< 3 Mose 20 >

1 Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asmi'ne,
Og Herren tala atter til Moses, og sagde:
2 Ama'na trakea Israeli vahe'mokizmia zamasimio, Israeli vahe'mo'o rurega vahe'ma tamagranema emani'nesaza vahe'mo'za, mofavrezmia Moreki havi anumzamofona omiho. E'inahuma hania vahera have knonu ahefriho.
«Seg til Israels-folket: «Hender det at nokon av Israels-mennerne, eller av dei framande som held til i Israel, gjev noko av borni sine frå seg til Molok, so skal han lata livet: landslyden skal steina honom i hel.
3 Nagra ana vahera ha'renezmante'na, vahe zmifintira zamavare atregahue. Na'ankure agra mofavre'a havi anumzamofo ofa hunenteno ruotage'ma hu'nea noni'a eri haviza nehuno, Nagri nagi eri haviza hu'ne.
Og eg vil kvessa augo mot den mannen, og rydja honom ut or folket hans, for di han hev gjeve Molok barnet sitt og sulka heilagdomen min og vanhelga mitt heilage namn:
4 Hagi ana kumapinti vahe'mo'zama nege'zama havi anumzama Morekinte'ma mofavre'a kresramna vania nera ahe ofrisazana,
um landslyden let att augo og ikkje læst sjå at han gjev barnet sitt til Molok, og ikkje drep honom,
5 Nagra ana vahera ha'renente'na amage'ma ante'zama havi anumza Morekinte'ma mono'ma huntesaza vahe'enena vaheni'afintira zamahenatigahue.
so vil eg kvessa augo mot honom og mot ætti hans, og rydja honom ut or folket hans, både honom og alle deim som fylgjer i fotfaret hans, og held seg med Molok.
6 Hagi amu'notamifintima mago'mo'ma antahiza aminogu'ma fri'nesia vahe'mofo hankro ene keagaga nehania vahete vuge, monko avu'avazama hiaza huno havi anumzante mono'ma hunentesia vahera, Nagra ha'arente'na vahe'niafintira ahenati atregahue.
Gjeng nokon til deim som manar fram draugar og spåvette, og held seg med deim, so vil eg kvessa augo mot honom og rydja honom ut or folket hans.
7 Anahu'negu tamagra'a tamazeri agru huta mani ruotage huta maniho, na'ankure Nagra Ra Anumzana tamagri Anumzamo'na nehue.
De skal helga dykk og vera heilage; for eg, Herren, er dykkar Gud.
8 Hagi miko kase keni'a kegava huta nevaririta, agoraga'a maniho, na'ankure Nagra Ra Anumzamo'na tamazeri ruotagera hu'noe.
Agta vel på loverne mine, og liv etter deim! Kom i hug: eg er Herren, som helgar dykk!
9 Hagi iza'o nerera nefama huhavizama huntesimofona ahefriho. Agra nererane nefanema huhavizama huntesia knazana agra'a erigahie.
Den som bannar far sin og mor si, han skal lata livet. Han hev banna far og mor: blodet hans kjem på honom sjølv.
10 Hagi rumofo a'enema savri'ma hania nera, ana ne'ene anama savri'ma hania a'enena zanahe friho.
Den som held seg med ei gift kona, med kona åt grannen sin, han skal lata livet, både han og den kona han hev halde seg med.
11 Hagi nefa nenaro enema savrima hania nera, nefa agi eri haviza hu'negu, anama savrima hania ne'ene a'ene zanahe friho.
Ligg nokon med stykmor si, so skjemmer han æra åt far sin; dei skal båe lata livet, og blodet deira kjem på deim sjølve.
12 Hagi nenofero enema savri'ma hania nera, anama savri'ma hana'a a'ene zanahe friho. Na'ankure zanagra kefo zanavu'zanava ha'ankino anazamofo nona'a zanagra'a knazama'a erigaha'e.
Ligg nokon hjå sonekona si, so skal dei båe lata livet. Dei hev gjort eit skjemdarverk, og blodet deira kjem på deim sjølve.
13 Hagi venenemo'ma venenenema monkozama hania vahera, kefoza huno kasri'nea kumi hugaha'anki, ana knazamofo kna'a zamahe frigahaze.
Ligg nokon hjå ein kar, som ein ligg hjå eit kvende, so gjer dei båe ei stygg gjerning; dei skal lata livet; blodet deira kjem på deim sjølve.
14 Hagi mago ne'mo'ma mago a'ene ana a'mofo mofa anema monkozama huzanantesiana, e'inahu avu'ava'ma hu'zamo'a tusi haviza hu'ne. E'i ana avu'ava'ma hanamokizmia tevefi kre tasegenke'za frisageno anahukna avu'avazamo'a tamagripina omaneno.
Tek nokon både mor og dotter til kona, so er det blodskam; dei skal brennast på bål, både han og dei; sovori sedløysa må ikkje finnast hjå dykk;
15 Hagi zagagafanema monko avu'ava'ma hania nera, ahe nefrita ana zagagafa ahefriho.
Blandar nokon seg med eit dyr, so skal han lata livet, og dyret skal de drepa.
16 Hagi mago a'mo'ma monko'zama huntesiegu'ma, ve zagafarema vanigeno'ma ana zagagafamo'ma hararesiana, ana a'ene ana zaganena zanahe friho. Na'ankure zanagra haviza hugaha'ankino knazana zanagra 'a erigaha'e.
Og held ei kvinna seg innåt eit dyr og parar seg med det, so skal de slå i hel både kvinna og dyret. Dei som gjer slikt, skal lata livet, og blodet deira kjem på deim sjølve.
17 Hagi iza'o nesaroma a'ma erintesimo'a, havizantfa erifore hugaha'anki, vahenifintira znahe anati atregahaze. Agra nesaro'ene monkoza higu, ana knazana agra'a erigahie.
Tek nokon syster si, som hev same far eller same mor som han, og søkjer seng med henne, og ho med honom, so er det blodskam, og dei skal rydjast ut for augo åt landslyden. Han hev søkt seng med syster si: han lyt lida for brotet sitt.
18 Hagi ikankrima eri'nesia a'enema monko'zama hania nera, havi avu'avaza erifore hugahiankino, vahenifintira zanahenati atregahaze.
Ligg nokon med ei kvinna medan ho hev månadssjuken sin, og nækjer blygsli hennar, tek han dekkjet av kjelda hennar, og ho nækjer blodkjelda si, so skal dei båe rydjast ut or folket sitt.
19 Hagi negrera anunkna'hezaneno, negafa asarahehezanena kamomohe'moki, monkozana osuo. E'inama hana'ana havizantfa hugahiankino knazama'a erigaha'e.
Du skal ikkje søkja seng med morsyster eller farsyster di; den som det gjer, skjemmer si eigi ætt: dei lyt lida for brotet sitt.
20 Hagi nenogo nenaro'enema monkozama hania ne'mo'a, nenogo a'mofo kena'a hategahiankino, havi avu'ava nenogona huntegahie. Hagi ana ne'ene ana a'mo'enena mofavrea onte'neke frigaha'e.
Ligg nokon hjå kona åt farbror sin, so vanærar han farbror sin: dei lyt lida for syndi si, og skal døy barnlause.
21 Hagi nefu a'ma rehanaresia ne'mo'a, havi avu'ava huno nefu a'mofo kena'a hategahiankino mofavre ontegaha'e.
Gifter nokon seg med brorkona si, so er det ei skam; han hev vanæra bror sin: dei skal ikkje få born.
22 E'ina hu'negu kva hu so'e huneta, miko kasegeni'ane tra keni'a amagera anteta agorga'a maniho. Ana'ma osanageno'a anama tamavre'na vanua mopamo'a amu'ati tamatreankna hanigeta knarera huta ana mopafina omanigahaze.
So lyd då alle bodi og alle loverne mine, og liv etter deim, so landet ikkje skal støyta dykk ut att, det landet som eg fører dykk til og vil lata dykk bu i!
23 Hagi anama vanaza mopafima ko'ma mani'naza vahe'ma zamahenati atresua vahe'mokizmi zamavu'zamava zana osiho. Na'ankure anama vanaza mopafi vahe'mo'za kefoza huno kasri'nea zamavu'zamava nehazage'na nagote'na navesra huzmante'noe.
Far ikkje etter skikkarne åt det folket som eg jagar ut for dykkar skuld! Dei gjorde alt dette; då fekk eg stygg til deim,
24 Hianagi vahe'mokizmi amu'nompinti Nagra Ra Anumzana tamagri Anumzamo'na tamavre'na ko huvempa hurmante'na erisanti haregahaze hu'noa mopagino, ana mopafina tumerimo'ene amirimo'a avite'nea mopa erigahaze.
og eg sagde til dykk: De skal få landet deira, eit land som fløymer med mjølk og honning; eg vil gjeva dykk det til eiga, eg, Herren, dykkar Gud, som hev skilt dykk ut frå alle andre folk.
25 E'ina hu'negu refkohu so'e huta negeta, e'i zagagafamo'a agru hu'neanki, e'i zagagafamo'a agru osu'neanki, e'i namamo'a agru hu'neanki, e'i agru osu'neanki hiho. Hagi agruma osu'nesia zagagafo, namaramino, zmasaguregati'ma regrorohe'za vanoma nehaza zagaraminena, neneta tamagra'a tamazeri havizana osiho.
Difor skal de skilja millom reine og ureine dyr og reine og ureine fuglar, og ikkje gjera dykk sjølve ufysne med å eta dei dyri eller fuglarne eller noko av det kreket som eg hev skilt ut, og sagt de skal halda for ureine.
26 Tamagra mani ruotage huta Nagri vahe maniho, na'ankure Nagra Ra Anumzamo'na ruotage hu'nogu miko kokankoka vahepintira Nagri vahe maniho hu'na tamagrira tamazeri ruotage hu'noe.
De skal vera meg heilage; for eg, Herren, er heilag, og eg hev skilt dykk ut frå alle andre folkeslag, so de skal høyra meg til.
27 Hagi mago ne'mo'o a'mo'ma fri'nea vahe'eneno kefo avamu'enema keagama hania vahera zamahe friho. Zamagri korankumimo'a zamagripi megahianki havenknonu zamahe friho.
Er det nokon mann eller noko kvende som fer med å mana fram draugar eller spåvette, so skal dei lata livet: dei skal steinast i hel, og blodet deira kjem på deim sjølve.»»

< 3 Mose 20 >