< 시편 121 >

1 (성전으로 올라가는 노래) 내가 산을 향하여 눈을 들리라 나의 도움이 어디서 올꼬
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]۱
2 나의 도움이 천지를 지으신 여호와에게서로다
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.۲
3 여호와께서 너로 실족지 않게 하시며 너를 지키시는 자가 졸지 아니하시리로다
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.۳
4 이스라엘을 지키시는 자는 졸지도 아니하고 주무시지도 아니하시리로다
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.۴
5 여호와는 너를 지키시는 자라 여호와께서 네 우편에서 네 그늘이 되시나니
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.۵
6 낮의 해가 너를 상치 아니하며 밤의 달도 너를 해치 아니하리로다
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.۶
7 여호와께서 너를 지켜 모든 환난을 면케 하시며 또 네 영혼을 지키시리로다
خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.۷
8 여호와께서 너의 출입을 지금부터 영원까지 지키시리로다
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.۸

< 시편 121 >