< Zeremaia 7 >

1 Ra Anumzamo'a Jeremaiana mago'ene amanage huno nanekea asami'ne.
Det ordet som kom til Jeremia frå Herren; han sagde:
2 Ra Anumzamofo mono nompima unefraza kafante ome oti'nenka, amanage hunka vahera zamasamio. Juda vahe'ma ama kafanteti'ma ufreta Ra Anumzamofoma mono'ma hunentaza vahe'mota Ra Anumzamo'a amanage hianki antahiho!
Gakk og statt i porten til Herrens hus og ropa der ut dette ordet, og seg: Høyr Herrens ord, alt Juda, de som gjeng inn gjenom desse portarne og vil tilbeda Herren!
3 Hagi Monafi sondia vahe'mokizmi Ra Anumzama, Israeli vahe'mokizmi Anumzamo'a amanage huno hu'ne. Tamagrama havi avu'ava zama nehaza zama netreta mani fatgoma hanage'na, Nagra tamatresanugeta mopatamifina manigahaze.
So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Lat dykkar vegar og dykkar gjerningar betrast, so skal eg lata dykk bu på denne staden.
4 Vahemo'za rezamatga hu'za, Ra Anumzamofo mono nona ama me'ne. Ra Anumzamofo mono nona ama me'ne, Ra Anumzamofo mono nona ama me'neankita knare huta manigahune hu'za rezmatagama hanaza nanekea antahi ozamiho.
Lit ikkje på ljugarord, når dei segjer: «Dette er Herrens tempel, Herrens tempel, Herrens tempel.»
5 Hagi tamagra havi antahintahi zane havi avu'avazanena netreta, tamagra'a fatgo avu'ava'za ohunte ahunte nehuta,
Men um de let dykkar vegar og gjerningar betrast, um de skifter rett millom mann og mann,
6 ru vahe'ma tamagrane enemaniza vahe'ene, megusa mofavre naga'ene, kento a'neraminena zamazeri haviza osiho. Ana nehuta ke'zami omane vahera zamahe nofrita, havi anumzantera monora huonteho. Ana'ma hanazana tamagra'a tamazeri haviza hugahaze.
ikkje er harde mot den framande, den farlause og enkja, og ikkje renner ut skuldlaust blod på denne staden, og ikkje ferdast etter andre gudar til ulukka for dykk sjølve,
7 Hagi tamagrama Nagri kema antahita amage'ma antesage'na, Nagra tamatresanugeta tamagehe'ima eri santihareta manivava hugahazema hu'na zami'noa mopafina manigahaze.
då vil eg lata dykk bu på denne staden, i landet som eg gav federne dykkar, frå æva og til æva.
8 Hianagi keho! Tamagra havige kere tamentintia nehazankino, ana nanekemo'a tamaza osugahie.
Sjå, de lit på ljugarord som det ikkje er gagn i.
9 Hagi tamagra kumazafa neseta, vahera zamahe nefrita, monko'zana nehuta, havige nehuta, Bali havi anumzante mnanentake zana kre mna nevuta keta antahita osu'naza anumzantami amagera nenteta ete,
Er det ikkje so: de stel, myrder og driv hor og gjer rang eid og brenner røykjelse for Ba’al og fer etter andre gudar som de ikkje kjenner,
10 Nagri nagima erisga hugahazema hu'noa nompi eta, hago tagu vazigeta knare huta mani'none huta nehuta ete vuta agoterfa avu'ava zana ome nehaze.
og so kjem de og stend framfor mi åsyn i dette huset som er uppkalla etter mitt namn, og segjer: «No er me berga» - so de sidan kann gjera all denne styggedomen.
11 Hagi tamagrama antahi'zana Nagri nagima eme erisgama nehaza mono nona, kumzafa vahe'mo'za eme frakisaza havega me'ne huta nehazafi? Tamage! Ama anampima nehaza avu'ava zana hago ke'noe huno Ra Anumzamo'a ama nanekea hu'ne.
Er då dette huset som er uppkalla etter mitt namn vorte eit røvarbol i dykkar augo? Eg med, sjå eg ser på det soleis, segjer Herren.
12 Hagi Nagri nagima me'nesige'za mono hunantegahazema hu'na huhamparuge'za seli mono noma kinaza kumate Silo vuta, nagri naga'ma Israeli vahe'mo'zama kumi'ma hazage'na ana kuma'ma eri havizama hu'noa zana ome keho.
For gakk til bustaden min i Silo, der som eg i fyrstningi let namnet mitt bu, og sjå kva eg hev gjort med det for vondskapen skuld i mitt folk Israel.
13 Hianagi tamagranena ana havi avu'ava zana huta nevazage'na, Nagra ana zankura kea huvava hu'na vuanagi keni'a ontahize. Nagra kezatuanagi nagri kerera izo osu'naze.
Og no, etter di de gjer alle desse gjerningarne, segjer Herren, og eg tala jamt og samt, men de lydde ikkje, eg kalla på dykk, men de svara ikkje,
14 E'ina hu'negu Silo kuma'ma eri havizama hu'noaza hu'na, Nagri nagima me'nesige'za mono'ma hunanteho hugeno me'negeta, tazahu zana erigahunema huta muha'ma nehaza mono nona eri haviza nehu'na, tamagehe'ima zami'noa mopanena eri haviza hugahue.
so vil eg gjera med det huset som er uppkalla etter mitt namn, og som de lit på, og med den staden eg gav dykk og federne dykkar, likeins som eg hev gjort med Silo.
15 Hagi Nagri navugama mani'naretira Nagra tamavre atresugeta tamafuhe'za Israeli naga'mo'zama hu'nazaza huta vugahaze.
Og eg vil støyta dykk burt frå mi åsyn, likeins som eg støytte frå meg alle brørne dykkar, all Efraims ætt.
16 Hagi Jeremaiaga, ama vahe'ma zamazama hanugura Nagritega zavi krafa nehunka nunamuna hunka zamaza huo hunka nantahi onko. Na'ankure kagri nunamunkea ontahigahue huno hu'ne.
Men du, du skal ikkje beda for dette folket og ikkje koma med klagerop eller bøn for deim og ikkje naudbeda meg, for eg høyrer deg ikkje.
17 Hagi kagra Juda mopafima me'nea kumatamimpine, Jerusalemi kumapima me'nea ne'onse kampima nehaza havi avu'ava zana nonkano?
Ser du ikkje kva dei gjer i Juda-byarne og på Jerusalems-gatorne?
18 Hagi mofavre naga'mo'za teve hare'za azage'za zamafahe'za teve erinte fatgo nehazage'za, a'ne naga'mo'za flauateti keki tro hazage'za, mago a' havi anumzanku'ma Monafi Kuiniema nehaza a'tega ofa hunte'za nehaze. Ana nehu'za mago'a havi anumzaramintega wainima tagitre ofanena nehu'za Nagrira nazeri narimpa nehaze.
Borni sankar i hop ved, og federne kveikjer elden, og kvinnorne knodar deig til å laga kakor åt himmeldronningi, og drykkoffer renner dei ut for andre gudar, til å gjera det leidt for meg.
19 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Ana avu'ava zama nehazana Nagrira nazeri havizana nosazanki, zamagra'a zamazeri haviza nehazanki'za zamagazegu hugahaze.
Gjer dei då meg noko leidt? segjer Herren, er det ikkje seg sjølve, so skammi må liggja utanpå deim?
20 E'ina hu'negu Ra Anumzamo'a amanage hu'ne. Nagri narimpa ahe'zamo'a tusiza huno teve rukru nehianki'na, ama kumapima mani'naza vahete'ene zagagafare'ene zafaraminte'ene hozafi ne'zaraminte'enena ana narimpa ahe'zana eri kaha hutresugeno, tevegna huno akrukru huno neresigeno mago vahe'mo'a rusura osugahie.
Difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, min vreide og min harm vert utrend yver denne staden, yver menneskja og yver dyri og yver trei på marki og yver grøda på jordi, og han skal brenna og ikkje slokna.
21 Hagi Monafi sondia vahe'mokizmi Ra Anumzama Israeli nagamokizmi Anumzamo'a amanage hu'ne. Tamagrama tevefima kre fananehu ofama hunantenaku'ma nehaza ame'a, erinteta ruga'a ofama hunanteku'ma haza zantamine tamagra'a neho.
So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Legg brennofferi dykkar attåt slagtofferi og et kjøt?
22 Hagi Nagrama tamagehe'ima zamavare'na Isipitima atirami'na e'noana, tevefima kre fananehu ofane ruga'a ofanena ofa hunanteho hu'na Nagra huozamante'noe.
For den dagen eg førde federne dykkar ut or Egyptarlandet, tala eg ikkje med deim um eller gav deim noko bod um brennoffer og slagtoffer.
23 Hianagi Nagra amanage hu'na zamasami'noe. Nagri ke antahita amagenentenke'na, Nagra tamagri Anumza manisugeta, tamagra Nagri vahe manigahaze hu'na hu'noe. Maka zama hihoma hu'na hanua zama antahita amage'ma antesanuta, maka'zama hanaza zamo'a knare'zanke hugahie.
Men dette baud eg deim og sagde: «Lyd mi røyst, so skal eg vera dykkar Gud, og de skal vera mitt folk, og gakk allstødt på den vegen som eg byd dykk, so det kann ganga dykk vel.»
24 Nagra anage hu'na hu'noanagi, zamagra Nagri nanekea ontahi'naze. Ana nehu'za zamagu'amo'a hankavetigege hige'za kefo avu'avazamimofo amage ante'naze. Ana nehu'za zamavugama vugazana atre'za zamefi nevaze.
Men dei lydde ikkje og lagde ikkje øyra sitt til, men ferdast etter sine eigne råder, sitt harde vonde hjarta, og dei snudde ryggen til meg og ikkje andlitet.
25 Hagi tamagehe'zama Isipima atre'za e'naza knareti'ma eno ama knarema ege'na, Nagra eri'za vaheni'a kasnampa vahera huzmantoge'za knane knanena nanterana evava hutere hu'za nanekea eme zamasami'naze.
Alt ifrå den dagen då federne dykkar for ut or Egyptarlandet og heilt til denne dag hev eg dagstødt, jamt og samt, sendt alle mine tenarar, profetarne, til dykk.
26 Hianagi zamagra magore hu'za Nagri kea antahi'za amagera onte'naze. Ana nehu'za zamagu'a eri hankaveneti'za zamafahe'zama hu'naza havi avu'ava zana agatere'za havi avu'ava zana hu'naze.
Men dei lydde ikkje på meg og lagde ikkje øyra sitt til, men dei var hardnakka og for enn verre fram enn federne deira.
27 Hagi Jeremaiaga amanage hunka zamasamio huno Ra Anumzamo'a nasami'ne. Ama ana zanku'ma huama'ma hunka zamasamisanke'za, kagri kea ontahigahaze. Kezatinka koro kea zamasamio. Hianagi kagri kea antahi'za nona huogantegahaze.
Og du skal tala alle desse ordi til deim, men dei vil ikkje lyda på deg, og du skal ropa åt deim, men dei vil ikkje svara deg.
28 Ana'ma hanagenka amanage hunka zamasamio. Ama vahe'mo'za Ra Anumzana Anumzazmimofo nanekea amagera nonte'za, Anumzamo'a zamavumarora anteno zamazeri fatgoma hunaku'ma hiazana amagera onte'naze. Ana nehu'za tamage avu'avazamo'a zamagripintira fanane nehigeza ana zankura nanekea nosaze.
Seg då med deim: «Dette er folket som ikkje lydde på Herren, sin Guds, røyst og ikkje let seg aga; truskapen er burt kvorven og ut-øydd or deira munn.»
29 E'ina hu'negu Jerusalemi kumapima nemaniza vahera zamasamige'za, zamasunku hu'za zamaseni zamazokara hare netre'za, zavi krafa hu'za mago'zama omane agonaramimpina vano hiho. Na'ankure menima fore'ma haza vahe'mo'za Ra Anumzamofona tusiza hu'za azeri arimpa hazageno ana zanku huno Agra zamatreno amefi huzami'ne.
Klypp av håret ditt og kasta det burt og set i med eit syrgjekvæde på dei snaude haugar! For Herren hev vanda og støytt frå seg denne ætti som han er harm på.
30 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Juda vahe'mo'za Nagri navurera rama'a havi avu'ava hu'nazanki'na Nagra namefi huzami'noe. Nagri nagima me'nesanige'za mono hunante'gahazema hu'na hu'noa mono nompina, agoterfa havi anumzaramimofo amema'ama tro'ma hu'za ante'naza zamo ana mono nona eri pehenage hu'ne.
For Juda-sønerne hev gjort det som vondt er i mine augo, segjer Herren. Dei hev sett sine styggeting i det huset som er uppkalla etter mitt namn, og sulka det.
31 Hagi havi anumzante'ma mono'ma huntesaza kumatamina, Hinomu agupofi Tofetiema nehaza kumate trohuntete'za anante ne'mofa'zmia zamahe'za tevefina kre tasage'za havi anumzantera ofa hu'naze. E'inahu avu'ava zama hu'nazana Nagri antahi'zampina omanegeno, Nagra ana hiho hu'na huozamante'noa avu'ava'za tro hu'naze.
Og dei hev bygt Tofet-haugar, dei som er i Hinnomssons-dalen, til å brenna sine søner og døtter i eld på - som eg ikkje hev bode, og som ikkje var kome meg i hugen.
32 Ana hu'negu Ra Anumzamo'a huno, kva hiho! Mago kna ne-eanki'za vahe'mo'za mago'enena Tofeti kumare nehu'za Hinomu agupoe hu'za osugahazanki, vahe'ma zamahe fri agupoe hu'za hugahaze. Na'ankure ana mopafina vahera asente'za nevanageno kankamuna omnetfa hugahie.
Difor, sjå, dei dagar skal koma, segjer Herren, då ein ikkje lenger skal segja «Tofet» eller «Hinnomssons-dalen», men «Dråpsdalen», og dei skal gravleggja i Tofet, av di dei vantar rom.
33 Ana hanigeno fri'nesaza vahe'mokizmi zamavufagamo'a amne zankna hina, namamo'zane afi zagagafamo'za e'za zamavufaga'a eme negahaze. Ana hina mago vahe'mo'a kasefa huno mani'neno ana zagagafaramina rehari otregahie.
Og liki av dette folket skal verta til mat åt fuglarne under himmelen og dyri på jord, og ingen skal skræma deim burt.
34 Hagi Juda mopafima me'nea rankumatmimpine, Jerusalemi kumapima me'nea ne'onse kantamimpina vahe'mo'za vano nehu'za zagamera nehu'za musena hu'za vano osugahaze. Hagi anampina aravema nehu'za musema nehaza zamofo agasasankea mago'enena ontahigahaze. Hagi ana mopamo'a havizantfa hina mago vahe'mo'a anampina omanigahie.
Då vil eg lata kverva burt or byarne i Juda og frå gatorne i Jerusalem fagnadrøyst og glederøyst, røyst av brudgom og røyst av brur, for landet skal verta lagt i øyde.

< Zeremaia 7 >