욥기 16
1 욥이 대답하여 가로되
Ijob respondis kaj diris:
2 이런 말은 내가 많이 들었나니 너희는 다 번뇌케 하는 안위자로구나
Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.
3 허망한 말이 어찌 끝이 있으랴 네가 무엇에 격동되어 이같이 대답하는고
Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?
4 나도 너희처럼 말할 수 있나니 가령 너희 마음이 내 마음 자리에 있다 하자 나도 말을 지어 너희를 치며 너희를 향하여 머리를 흔들 수 있느니라
Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.
5 그래도 입으로 너희를 강하게 하며 입술의 위로로 너희의 근심을 풀었으리라
Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.
6 내가 말하여도 내 근심이 풀리지 아니하나니 잠잠한들 어찌 평안하랴
Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?
7 이제 주께서 나를 곤고케 하시고 나의 무리를 패괴케 하셨나이다
Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.
8 주께서 나를 시들게 하셨으니 이는 나를 향하여 증거를 삼으심이라 나의 파리한 모양이 일어나서 대면하여 나의 죄를 증거하나이다
Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.
9 그는 진노하사 나를 찢고 군박하시며 나를 향하여 이를 갈고 대적이 되어 뾰족한 눈으로 나를 보시고
Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.
10 무리들은 나를 향하여 입을 벌리며 나를 천대하여 뺨을 치며 함께 모여 나를 대적하는구나
Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.
11 하나님이 나를 경건치 않은 자에게 붙이시며 악인의 손에 던지셨구나
Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.
12 내가 평안하더니 그가 나를 꺾으시며 내 목을 잡아던져 나를 부숴뜨리시며 나를 세워 과녁을 삼으시고
Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.
13 그 살로 나를 사방으로 쏘아 인정 없이 내 허리를 뚫고 내 쓸개로 땅에 흘러나오게 하시는구나
Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.
14 그가 나를 꺾고 다시 꺾고 용사 같이 내게 달려드시니
Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.
15 내가 굵은 베를 꿰어매어 내 피부에 덮고 내 뿔을 티끌에 더럽혔구나
Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.
16 내 얼굴은 울음으로 붉었고 내 눈꺼풀에는 죽음의 그늘이 있구나
Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;
17 그러나 내 손에는 포학이 없고 나의 기도는 정결하니라
Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.
18 땅아 내 피를 가리우지 말라 나의 부르짖음으로 쉴 곳이 없게 되기를 원하노라
Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.
19 지금 나의 증인이 하늘에 계시고 나의 보인이 높은데 계시니라
Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.
20 나의 친구는 나를 조롱하나 내 눈은 하나님을 향하여 눈물을 흘리고
Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,
21 사람과 하나님 사이에와 인자와 그 이웃 사이에 변백하시기를 원하노니
Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.
22 수 년이 지나면 나는 돌아오지 못할 길로 갈 것임이니라
Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.
