늘
राज़े तैस पुच़्छ़ू, हे दोस्त, तू ड्लाएरे लिगड़न मां की नईं ओरो? पन तैने किछ न ज़ोवं।
13 임금이 사환들에게 말하되 그 수족을 결박하여 바깥 어두움에 내어 던지라 거기서 슬피 울며 이를 갊이 있으리라 하니라
“एस गल्ली पुड़ राज़े अपने नौकरन सेइं ज़ोवं, ‘एसेरे हथ पाव बेंधतां बेइर आंधरे मां छ़ड्डा ज़ैड़ी ए लेरां देंतो राए, ते दंत च़ापतो राए।’
14 청함을 받은 자는 많되 택함을 입은 자는 적으니라
किजोकि परमेशरे हमेशारे ज़िन्दगरे लेइ त बड़े कुजोरेन पन च़ुनोरे थोड़ेन।”
15 이에 바리새인들이 가서 어떻게 하여 예수로 말의 올무에 걸리게 할까 상론하고
तैखन फरीसी लोक तैट्ठां च़ले जे, ते एप्पू मांमेइं मुशोरो केरने लग्गे एस केन्च़रे गल्लन मां फसाम।
16 자기 제자들을 헤롯 당원들과 함께 예수께 보내어 말하되 선생님이여 우리가 아노니 당신은 참되시고 참으로써 하나님의 도를 가르치시며 아무라도 꺼리는 일이 없으시니 이는 사람을 외모로 보지 아니하심이니이다
एल्हेरेलेइ तैनेईं अपने किछ चेले हेरोदेस राज़ेरे लोकन सेइं साथी यीशु कां भेज़े, ते तैनेईं ज़ोवं, “हे गुरू अस ज़ानतम कि तू सच़्चोस, ते परमेशरेरी बत सच़्च़ैइं सेइं शिखालतस ते कोन्चेरी परवाह न केरस किजोकि तू मैन्हु केरू तुतर हेरतां गल्लां न केरस।
17 그러면 당신의 생각에는 어떠한지 우리에게 이르소서 가이사에게 세를 바치는 것이 가하니이까 불가하니이까 한대
एल्हेरेलेइ असन ज़ो, तू कुन सोचतस? महाराज़े जो चुंगी देनी जेइज़े की नईं?”
18 예수께서 저희의 악함을 아시고 가라사대 외식하는 자들아 어찌하여 나를 시험하느냐
यीशु तैन केरि चाल सेमझ़तां ज़ोवं, “हे पाखंडी लोकव मीं किजो अज़मातथ?
19 셋돈을 내게 보이라 하시니 데나리온 하나를 가져왔거늘
ज़ै सिको चुंगरे लेइ देतथ तैस मीं हिराथ, तैनेईं अक दीनार तैस कां आनो।
20 예수께서 말씀하시되 이 형상과 이 글이 뉘 것이냐
यीशुए तैन पुच़्छ़ू, इस पुड़ कसेरी शकल ते कसेरू नवं लिखोरूए?”
21 가로되 가이사의 것이니이다 이에 가라사대 그런즉 가이사의 것은 가이사에게 하나님의 것은 하나님께 바치라 하시니
तैनेईं जुवाब दित्तो महाज़ेरू, तैखन तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “ज़ैन महाराज़ेरूए तैन महारज़े जो देथ, ते ज़ैन परमेशरेरू ए तैन परमेशरे जो देथ।”
22 저희가 이 말씀을 듣고 기이히 여겨 예수를 떠나가니라
तैना एन शुन्तां हैरान रेइजे, ते तैस तैड़ी छ़ेडतां च़ले जे।
23 부활이 없다 하는 사두개인들이 그 날에 예수께 와서 물어 가로되
तैस्से दिहैड़ी किछ सदूकी लोक ज़ैना ज़ोते थिये कि मरनेरां बाद कोई ज़ींतो नईं भोनो, तैनेईं तैस पुच़्छ़ू,
24 선생님이여 모세가 일렀으되 사람이 만일 자식이 없이 죽으면 그 동생이 그 아내에게 장가들어 형을 위하여 후사를 세울지니라 하였나이다
“हे गुरू मूसे ज़ोरूए कि, ‘अगर कोई मैन्हु बेऔलाद मेरि गाए, त तैसेरो ढ्ला तैसेरी कुआन्शी सेइं ड्ला बनाए ताके अपने ढ्लाएरे लेइ औलाद पैदा केरे।’
25 우리 중에 칠 형제가 있었는데 맏이 장가 들었다가 죽어 후사가 없으므로 그의 아내를 그 동생에게 끼쳐두고
इश्शे इड़ी सत ढ्ला थिये, पेइले ड्ला बनेइतां मेरि जेव, तैस औलाद न थी तैनी अपनि कुआन्श अपने ढ्लाएरे लेइ छ़ेड्डी दित्ती।
26 그 둘째와 셋째로 일곱째까지 그렇게 하다가
ए वजा आए तैसेरे दुइयोवं ते ट्लेइयोवं भी एन्च़रे कियूं बल्के सत्ते ढ्लान सेइं एन्ने भोतू राऊं।
27 최후에 그 여자도 죽었나이다
आखर्कार तै कुआन्श भी मेरि जेई।
28 그런즉 저희가 다 그를 취하였으니 부활 때에 일곱 중에 뉘 아내가 되리이까
हुनी ज़ो तै कुआन्श मुड़दन मरां ज़ींते भोनेरे दिहाड़े तैन सत्ते ढ्लान मरां कसेरी कुआन्श भोली? किजोकि तै सेब्भी केरि कुआन्श बनोरी थी।”
29 예수께서 대답하여 가라사대 너희가 성경도 하나님의 능력도 알지 못하는 고로 오해하였도다
यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “तुस न पवित्रशास्त्र ते न परमेशरेरी शक्ति ज़ानथ, ते एस्से वजाई सेइं तुस टेपलोरेथ।
30 부활 때에는 장가도 아니가고 시집도 아니가고 하늘에 있는 천사들과 같으니라
किजोकि ज़ींते भोनेरां पत्ती तैना ड्ला न बनाले, पन तैना स्वर्गे मां परमेशरेरे स्वर्गदूतां केरे ज़ेरे भोनेन।”
31 죽은 자의 부활을 의논할진대 하나님이 너희에게 말씀하신 바
“पन मुड़दन मरां ज़ींते भोनेरे बारे मां कुन तुसेईं इन वचन नईं पढ़ेरू ज़ैन परमेशर तुसन सेइं ज़ोवं,
32 나는 아브라함의 하나님이요 이삭의 하나님이요 야곱의 하나님이로라 하신 것을 읽어 보지 못하였느냐 하나님은 죽은 자의 하나님이 아니요 산 자의 하나님이시니라 하시니
‘अवं अब्राहमेरो परमेशर, ते इसहाकेरो परमेशर ते याकूबेरो परमेशर आई?’ तै मुवोरां केरो नईं बल्के ज़ींतां केरो परमेशरे।”
33 무리가 듣고 그의 가르치심에 놀라더라
लोक तैसेरी ए शिक्षा शुन्तां हैरान रेइजे।
34 예수께서 사두개인들로 대답할 수 없게 하셨다 함을 바리새인들이 듣고 모였는데
ज़ैखन फरीसी लोकेईं एन शुनू कि तैनी सदूकी केरू आशी बंद कियोरूए, त तैना तैस कां सब अकोट्ठे भोए।
35 그 중에 한 율법사가 예수를 시험하여 묻되
तैन मरां अक शास्त्री तैस अज़मानेरे लेइ यीशुए पुच़्छ़ू।
36 선생님이여 율법 중에 어느 계명이 크니이까
“हे गुरू, मूसेरे कानूने मां सेब्भन करां बड्डो हुक्म कौ आए?”
37 예수께서 가라사대 네 마음을 다하고 목숨을 다하고 뜻을 다하여 주 너의 하나님을 사랑하라 하셨으니
तैनी ज़ोवं, “तू परमेशरे अपने प्रभु सेइं अपने सारे दिले सेइं ते अपनि सैरी जानी सेइं ते अपनि सैरी अक्ली सेइं प्यार केरा।
38 이것이 크고 첫째 되는 계명이요
सेब्भन करां बड्डो ते खास हुक्म ईए।
39 둘째는 그와 같으니 네 이웃을 네 몸과 같이 사랑하라 하셨으니
एसेरो ज़ेरो ईए, ‘अपने पड़ोसी सेइं अपने बराबर प्यार केर।’
40 이 두 계명이 온 율법과 선지자의 강령이니라
इन्ना दूई हुक्म मूसेरे कानून ते नेबी केरो आधारे।”
41 바리새인들이 모였을 때에 예수께서 그들에게 물으시되
ज़ैखन फरीसी लोक भी तैड़ी जम्हां भोइजेइ, त यीशुए तैन पुच़्छ़ू।
42 너희는 그리스도에 대하여 어떻게 생각하느냐 뉘 자손이냐 대답하되 다윗의 자손이니이다
“मसीहेरे बारे मां तुश्शो कुन खियाले, कि तैन केसेरू मट्ठूए?” तैनेईं जुवाब दित्तो, “दाऊदेरू मट्ठू।”
43 가라사대 그러면 다윗이 성령에 감동하여 어찌 그리스도를 주라 칭하여 말하되
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “फिरी दाऊद आत्माई मां तैस जो प्रभु किजो ज़ोते?”
44 주께서 내 주께 이르시되 내가 네 원수를 네 발 아래 둘 때까지 내 우편에 앉았으라 하셨도다 하였느냐
“प्रभुए मेरे प्रभु सेइं ज़ोवं, मेरे देइने पासे बिश ज़ां तगर अवं तेरे दुश्मन तेरे पावन हैठ न ढ्लेन्च़ेईं।
45 다윗이 그리스도를 주라 칭하였은즉 어찌 그의 자손이 되겠느냐 하시니
बस्सा, अगर दाऊद तैस जो प्रभु ज़ोते त तैन तैसेरू मट्ठू केन्च़रे सेइं भोइ सकते?”
46 한 말도 능히 대답하는 자가 없고 그 날부터 감히 그에게 묻는 자도 없더라
तैन मरां केन्चे भी एक्की गल्लरो जुवाब न देइ बटो। पन तैस वक्तेरे बाद फिरी कोन्ची तैस पुच़्छ़नेरी हिम्मत न भोइ।
