Zeremaia 29

1 Hagi Nebukatnesa'ma Jerusalemi kumateti'ma kasnampa vahe'ene, ranra kva vahe'ene pristi vahe'ene mika vahe'enema zmavareno Babilonima ome kinama huzamante'nea vahetega kasnampa ne' Jeremaia'a Jerusalemi kumate mani'neno ama avona kre atre'ne.

Og dette er ordi i det brevet som profeten Jeremia sende frå Jerusalem til deim som endå livde att av dei øvste millom dei burtførde, og til prestarne og profetarne og alt det folket som Nebukadnessar hadde ført burt frå Jerusalem til Babel,

2 Hagi kini ne' Jekoniane kuini a' nererane, eri'za vahe'ene, Juda kva vahetamine, maka'zama zamazanteti trohu antahi'zama eri'naza vahe'ene, maka zama golireti tro'ma nehaza vahe'ene, Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'enema Jerusalemi kumateti'ma zamavare'za Babilonima ome kina huzmantetageno henka ama ana avona kre'ne.

då kong Jekonja og kongsmori og hirdmennerne, dei høgste i Juda og Jerusalem og timbremennerne og smedarne var farne burt or Jerusalem.

3 Hagi ana avoma Jeremaia'ma kretegeno'a, Juda kini ne' Zedekaia'a, Safani nemofo Elasa'ene Hilkaia nemofo Gemariakizni ana avona zanamigeke erike, Babiloni kini ne' Nebukatnesantega Babiloni kumatega vu'na'e. Ana avomo'a amanage hu'ne.

Brevet sende han med El’asa Safansson og Gemarja Hilkiason, som Sidkia, Juda-kongen, sende til Nebukadnessar, Babel-kongen, til Babel; det lydde so:

4 Hagi Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamo'a, Jerusalemi kumateti'ma tamavre atregetama vuta Babiloni kumate'ma kinama ome hu'naza vahe'motagura amanage huno nehie.

So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud, til alle dei burtførde som eg hev ført burt frå Jerusalem til Babel:

5 Tamagra nona kita nemanita, hozanena erita antenkeno ne'zamo'a nena hanigeta erita neneta maniho.

Bygg hus og bu i deim, planta hagar og et frukti av deim!

6 Tamagra ara enerina, vea enerina huta ne'mofara kasezmanteho. Ana nehuta ne' mofavretamirera a'nea avre nezamita, mofa'netamia verera nenteta nehinke'za zamagranena ne'mofara kase hakare hiho. Ana nehuta osi'a vahera omanisazanki rama'a vahe fore hiho.

Tak dykk konor og avla søner og døtter, og tak konor åt sønerne dykkar, og gift burt døtterne dykkar, so dei kann få søner og døtter, so de kann fjølgast der og ikkje minka i tal!

7 Hagi Nagrama tamavre atrogeta kinama ome huta mani'naza kumamo'ma knare huno mesiema hanuta, tamagra mago'a kanku haketa ana kumara aza nehuta, Ra Anumzamo'narega nunamuna hiho. Na'ankure ana kumamo'ma knare'ma huno mesigeta, tamagranena knare huta fru huta manigahaze.

Og stræva etter det, at det må ganga den byen vel som eg hev ført dykk burt til, og bed for honom til Herren! For når det gjeng honom vel, so gjeng det dykk vel.

8 Hagi Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamo'a huno, Tamagranema mani'naza kasnampa vahe'ene zamavune vahe'enena zamatrenke'za tamagrira tamareramatga osiho. Ana nehuta ava'nama ke'nesaza zanku'ma nehanageta ontahiho.

For so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Lat dykk ikkje dåra av dei profetarne som er hjå dykk og av spåmennerne dykkar, og gjev ikkje gaum etter draumarne dykkar som de drøymer!

9 Na'ankure Nagra ana vahera huozmante'noanki, Nagri nagifi havige kasnampa naneke zamagra neramasamize huno Ra Anumzamo'a hu'ne.

For lygn er det som dei spår åt dykk i mitt namn, og eg hev ikkje sendt deim, segjer Herren.

10 Hagi Ra Anumzamo'a amanage nehie, Babilonima kinafima umani'nenageno 70'a kafuma evu vagama resige'na, Nagra antahinerami'na huvempama huramante'noa nanekea eri rgare'na, ete tamavre'na ama Jerusalemi kumatera egahue.

For so segjer Herren: Når sytti år er lidne for Babel, vil eg vitja dykk og gjera sannrøynt på dykk det gode ordet mitt um å lata dykk koma tilbake til denne staden.

11 Na'ankure nazano Nagrama huramante'naku'ma hu'noa antahintahizana ko retro hunte'noe. E'ina antahi'zama retro'ma hu'noana, tamazeri haviza hu antahintahizana retro osu'noanki, henkama knare'ma huta nemanisageno muhama nehaza zamo'ma knare'ma hania antahintahi retro hu'noe, huno Ra Anumzamo'a hu'ne.

For eg veit kva tankar eg hev med dykk, segjer Herren, tankar til fred og ikkje til tjon, å gjeva dykk framtid og von.

12 Ana'ma hanugeta tamagra Nagritega kezanetita, Nagrite'ma eta nunamuma hanage'na, Nagra ana nunamu ketmia antahiramigahue.

Og de skal påkalla meg og ganga og beda til meg, og eg vil høyra på dykk.

13 Hagi tamagrama miko tamagu'areti'ma huta Nagriku'ma hakenuta, Nagrira nageta erifore hugahaze.

Og de skal søkja meg og finna meg, når de spør etter meg av alt dykkar hjarta.

14 Ana'ma hanage'na maka moparegati'ene maka kumatamimpima, kinama ome hutama mani'naregatira ete tamavre atru hanugeta, ko'ma mani'nage'nama tamazeri atrogetama vu'naza kumate ete egahaze.

Eg vil då lata dykk finna meg, segjer Herren, og eg vil gjera ende på utlægdi dykkar og samla dykk frå alle dei folki og or alle dei staderne som eg hev drive dykk burt til, segjer Herren, og lata dykk venda tilbake til den staden som eg førde dykk burt ifrå.

15 Hagi Babilonima mani'nonkeno'a Ra Anumzamo'a kasnampa vahetia ko zamazeri oti'ne huta tamagra nehaze.

For de segjer: «Herren hev reist upp profetar åt oss i Babel.»

16 Hianagi Deviti'a kini trate'ma mani'nea kini ne'ene ama rankumapima mani'naza maka vahe'ene tamafu'tamagna zama kinafima ovu mani'naza vaheku'enena Ra Anumzamo'a amanage nehie.

For so segjer Herren um kongen som sit på Davids kongsstol og um alt folket som bur i denne byen, brørne dykkar som ikkje vart burtførde saman med dykk,

17 Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a amanage hie, ha' vahe huzamantesuge'za bainati kazinteti eme hara huzmantegahaze. Ana nehanage'za mago'a vahera ne'zanku hu'za nefrisage'za, mago'a vahera krimo zamahe frigahie. Ana hanuge'za haviza huno kasri'nea fiki rgama vahemo'ma oneankna hugahaze.

so segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg sender imot deim sverd og svolt og sott og gjer med deim som ein gjer med dei utskjemde fikorne som er so låke at dei ikkje er etande.

18 Hagi Nagra ha' vahe huzmantesuge'za bainati kazinteti eme zamarotago nehanage'na, agatonto zanteti'ene krireti'ene hu'na zamarotago hugahue. Anama hanuge'za fre'za umani emanima hanaza kumatamimpi vahe'mo'za tusi koro nehu'za, huhaviza hune zamante'za, kiza zokago ke huzamantegahaze. Anage nehu'za ana vahe'mo'za ha' vahe'zamima huhavizama huzmante'nakura, Juda vahe'mo'zama havizama hu'nazaza huta sifnafi maniho hu'za hugahaze.

Og eg elter deim med sverd, med svolt og med sott, og eg vil gjera deim til ei skræma for alle riki på jord, til ei våbøn og ein støkk, og til ei spott og ei hæding millom alle dei folki som eg driv deim til,

19 Ra Anumzamo'a huno, Na'ankure Nagra eri'za vaheni'a kasnampa vahera knane knanena, huzmantoge'za evava hu'za keni'a eme huama hu'nazanagi ana nanekea antahita amagera onte'naze huno Ra Anumzamo'a hu'ne.

for di at dei lydde ikkje på mine ord, segjer Herren, då eg sende tenarane mine, profetarne, til deim, jamt og samt, men de høyrde ikkje, segjer Herren.

20 E'ina hu'negu Jerusalemi kumateti'ma tamavre atrogetama vuta Babilonima umani'naza vahe'mota, Nagra Ra Anumzamo'nama nehua nanekea antahiho.

Men høyr no de Herrens ord, alle de burtførde som eg hev sendt frå Jerusalem til Babel!

21 Hagi Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamo'a amanage nehie, Kolaia nemofo Ahapuke Ma'aseia nemofo Zedekaiakea Nagri nagifi havige kasnampa ke hunaku, Nagra Babiloni kini ne' Nebukatnesa azampi zanavre anta'nena mikamota negesageno zanahe frigahie.

So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud, um Ahab Kolajason og um Sidkia Ma’asejason som spår lygn åt dykk i mitt namn: Sjå, eg gjev deim i handi på Nebukadressar, Babel-kongen, og han skal drepa deim framfor dykkar augo.

22 E'ina hu'negu Juda mopareti'ma vu'za Babilonima kina ome hu'naza vahe'mo'za, mago vahe'ma huhavizama hunte'nakura, Ra Anumzamo'a kazeri haviza hanigenka, Babiloni kini ne'mo'ma Zedekaiane Ahapunema tevefima kre rasage'nea kna hugahane hu'za sifna kea huzmantegahaze.

Og etter deim skal dei laga ei våbøn, alle dei burtførde or Juda som er i Babel, og segja: «Herren gjere med deg likeins som med Sidkia og Ahab, som Babel-kongen steikte i elden!»

23 Na'ankure ana netremokea Israeli vahe agu'afina havizantfa hu'nea avu'ava'za hu'na'e. Zanagra tava'ozanire'ma nemaniza vahe'mokizmi a'nene monko'zana nehuke, Nagra huo zante'noanagi Nagri nagifi eke havige kasnampa nanekea hu'na'e. Nagra anazana ko ke'na antahi'na hu'nena nehue huno Ra Anumzamo'a hu'ne.

For dei for med skjemdarverk i Israel og dreiv hor med grannekonorne sine og for med lygne-rødor i mitt namn, slikt som eg ikkje hadde sett deim til; eg veit det då og kann vitna um det, segjer Herren.

24 Hagi Nehelamu nagapinti ne' Semaiama ome asami'nogu'ma Ra Anumzamo'ma Jeremaiama asami'nea naneke.

Og dette skal du segja med Semaja, nehelamiten:

25 Hagi Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamo'a amanage nehie, Semaiaga kagraka'a kagesafinti amanage hunka avona kretenka atrankeno, maka Jerusalemima mani'naza vahete'ene, pristi ne' Ma'aseia nemofo Zefanaiantegane, maka pristi vaheteganena vu'ne,

So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Du hev sendt brev i ditt namn til alt folket i Jerusalem og til presten Sefanja Ma’asejason og til alle prestarne, og sagt:

26 Hagi Ra Anumzamo'a pristi ne' Jehoiada nontera kagri Zefanaiaga kavrenenteno, Nagri mono nontera kegava hu'nenka iza'o neginagi vahe'mo'ma kasnampa nanekema hania vahera azerinka agafina zafareti runtrako hunka kina hunentenka, anankempina ainireti'ma tro'ma hu'naza rini rusi huo huno kazeri oti'ne.

«Herren hev sett deg til prest i staden for presten Jojada, so det skal vera tilsynsmenner i Herrens hus yver alle som er frå vitet gjengne og driv på og spår, so du kann setja deim i stokk og halsjarn.

27 E'ina hu'negu nahigenka Anatoti kumateti kasnampa ne' Jeremaia'ma tamagri amu'nompima kasnampa nanekema nehigenka, agrira azeri konerinka azeri fatgoa osu'nane?

Kvi hev du då ikkje refst Jeremia frå Anatot som driv og spår åt dykk?

28 Na'ankure Jeremaia'a amanage huno avona kretregeno Babilonima mani'nona nagatega e'ne. Tamagra ana kumatera za'za kna manigahazanki nona kita nemanita, hozanena anteta neneta maniho hu'ne.

For på denne måten hev han kunna gjera ordsending til oss i Babel og sagt: «Dette vert ei lang-æva; bygg hus og bu i deim, planta hagar og et frukti or deim!»»

29 Hianagi Semaia'ma kre'nea avona pristi ne' Zefanaia'a erino vuno Jeremaia avure ome hampri'ne.

Og presten Sefanja hadde lese dette brevet upp for profeten Jeremia.

30 Ana'ma hutegeno'a anante Ra Anumzamo'a Jeremaiana amanage huno asami'ne.

Då kom Herrens ord til Jeremia; han sagde:

31 Babilonima kinama ome hu'za mani'naza vahetegama kema atrezmante'sanana, Ra Anumzamo'a Nehelamu kumateti ne' Semaiankura amanage hie hunka zamasamio. Nagra asamua naneke eme huama osu'neanki, agra havige kasnampa naneke eme higeta ana naneke'a antahimi'naze.

Gjer ordsending til alle dei burtførde og seg: So segjer Herren um Semaja, nehelamiten: Sidan Semaja hev spått åt dykk, endå eg ikkje hev sendt honom, og fenge dykk til å lita på lygn,

32 E'ina hu'negu Ra Anumzamo'a huno, Nehelamu nagapinti ne' Semaiane agripinti'ma fore'ma hanaza vahe'enena zamazeri haviza hugahue. Ana hanugeno magore huno agri nagapintira ama vahe amu'nompina mani'neno, vaheni'ama Nagrama zamazeri knare'ma hanua zana onketfa hugahie. Na'ankure Nagrikura ha'renteho huno vahera rempi huzami'negu anara hugahie. Nagra Ra Anumzamo'na ama ana nanekea nehue.

difor, so segjer Herren: Sjå, eg heimsøkjer Semaja, nehelamiten, og avkjømet hans; ingen av deim skal få bu millom dette folket, og han skal ikkje få sjå det gode som eg gjer med folket mitt, segjer Herren, for han hev preika fråfall frå Herren.