Zmavarene 10
1 Ra Anumzamo'a Mosesena asmino, Menina Feronte vuo, amama zamagri amu'nompima erifore nehua avame zantmi kesazegu agri antahintahizane eri'za vahe'amokizmi antahintahizana zamazeri hankveti'noe.
Daarna zeide de HEERE tot Mozes: Ga in tot Farao; want Ik heb zijn hart verzwaard, ook het hart zijner knechten, opdat Ik deze Mijn tekenen in het midden van hen zette;
2 E'ina hu'nesnugeta kamohe'mofone kagehe'mofonena zamasmige'za nentahi'za, Nagrama Izipi mopafi vahe'ma zamazeri zmazanava nehu'na avame zantamima amu'nozmifima erifore hu'noazana nezamasmita, Nagrikura Ra Anumza mani'ne huta keta antahita hugahaze.
En opdat gij voor de oren uwer kinderen en uwer kindskinderen moogt vertellen, wat Ik in Egypte uitgericht heb, en Mijn tekenen, die Ik onder hen gesteld heb; opdat gijlieden weet, dat Ik de HEERE ben.
3 Mosese'ene Aronikea Feronte vuke amanage huke ome asmi'na'e, Ra Anumzana Hibru vahe'mokizmi Anumzamo'a amanage huno hie, nama'a zupa Nagri navufina kagra kavufga anteraminka nomanine? Zmatrege'za vahe'ni'amo'za vu'za, monora ome hunanteho.
Zo gingen Mozes en Aaron tot Farao, en zeiden tot hem: Zo zegt de HEERE, de God der Hebreen: Hoe lang weigert gij u voor Mijn aangezicht te verootmoedigen? Laat Mijn volk trekken, dat zij Mij dienen.
4 Hagi kagrama ke'nia ontahinka Nagri vahe'ma zmatresnanke'zama ovanazana, antahio, okina ana maka mopa ka'afina kenutmi huzmanta'nena efregahaze.
Want indien gij weigert Mijn volk te laten trekken, zie, zo zal Ik morgen sprinkhanen in uw landpale brengen.
5 E'ina hanuge'za mopamofona ana kenutamo'za maka refite vagaresage'za, vahe'mo'za mopa kegara nosnageno, ana kenutmimo'za ko'mopa ko'mo'ma aru haviza osu'nea zafaramimofo asi'nane, kasefa'ma hagesia zafa ramina zamagra nevagaregahaze.
En zij zullen het gezicht des lands bedekken, alzo dat men de aarde niet zal kunnen zien; en zij zullen afeten het overige van hetgeen ontkomen is, hetgeen ulieden overgebleven was van den hagel; zij zullen ook al het geboomte afeten, dat ulieden uit het veld voortkomt.
6 Ana kenutmimo'za nonka'armimpine, ana maka eri'za vahe ka'amokizmi nontmimpine, ana maka Isipi vahe'mokizmi nontmimpinena mani avitegahaze. E'inahu zana kagehe'mofonteti eno kafahemofonte eno'ma menima kagrite'ma e'neana, ama mopafina fore hige'za onke'nazaza fore hugahie. Anage nehuno Mosese'a rukrahe huno Ferona atreno fegu'a vu'ne.
En zij zullen vervullen uw huizen, en de huizen van al uw knechten, en de huizen van alle Egyptenaren; dewelke uw vaders, noch de vaderen uwer vaders gezien hebben, van dien dag af, dat zij op den aardbodem geweest zijn, tot op dezen dag. En hij keerde zich om, en ging uit van Farao.
7 Anante Fero eri'za vahe'amo'za amanage hu'za Ferona asmi'naze, Nama'a zupa Mosesena atrankeno mago karifugna huno mani'ne. Zmatrege'za vu'za Ra Anumzana zamagra'a Anumzamofona monora ome hunteho. Hagi kagra nonkano Isipi mopamo'ma havizama nehiana?
En de knechten van Farao zeiden tot hem: Hoe lang zal ons deze tot een strik zijn, laat de mannen trekken, dat zij den HEERE hun God dienen! weet gij nog niet, dat Egypte verloren is?
8 Fero'a ke hige'za Mosesene Aroni'giznia ete znavre'za agrite azageno amanage huno znasmi'ne, vuta Ra Anumzana tamagra'a Anumzamofo monora ome hunteho! Hianagi iza'za vugahaze?
Toen werden Mozes en Aaron weder tot Farao gebracht, en hij zeide tot hen: Gaat henen, dient den HEERE, uw God! wie en wie zijn zij, die gaan zullen?
9 Mosese'a kenona'a huno, Kasefa vahe'ene tavava ozafane, ne' mofavrermine, mofa'neramine sipisipine meme afutamina zamavare vagareta vugahune. Na'ankure Ra Anumzamofontega ne'za ome kreta neneta monora huntegahune.
En Mozes zeide: Wij zullen gaan met onze jonge en met onze oude lieden; met onze zonen en met onze dochteren, met onze schapen en met onze runderen zullen wij gaan; want wij hebben een feest des HEEREN.
10 Anante Fero'a amanage huno znasmi'ne, Tamatre'snugetama a'mofavretamine vanazana, Ra Anumzamoma kegavama huramantesigu kesue. Hanki tamagra kefo antahintahi retro nehaze.
Toen zeide hij tot hen: De HEERE zij alzo met ulieden, gelijk ik u en uw kleine kinderen zal trekken laten: ziet toe, want er is kwaad voor ulieder aangezicht!
11 E'inara osugahazanki, tamagri'ma tamavesia kante anteta vene'nemotage vutma Ra Anumzamofona monora ome huntegahaze. Hutege'za Fero avuretira eri'za vahe'amo'za znatufe'za fegu'a eme znatre'naze.
Niet alzo gij, mannen, gaat nu heen, en dient den HEERE; want dat hebt gijlieden verzocht! En men dreef hen uit van Farao's aangezicht.
12 Anante Ra Anumzamo'a Mosesena asmi'ne, Isipi mopafina kazana rusutegeno kenutmimo'za e'za ko' mopa ko'mo'ma ru havizama nehuno atre'nea trazana eme nevagareho.
Toen zeide de HEERE tot Mozes: Strek uw hand uit over Egypteland, om de sprinkhanen, dat zij opkomen over Egypteland, en al het kruid des lands opeten, al wat de hagel heeft over gelaten.
13 Mosese'a azompa'a erino Isipi mopafina rusutegeno, e'i ana zagefine hanimpina, Ra Anumzamo'a zage hanatitegati zaho retufegeno maka Isipi mopa'afina efregeno nanterama ko'ma tigeno'a, kenutmi zamavreno efre'ne.
Toen strekte Mozes zijn staf over Egypteland, en de HEERE bracht een oostenwind in dat land, dien gehele dag en dien gansen nacht; het geschiedde des morgens, dat de oostenwind de sprinkhanen opbracht.
14 Ana kenutmimo'za ana maka Isipi mopa'afina emani avite'naze. Ana kenutmina, hamprigara osu'naze. E'inahu kenutmina kora fore osu'nazanki'za henka'anena fore osugahaze.
En de sprinkhanen kwamen op over het ganse Egypteland, en lieten zich neder aan al de palen der Egyptenaren, zeer zwaar; voor dezen zijn dergelijke sprinkhanen, als deze, nooit geweest, en na dezen zullen er zulke niet wezen;
15 Na'ankure ana kenumo'za Isipi mopafina mani vitazageno mopamo'a avugosa osuno haninke hu'ne. Hagi ko'mopa ko'mo'ma ahe havizama nehuno atre'nea zafa rgarmine trazantmina ne'za erivagara'zageno magore huno Isipi mopa'afina tra'za aninane zafani'nanena omnetfa hu'ne.
Want zij bedekten het gezicht des gansen lands, alzo dat het land verduisterd werd; en zij aten al het kruid des lands op, en al de vruchten der bomen, die de hagel had over gelaten; en er bleef niets groens aan de bomen, noch aan de kruiden des velds, in het ganse Egypteland.
16 Anante Fero'a ame huno Mosesene Aronigizni ke higeke akeno amanage hu'ne, Hago tamagrite'ene Ra Anumzana tamagri Anumzamofontera kumi hu'noe.
Toen haastte Farao, om Mozes en Aaron te roepen, en zeide: Ik heb gezondigd tegen den HEERE, uw God, en tegen ulieden.
17 E'ina hunogu keke huanki kumi'ni'a meni mago'ene atrenanteta, Ra Anumzana tamagri Anumzamofontega nunamu hikeno, nahe fri knazampintira naza hino.
En nu vergeeft mij toch mijn zonde alleen ditmaal, en bidt vuriglijk tot den HEERE, uw God, dat Hij slechts dezen dood van mij wegneme.
18 Higeno Mosese'a Fero nompinti atirmino Anumzamofona ome antahigegeno,
En hij ging uit van Farao, en bad vuriglijk tot den HEERE.
19 Ra Anumzamo'a zage fretegati hankavenentake zaho huntegeno eno, ana maka kenutmina Isipi mopa'afintira eme zmavrehna huno koranke hagerimpi ome zamatrege'za, magore hu'za maka Isipi mopafina omanitfa hu'naze.
Toen keerde de HEERE een zeer sterken westenwind, die hief de sprinkhanen op, en wierp ze in de Schelfzee; er bleef niet een sprinkhaan over in al de landpalen van Egypte.
20 Hianagi Ra Anumzamo'a Fero antahintahi'a azeri hankvetigeno, Israeli vahera zmatrege'za ovu'naze.
Doch de HEERE verstokte Farao's hart, dat hij de kinderen Israels niet liet trekken.
21 Anante Ra Anumzamo'a Mosesena asmino, Kazana rusute anagamu atregeno, Isipi mopafina kumazu hani huno vahe'mo avako huga hanintiri hino.
Toen zeide de HEERE tot Mozes: Strek uw hand uit naar den hemel, en er zal duisternis komen over Egypteland, dat men de duisternis tasten zal.
22 Higeno Mosese'a azana rusute anagamu atregeno, 3'a zageknafi ana maka Isipi kokampi haninkino, tusi'a hanintiri hu'ne.
Als Mozes zijn hand uitstrekte naar den hemel, werd er een dikke duisternis in het ganse Egypteland, drie dagen.
23 Isipi vahe'mo'za 3'a zageknafina magore hu'za no zmia atre'za fegu'a vano hu'za zamagra'a zamavufina oge'agea osu'naze. Hianagi Israeli vahe'mo'zama nemanizafina masa me'ne.
Zij zagen de een den ander niet; er stond ook niemand op van zijn plaats, in drie dagen; maar bij al de kinderen Israels was het licht in hun woningen.
24 Anante Fero'a Mosesena ke higeno egeno amanage huno asami'ne, A'mofavretamine avreneta vuta Ra Anumzamofo monora ome huntegahazanagi, sipisipine meme afutamine ruga'a afutamina zmatrenke'za maniho.
Toen riep Farao Mozes, en zeide: Gaat heen, dient den HEERE! alleen uw schapen en uw runderen zullen vast blijven; ook zullen uw kinderkens met u gaan.
25 Hianagi Mosese'a amanage hu'ne, Ra Anumzana tagri Anumzante'ma Kresramanavunte afutamine, tevefima krefnane hu ofa hanuna afutamina tatregeta avreneta vamneno.
Doch Mozes zeide: Ook zult gij slachtofferen en brandofferen in onze handen geven, die wij den HEERE, onzen God, doen mogen;
26 E'ina hu'negu, maka afu kevuti'a magore huta ozmatreta zmavreha'na huta vugahune. Na'ankure tagra mago'a ana afutamimpintira zmavreta Ra Anumzamofonte monora ome huntegahune. Ina afutami aheta monora huntegahune ontahi'nonankita anante nevuta kegahune.
En ons vee zal ook met ons gaan, er zal niet een klauw achterblijven; want van hetzelve zullen wij nemen, om den HEERE, onzen God, te dienen; want wij weten niet, waarmede wij den HEERE, onzen God, dienen zullen, totdat wij daar komen.
27 Hianagi Ra Anumzamo'a Ferona antahintahi'a azeri hankvetigeno zmatrege'za ovu'naze.
Doch de HEERE verhardde Farao's hart; en hij wilde hen niet laten trekken.
28 Anante Fero'a Mosesena asamino, Natrenka maniganenka vuo! Mago'ane omo. Hagi henkama kagrama eme nagesanana kahe frigahue!
Maar Farao zeide tot hem: Ga van mij! wacht u, dat gij niet meer mijn aangezicht ziet; want op welken dag gij mijn aangezicht zult zien, zult gij sterven!
29 Mosese'a amanage hu'ne, Ha tamage hane, mago'anena kavufina eme onkegahue!
Mozes nu zeide: Gij hebt recht gesproken; ik zal niet meer uw aangezicht zien!
