요한계시록 4
1 이 일 후에 내가 보니 하늘에 열린 문이 있는데 내가 들은 바 처음에 내게 말하던 나팔소리 같은 그 음성이 가로되 `이리로 올라 오라 이 후에 마땅히 될 일을 내가 네게 보이리라' 하시더라
ตต: ปรํ มยา ทฺฤษฺฏิปาตํ กฺฤตฺวา สฺวรฺเค มุกฺตํ ทฺวารมฺ เอกํ ทฺฤษฺฏํ มยา สหภาษมาณสฺย จ ยสฺย ตูรีวาทฺยตุโลฺย รว: ปูรฺวฺวํ ศฺรุต: ส มามฺ อโวจตฺ สฺถานเมตทฺ อาโรหย, อิต: ปรํ เยน เยน ภวิตวฺยํ ตทหํ ตฺวำ ทรฺศยิเษฺยฯ
2 내가 곧 성령에 감동하였더니 보라, 하늘에 보좌를 베풀었고 그 보좌 위에 앉으신 이가 있는데
เตนาหํ ตตฺกฺษณาทฺ อาตฺมาวิษฺโฏ ภูตฺวา 'ปศฺยํ สฺวรฺเค สึหาสนเมกํ สฺถาปิตํ ตตฺร สึหาสเน เอโก ชน อุปวิษฺโฏ 'สฺติฯ
3 앉으신 이의 모양이 벽옥과 홍보석 같고 또 무지개가 있어 보좌에 둘렸는데 그 모양이 녹보석 같더라
สึหาสเน อุปวิษฺฏสฺย ตสฺย ชนสฺย รูปํ สูรฺยฺยกานฺตมเณ: ปฺรวาลสฺย จ ตุลฺยํ ตตฺ สึหาสนญฺจ มรกตมณิวทฺรูปวิศิษฺเฏน เมฆธนุษา เวษฺฏิตํฯ
4 또 보좌에 둘려 이십 사 보좌들이 있고 그 보좌들 위에 이십 사장로들이 흰 옷을 입고 머리에 금면류관을 쓰고 앉았더라
ตสฺย สึหาสเน จตุรฺทิกฺษุ จตุรฺวึศติสึหาสนานิ ติษฺฐนฺติ เตษุ สึหาสเนษุ จตุรฺวึศติ ปฺราจีนโลกา อุปวิษฺฏาเสฺต ศุภฺรวาส: ปริหิตาเสฺตษำ ศิรำสิ จ สุวรฺณกิรีไฏ รฺภูษิตานิฯ
5 보좌로부터 번개와 음성과 뇌성이 나고 보좌 앞에 일곱 등불 켠 것이 있으니 이는 하나님의 일곱 영이라
ตสฺย สึหาสนสฺย มธฺยาตฺ ตฑิโต รวา: สฺตนิตานิ จ นิรฺคจฺฉนฺติ สึหาสนสฺยานฺติเก จ สปฺต ทีปา ชฺวลนฺติ ต อีศฺวรสฺย สปฺตาตฺมาน: ฯ
6 보좌 앞에 수정과 같은 유리 바다가 있고 보좌 가운데와 보좌 주위에 네 생물이 있는데 앞 뒤에 눈이 가득하더라
อปรํ สึหาสนสฺยานฺติเก สฺผฏิกตุลฺย: กาจมโย ชลาศโย วิทฺยเต, อปรมฺ อคฺรต: ปศฺจาจฺจ พหุจกฺษุษฺมนฺตศฺจตฺวาร: ปฺราณิน: สึหสนสฺย มเธฺย จตุรฺทิกฺษุ จ วิทฺยนฺเตฯ
7 그 첫째 생물은 사자 같고 그 둘째 생물은 송아지 같고 그 세째 생물은 얼굴이 사람 같고 그 네째 생물은 날아가는 독수리 같은데
เตษำ ปฺรถม: ปฺราณี สึหากาโร ทฺวิตีย: ปฺราณี โควาตฺสาการสฺตฺฤตีย: ปฺราณี มนุษฺยวทฺวทนวิศิษฺฏศฺจตุรฺถศฺจ ปฺราณี อุฑฺฑียมานกุรโรปม: ฯ
8 네 생물이 각각 여섯 날개가 있고 그 안과 주위에 눈이 가득하더라 그들이 밤낮 쉬지 않고 이르기를 `거룩하다, 거룩하다, 거룩하다, 주 하나님 곧 전능하신 이여 전에도 계셨고 이제도 계시고 장차 오실 자라' 하고
เตษำ จตุรฺณามฺ เอไกกสฺย ปฺราณิน: ษฏฺ ปกฺษา: สนฺติ เต จ สรฺวฺวางฺเคษฺวภฺยนฺตเร จ พหุจกฺษุรฺวิศิษฺฏา: , เต ทิวานิศํ น วิศฺรามฺย คทนฺติ ปวิตฺร: ปวิตฺร: ปวิตฺร: สรฺวฺวศกฺติมานฺ วรฺตฺตมาโน ภูโต ภวิษฺยํศฺจ ปฺรภุ: ปรเมศฺวร: ฯ
อิตฺถํ ไต: ปฺราณิภิสฺตสฺยานนฺตชีวิน: สึหาสโนปวิษฺฏสฺย ชนสฺย ปฺรภาเว เคารเว ธนฺยวาเท จ ปฺรกีรฺตฺติเต (aiōn g165)
เต จตุรฺวึศติปฺราจีนา อปิ ตสฺย สึหาสโนปวิษฺฏสฺยานฺติเก ปฺรณินตฺย ตมฺ อนนฺตชีวินํ ปฺรณมนฺติ สฺวียกิรีฏำศฺจ สึหาสนสฺยานฺติเก นิกฺษิปฺย วทนฺติ, (aiōn g165)
11 `우리 주 하나님이여 영광과 존귀와 능력을 받으시는 것이 합당하오니 주께서 만물을 지으신지라 만물이 주의 뜻대로 있었고 또 지으심을 받았나이다' 하더라
เห ปฺรโภ อีศฺวราสฺมากํ ปฺรภาวํ เคารวํ พลํฯ ตฺวเมวารฺหสิ สมฺปฺราปฺตุํ ยตฺ สรฺวฺวํ สสฺฤเช ตฺวยาฯ ตวาภิลาษตศฺไจว สรฺวฺวํ สมฺภูย นิรฺมฺมเม๚
