Zmavarene 8
1 Anante Ra Anumzamo'a Mosesena asmino, Feronte vunka amanage hunka ome asamio, Ra Anumzamo'a amanage hie, zamatrege'za vahe'nimo'za vu'za, monora ome hunanteho hu'ne hunka ome huo!
Då sagde Herren til Moses: «Gakk fram for Farao og seg med honom: «So segjer Herren: «Lat folket mitt fara, so dei kann tena meg!
2 Hagi kagrama zamatresnanke'zama ovanage'na maka Isipi mopafina, Nagra hogatmi huntanenke'za Isipi mopatamifina avite'za eri haviza hugahaze.
Meinkar du deim å fara, so skal eg plåga heile ditt land og rike med frosk:
3 Naeli timpina hogamoke'za hugahaze. Ana hogamo'za timpintira atirami'za nonka'afi unefre'za nemsanpinkanena unefre'za nemsana sipaka'are enena umaneri'za nemaniza, eri'za vahe ka'amokizmi nompinena umaneneri'za vahe ka'amokizmi zmufgaregane umreneri'za, avenifinena unefre'za, witima krenaku'ma heneraza zompa'ramimpinena ufregahaze.
det skal yra med frosk i elvi, og dei skal krabba upp på land, og koma inn i husi dine og sengkoven din og upp i lega di, og inn i husi åt mennerne dine og på folket ditt, og i bakaromnarne og knodetrogi dine;
4 Ana hanigeno hogamo'za kagri kagofetu takaunere'za, eri'za vahekamofontera takauregahaze.
og deg og huslyden din og alle mennerne dine skal froskarne krabba uppetter.»»»
5 Anante Ra Anumzamo'a Mosesena asmino, amanage hunka Aronina asmio, tira tintamimofone karaho tintmimofone tinkeriramimofo agofetu azompa ka'a kazampi erinka rusutegeno, hogatmimo'za emareri'za Isipi mopafina avitegahaze.
Og Herren sagde til Moses: «Seg til Aron: «Lyft handi, og rett staven ut yver åerne og elvarne og tjørnerne, og lat froskarne aula innyver Egyptarlandet!»»
6 Anage higeno, Aroni'a Isipi tintamimofo agofetu azana rusutentere huno evigeno, Isipi mopafina hogatmimo'za tintamimpinti emreri'za avite'naze.
So rette Aron handi si ut yver Egyptarlands-vatni, og då kom det upp med so fullt med frosk at dei hulde heile Egyptarlandet.
7 Hianagi Isipi kumapi kaguvazama nehaza vahemo'zanena, oku zama ante'ne'za vahe'ma rezmatga nehaza zantminuti, ana zanke hazage'za Isipi mopafina hogatmimo'za fore hu'za emreri'naze.
Men runemeistrarne bruka trollkunsterne sine og gjorde det same: dei og fekk froskarne til å aula innyver Egyptarlandet.
8 Anante Fero'a Mosesene Aronigizni znagi huno amanage huno znasami'ne, Nunamu huta Ra Anumzamofona antahigekeno, noniafinti'ene vahe'niamokizmi nompintira, hogatamina Anumzamo'a zmavretrenke'na, Israeli vahera zmatranenke'za vu'za Ra Anumzamofonte ome Kresramana vugahaze.
So sende Farao bod etter Moses og Aron og sagde: «Bed til Herren at han vil taka froskarne burt frå meg og landslyden! Då skal eg lata folket fara, so dei kann ofra til Herren.»
9 Mosese'a amanage huno Ferona asami'ne, Kagra kna antege'na Ra Anumzamofontega nunamuna hanugeno, nonka'afinti'ene eri'za vahe ka'amokizmi nompinti'ene vahe ka'amofo nompintira, ana hogatamina zamahe fanane nehuno, Naeli timpima mani'naza hogataminke zmatrenige'za manigahaze.
Då sagde Moses med Farao: «Sjølv må du hava æra og segja kva tid eg skal beda for deg og mennerne dine og folket ditt, at han vil rydja froskarne burt frå deg og husi dine, so dei ikkje finst meir utan i elvi.»
10 Fero'a okine higeno, Mosese'a amanage huno asmi'ne, kema hana kante anteno fore hanigenka, mago anumzamo'a tagri Ra Anumzanknara osu'ne hunka antahigahane.
«I morgon, » svara han. «Lat det vera som du segjer!» sagde Moses, «so skal du sanna at det er ingen som Herren, vår Gud.
11 Ana maka hogamo'za kagriteti'ene, nonka'afinti'ene, eri'za vahe ka'afinti'ene, vahe ka'afinti'enena omanisageno, Naeli timpinke manigahaze.
Froskarne skal kverva burt frå deg og husi dine og frå mennerne dine og heile landslyden; berre i elvi skal dei finnast.»
12 Ananteti Mosese'ene Aronikea Feroma atreke vute kea, hogama huntegeno Feroma azeri havizama hu'nea zanku, Mosese'a hanavetino Ra Anumzamofona antahige'ne.
So gjekk Moses og Aron ut att frå Farao, og Moses ropa til Herren for froskarne skuld, som han hadde ført yver Farao.
13 Hagi Mosese'ma nunamuma huno antahigea kante anteno, Ra Anumzamo'a ana higeno, hogamo'za nontmimpinti'ene kumapinti'ene hozafinti'enena mika fri vagare'naze.
Og Herren gjorde som Moses bad, og froskarne låg daude i hus og i tun og på bøarne.
14 Ana hige'za Isipi vahe'mo'za kevure kevure ana hogatamina zogitru hazageza, kasri'za mika Isipi mopafina hinimna vu'naze.
Dei samla deim i dungevis, og teven kjendest yver heile landet.
15 Hianagi Fero'ma kegeno hogatamimofo knazama evigeno'a, Ra Anumzamo'ma Agrama hu'nea kante anteno, Ferona antahintahi'a azeri hanavetigeno, Mosesene Aronigizni kea ontahi'ne.
Men det gjekk som Herren sagde: Då Farao såg at han hadde fenge ein lette, slo han seg rang, og vilde ikkje høyra på deim.
16 Anante Ra Anumzamo'a Mosesena asmino, Aronina amanage hunka asmio, azompaka'a erinka kugusopa amasagigeno, maka Isipi mopafina ana kugusopamo'a umpe umpetmi fore hino hunka asamio.
Då sagde Herren til Moses: «Seg med Aron: «Rett ut staven din, og slå i dusti på jordi, so skal ho verta til my i heile Egyptarlandet.»»
17 Mosese'ene Aronikea Ra Anumzamo'ma znasmiaza hu'na'e. Aroni'a azompa'a erino kugusopa amasagigeno umpe umpetmi ana kugusopamo'a fore huno, vahe zamufgare'ene vahe'mo'ma kvama nehia zagaraminte'ene maka Isipi kuma'afi mani'naza zagaramimofo zmufgare'enena mani'naze.
Og dei so gjorde: Aron lyfte handi, og rette ut staven sin, og slo i dusti på jordi. Då kom myet, og sette seg både på folk og fe; all dusti på jordi vart til my i heile Egyptarlandet.
18 Isipi kumapi kaguvaza erifore nehaza, oku'a tro hu'za antene'za vahe rezmatga nehaza zanteti, ana zanke hu'za umpe umpe eri fore hunaku hu'nazanagi, erifore hugara osazageno, umpe umpetmimo'za vahe zmufgare'ene kegavama nehaza zagaramimofo zamufgarega mani'naze.
Runemeistrarne freista og å få fram my med trollkunsterne sine, men dei var ikkje god til. Og myet vart sitjande på folk og på fe.
19 Kaguvaza erifore nehaza vahe'mo'za Ferona amanage hu'za asmi'naze, Anumzamofo azamo ama zana hunerante, hu'za hazanagi Anumzamo hu'nea kante Ferona anthintahi'amo'a hanavetigeno antahi ozami'ne.
Då sagde runemeistrarne med Farao: «Dette er Guds finger!» Men det gjekk som Herren sagde: Farao var like strid, og høyrde ikkje på deim.
20 Anante Ra Anumzamo'a Mosesena asmino, Nanterame otinka Fero'ma tintegama enevanire avure ome otinka amanage hunka asmio, Ra Anumzamo'a huno zmatrege'za vahe'niamo'za vu'za, monora ome hunanteho hunka asamio.
Då sagde Herren til Moses: «Ris tidleg upp i morgon, og stig beint fram for Farao, når han gjeng nedåt elvi, og seg med honom: So segjer Herren: «Lat folket mitt fara, so dei kann tena meg!
21 Hagi kagrama vahe'ni'ama zmatresnanke'za ovanazana antahio, Nagra kagrite'ene, eri'za vahe ka'are'ene, vahe ka'are'ene nonka'armimpine, Isipi vahe nontamimpine, mopafinena ana zanke hu'za kosintamina hunta'nena mani avitegahaze.
For let du ikkje folket mitt fara, so sender eg allslags avåt yver deg og mennerne dine og folket ditt og inn i husi dine; husi åt egyptarane skal verta fulle av avåt, og jamvel jordi dei gjeng på.
22 Hianagi Nagra Goseni mopafima vahe'nima mani'naza kumara atresugeno ana kosimo'za omanigahaze. E'ina hanugenka kagra kenka antahinka hananana, Ra Anumzamo ama mopa kegava hu'neno makazana nehie hunka antahigahane
Men same dagen vil eg taka undan Gosenlandet, som folket mitt bur i, so der ikkje kjem noko avåt; då skal du verta var, at eg, Herren, er der i landet.
23 Hagi mago avame'zanu vahe ka'ane, vahe'niamokizmi amuno zmifina, ante'na refko okina hugahue.
For eg vil løysa ut folket mitt og skilja det frå ditt folk. I morgon skal dette underet henda.»»
24 Hagi Ra Anumzamo'a kema hu'neaza higeno, kosintmimo'za Fero nompine, eri'za vahe'amofo nontmimpina tusi'za hu'za vazipanini hu'za kizakiza hu'naze. Ana maka Izipi mopamofona kosimoke'za higeno havizantfa hu'ne. Na'ankure ana maka mopafina kosintmimo'za vazipanini hu'za kizaki'za hu'naze.
Og Herren gjorde som han hadde sagt, og det kom svære yrjor med avåt i husi åt Farao og mennerne hans og yver heile Egyptarland; det var so avåtet reint skjemde ut landet.
25 Fero'a Mosesene Aronigizni zanagi huno anage huno znasmi'ne, Isipi mopa'afi vutma Anumzantmimofontega ome Kresramana vunteho.
Då sende Farao bod etter Moses og Aron, og sagde: «Gakk av og ofra til Guden dykkar her i landet!»
26 Hianagi Mosese'a asmino, e'inama hanunana knarera osugahie. Na'ankure Isipi vahe'mofo zmavurera zmagoteno zmavresra haniaza hugahunankino, have knonu tahe frigahaze.
«Det er ikkje rådlegt å gjera det so, » svara Moses; «for det me ofrar til Herren, vår Gud, det er ein styggedom for egyptarane. Ofra me no midt for augo på deim slikt som dei hev ein stygg til, vilde dei ikkje då steina oss!
27 Hagi Ra Anumzanti'mo hurante'nea kante anteta tagufa zagegna, ka'ma moparega vuta kre sramana vuntegahune.
Tri dagsleider ut i øydemarki vil me fara, og so ofra til Herren, vår Gud, soleis som han segjer oss fyre.»
28 Higeno Fero'a huno, Tamatranenketa ka'ma mopafi vuta Ra Anumzamofontera ome kresramna vuntegahazanagi, afetera ovutma, tavaonte nevutma nagrikura nunamu hutma antahigenkeno naza hino.
Då sagde Farao: «Eg fær lata dykk fara då, so de kann ofra til Herren, Guden dykkar, i øydemarki, men de må’kje fara langt! Bed for meg!»
29 Mosese'a amanage hu'ne, kagritetira ufegu'a nevanu'na, Ra Anumzamofonte nunamu hane'na kagri'ene eri'za vahe'kane, vahekafintira kosina hunte'na okina omanigahaze. Hanki reravatga hunka Ra Anumzamofona ome kresramna vunteho hunka osuo.
«Ja, no gjeng eg ut, og vil beda til Herren, » svara Moses, «og i morgon skal avåtet kverva burt frå Farao og frå mennerne og folket hans. Berre no Farao ikkje vil svika oss meir, men lata folket fara, so dei kann ofra til Herren!»
30 Hagi Mosese'a Ferona atreno vuno Ra Anumzamofonte ome nunamu higeno,
So gjekk Moses ut frå Farao att, og bad til Herren.
31 Mosese'ma antahi'geaza huno, Ra Anumzamo'a Feronteti'ene eri'za vahe'areti'ene vahe'afintira ana maka kosintamina zamazeri atregeno magore huno omanitfa hu'ne.
Og Herren gjorde som Moses bad, og let avåtet kverva burt både frå Farao og mennerne og folket hans; det fanst ikkje att eit einaste fly.
32 Hianagi mago'ane ko'ma hu'neaza huno Fero antahintahia eri hanavetigeno, Israeli vahera zmatrege'za ovu'naze.
Men Farao slo seg rang denne gongen og, og slepte ikkje folket av stad.
