< 시편 122 >
1 (다윗의 시. 곧 성전에 올라가는 노래) 사람이 내게 말하기를 여호와의 집에 올라가자 할 때에 내가 기뻐하였도다
Faarfannaa Ol baʼuu. Faarfannaa Daawit. Yommuu isaan, “Kottu gara mana Waaqayyoo dhaqnaa” naan jedhanitti, ani nan gammade.
2 예루살렘아! 우리 발이 네 성문 안에 섰도다
Yaa Yerusaalem, miilli keenya karrawwan kee irra dhaabata.
3 예루살렘아! 너는 조밀한 성읍과 같이 건설되었도다
Yerusaalem akka magaalaa walitti maxxantee gobbatte tokkootti ijaaramte.
4 지파들 곧 여호와의 이름에 감사하려고 이스라엘의 전례대로 그리로 올라가는도다
Kunis iddoo gosoonni, gosoonni Waaqayyo, akka sirna Israaʼeliif kenname sanaatti, maqaa Waaqayyoo galateeffachuuf itti ol baʼanii dha.
5 거기 판단의 보좌를 두셨으니 곧 다윗 집의 보좌로다
Teessoowwan murtii, teessoowwan mana Daawit achi dhaabatu.
6 예루살렘을 위하여 평안을 구하라 예루살렘을 사랑하는 자는 형통하리로다
Akkana jedhaa nagaa Yerusaalemiif kadhadhaa: “Warri si jaallatan nagaan haa jiraatan.
7 네 성 안에는 평강이 있고 네 궁중에는 형통이 있을지어다
Dallaa kee keessa nagaan, masaraa mootummaa keetii keessa immoo tasgabbiin haa jiraatu.”
8 내가 내 형제와 붕우를 위하여 이제 말하리니 네 가운데 평강이 있을지어다
Ani obboloota kootii fi michoota kootiif jedhee, “Nagaan si keessa haa jiraatu” nan jedha.
9 여호와 우리 하나님의 집을 위하여 내가 네 복을 구하리로다
Mana Waaqayyo Waaqa keenyaatiif jedhee, ani akka wanni gaariin siif taʼu nan hawwa.