Marakai 3

1 Hagi antahiho, Nagri nanekema erino vania kato vaheni'a huntoankino agra vugoteno nevuno, kama vanua kana retro hugahie. Ana hanigeno, tamagrama nehakaza Ra Anumzamo'a antri hanazaza huno mono noma'are egahie. Huhagerafi huvempagema huama'ma hania kato neku'ma nehakaza ne'mo'a tamage huno egahie, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.

Sjå, eg sender mitt bod, og han skal brøyta veg for meg. Og brått kjem han til sitt tempel, Herren som de leitar etter, og paktengelen som de stundar på, sjå, han kjem, segjer Herren, allhers drott.

2 Hianagi Agrama esanigeno'a, iza knarera huno ana knarera otigahie? Iza knarera hu'nenimo oti'nenora kegahie? Na'ankure Agra aenima krefizo huno'ma azeri agruma nehia teve nefakna huge, pehenage kukenama sese huno azeri agruma nehia sopegna huno mani'ne.

Men kven kann herda den dagen han kjem? Og kven kann standa når han syner seg? For han er som smeltar-eld og tvættar-lut.

3 Agrama eri'zama erisiana, tevefima silvama kreno eri agruma nehiankna huno, Livae vahera zamazeri agru hanige'za, agrunentake goline silvagna hu'ne'za Ra Anumzamofontera fatgo avu'ava hu'za ofa hugahaze.

Han sit og smeltar og reinsar sylvet, han reinsar Levi-sønerne og skirar deim som gull og sylv, so dei kann bera fram for Herren offergåvor i rettferd.

4 Ana hanage'za, ko'ma evu'nea knaramimpine kafuramimpinema hu'naza ofama antahizami'nea kna huno Ra Anumzamo'a Juda vahe'ene Jerusalemi vahe'mokizmi ofa antahi zamigahie.

Då vert offergåvorne i Juda og Jerusalem til hugnad for Herren som i gamle dagar og i framfarne år.

5 Ana knarera Nagra erava'o hu'na keagare tamavrente'na keaga huramantegahue. Avuatga vahe'ene savri hu'za monko avu'avazama hu'zama vanoma nehaza vahe'ene, zamagi'ari vahe'enena Nagra ame hu'na keagare zamavarente'na keaga huzmantegahue. Hagi iza'o eri'za vahe'ama zagoma atesinte so'ema nosuno, kento a'nene, megusa mofavreramima zamazeri haviza nehuno, ruregati'ma emani vahe'enema zamazeri havizama nehia vahe'ene koroma hunante'za nagorgama nomaniza vahe'enena Nagra keaga huzmantegahue. Na'ankure ama ana vahe'mo'za Nagrira korora hunante'za nagoraga'a nomanize, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.

Eg kjem til dykk og held dom og vert eit snøgt vitne mot deim som fer med trolldom, som bryt egteskapet, som gjer rang eid, som held att løni for leigekaren, som er harde med enkja og den faderlause, som rengjer retten for utlendingen og ikkje ottast meg, segjer Herren, allhers drott.

6 Nagra Ra Anumzana ruzahe osu Anumza mani'noe. E'ina agafare Jekopu mofavreramimota tamazeri haviza osugeta fananea osu'naze.

For eg, Herren, er ikkje umskift, og de, Jakobs-born, er ikkje til ende komne.

7 Tamafahe'mofo knareti'ma e'neana, kasegeni'a kehenkami netreta ovariri'naze. Menina ete rukrahe huta nagrite enkena, Nagra ete rukrahe huna tamagrite vaneno, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne. Hianagi tamagra nagenoka huta, inankna huta tagra rukrahera huta egahune? huta nehaze.

Alt ifrå fedre-dagarne hev de vike av frå loverne mine og ikkje halde deim. Vend um til meg, so skal eg venda um til dykk, segjer Herren, allhers drott. De spør: «Kva skal me venda um ifrå?»

8 Vahe'mo'a Anumzamofo zantamina amane musufa segahifi? Hianagi Anumzamo'na zantamina tamagra musufa nesaze. Hianagi tamagra huta, inankna huta Anumzamofo zana musufa nesone? Taitine ofane tamagra musufa nesaze.

Skal eit menneskje rana frå Gud, sidan de hev rana frå meg? Og de spør: «Kva hev me rana frå deg?» Jau, tiendi og reidorne.

9 Tamagra ana maka'mota kazusifi mani'naze, na'ankure tamagra maka ama mopafima mani'naza vahe'mota Nagri'za musufa nesaze.

Forbanningi hev råka dykk, og frå meg ranar de, ja, heile folket.

10 Hagi maka'zama refkoma nehanageno 10ni'ma hania kevua erita ne'zama nentazafi ome antenkeno nezamo'a aviteno mono nonifina meno. Ana nehuta menina renaheta keho, zahoma eri kana monafintira Nagra eri anagi'na tusi'a asomura eri tagitresugeno nontamifina fenomo'ma aviteno varehiramina fenoma ante kankamunkura hakegahaze huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.

Kom med heile tiendi til forrådshuset mitt, so det kann finnast mat i huset mitt, og prøv meg so på den måten, segjer Herren, allhers drott, um eg ikkje let upp himmellukorne åt dykk og renner yver dykk velsigning i rikt mål.

11 Hagi anama hanage'na hozatamia kegava huramante'nugeno havi kafamo'za zafa ragatamia neza eri hana nosanageno, waini zafamo'a ragama rente'nuno'a zahufafina havizana huno hariri huoramigahie, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.

Eg skal truga etaren for dykk, so han ikkje tyner grøda på jordi for dykk, og ikkje heller skal de hava vanheppa med vintreet på marki, segjer Herren, allhers drott.

12 Ana hanige'za maka kokankoka vahe'mo'za asomu'ene nemaniza vahere hu'za hugahaze. Na'ankure mopatmimo'a hentofaza hu'ne huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.

Alle folki skal prisa dykk sæle, for det vert eit herlegt land, segjer Herren, allhers drott.

13 Tamagra hankave kege huta Nagrira nazeri haviza nehaze huno Ra Anumzamo'a hu'ne. Hianagi tamagra huta, tagra inankna huta hankave kea huta kazeri haviza nehune? huta nehaze.

De hev bruka sterke ord imot meg, segjer Herren. Og de spør: «Kva hev me tala med kvarandre imot deg?»

14 Tamagra huta, nanknare zama'agu Anumzamofona eri'zama'a erinenteta, nanknare'za agripintira erisunku huta kasege'a amagera antegahune nehuta, Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzante'ma kumitigu'ma tasunku huta zavi'matesunana na'a eri fore hugahune? huta nehaze.

Jau, de segjer: «Det er fåfengt å tena Gud. Kva bate hev me av at me agtar på hans krav og gjeng syrgjeklædde for Herren, allhers drott?

15 Hianagi menina huta, zamavufaga rama nehaza vahe'mo'za asomu eri'za nemanizageno, kefo avu'ava zama nehaza vahe'mo'za feno vahe nesazageno, Anumzamofoma rehe'za negaza vahe'mo'za knazana e'norize huta nehaze.

Nei, no prisar me dei ovmodige sæle; dei hev medgang når dei liver i gudløysa, dei freistar Gud og slepp vel ifrå det.»

16 Hagi anante Ra Anumzamofoma koro'ma hunente'za agoraga'ama nemaniza vahe'mo'za keaga huganti kama nehazageno, Ra Anumzamo'a agesa anteno nentahie. Ana nehazageno age'okani antahimi vava avontafema Agri avugama me'nea avontafepi, Ra Anumzamofoma koroma hunente'za, agoraga'ama nemaniza vahe'mokizmi zamagia krente'ne.

Då tala dei med kvarandre, dei som ottast Herren, og Herren lydde og høyrde på, og det vart skrive ei minnebok for hans åsyn um deim som ottast Herren og tenkjer på hans namn.

17 Nagra ana vahetmima mareri fenozama hiaza hu'nama zamazeri nafa'ama hanua knarera, kema antahi mofavrema nefa'ma kegava hiaza hanuge'za, zamagra nagri vahe manigahaze, huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.

Og dei skal vera min eigedom, segjer Herren, allhers drott, på den dagen som eg skaper, og eg skal spara deim liksom ein mann sparer son sin som tener honom.

18 E'ina hanugeta, e'i fatgo avu'ava'ene vaheki, kefo avu'ava'ene vaheki, e'i Anumzamofoma eri'zama erinentea vaheki, Anumzamofoma eri'zama'ama eri nontea vaheki huta mago'ane keta antahita hugahaze.

Då skal de atter sjå skil på den rettferdige og den gudlause, den som tener Gud og den som ikkje tener honom.