< 2 Kroniku 19 >
1 Hagi ana'ma higeno Juda kini ne' Jehosafati'a, hazenkea e'ori knare huno ete noma'arega Jerusalemia e'ne.
Men Josafat, Juda-kongen, snudde heim att til Jerusalem med heilo.
2 Hianagi kasnampa ne' Hanani nemofo Jehu'a, anante ome keno kini ne' Jehosafatina amanage huno asmi'ne, Kagra kefo avu'ava'ma nehuno, Ra Anumzamofoma avresrama hunentaza kefo vahe zamaza nehunka kavesizmante'nane. Ana hanku Ra Anumzamo'a tusi rimpa ahegante'ne.
Men då gjekk sjåaren Jehu Hananison ut imot honom og sagde til kong Josafat: «Skal ein hjelpa den gudlause, og elskar du deim som hatar Herren? For dette kviler det vreide på deg ifrå Herren.
3 Hianagi kagripina mago'a knare zana me'ne. Na'ankure kagra mika Asera havi anumzamofo amema'ama antre'za tro'ma hunte'nazana antagitrenka mika kagu'areti hunka Anumzamofona amage ante'nane.
Like vel er det funne noko godt hjå deg, for du hev øydt ut Astarte-bilæti or landet og hev lagt hugen din på å søkja Gud.»
4 Hagi Jehosafati'a Jerusalemi kumate mani'neno, Beseba kumateti agafa huteno vuno Efraemi agona moparegama uhanati'nea kumatmimpina vano nehuno, Ra Anumzana zamafahe'i Anumzamofoma avararihogura veamokizmia zamazeri hankavetino vano hu'ne.
Josafat vart no buande i Jerusalem. Og so drog han ut att bland folket ifrå Be’erseba og til Efraimsheidi, og førde deim attende til Herren, deira fedregud.
5 Hagi maka Juda mopafima hanave vihuma hugagiterema hazageno me'nea ranra kumapina, nanekema refkoma hu kva vahetmina zamazeri otitere nehuno,
Og han sette inn domarar i landet i kvar ein av dei faste byarne i Juda.
6 amanage huno zamasmitere hu'ne, Kva hu'neta vahetmimofo keaga refko hiho. Na'ankure tamagra vahe'mofo eri'zana e'norizanki, Ra Anumzamofo eri'za e'nerizankino, Agra tamagrane mani'nena keaga refko huta vahera zamaza hugahaze.
Og han sagde til domarane: «Agta vel på det de gjer; for de feller ikkje dom for menneskje, men for Herren, og han er hjå dykk når det dømer.
7 Hagi menina atrenkeno Ra Anumzamofoma koroma hunenteno fatgo huno'ma refkoma hu avu'avamo tamagranena meno. Na'ankure Ra Anumzana tagri Anumzamo'a magomofontega anteno, magomofo azeri havizahu Anumza nera omani'ne. Hagi Agra vahe'mo'zama zamaza hinogu'ma masavema hu'za amisaza zana e'ori Anumza mani'ne.
Difor skal otte for Herren vera yver dykk! Ver varsame med det som de gjer! for hjå Herren, vår Gud, finst det ingen urett, ikkje gjer han skil på folk, og ikkje tek han mutor.»
8 Ana nehuno Jerusalemia Jehosafati'a mago'a Livae vahe'ene, pristi vahetamine, Israeli vahepima mago mago nagate'ma ugotama hu'ne'za keagama refkoma hanaza kva vahe zamazeri otige'za, ranra keagama Jerusalemi kumapima fore'ma hige'za keaga refko nehu'za, Ra Anumzamofo eri'zana eri'naze.
I Jerusalem og sette Josafat nokre av levitarne og prestarne og ættarhovdingarne i Israel til å agta på Herrens saker og rettstrættorne; dei hadde vendt heim att til Jerusalem.
9 Hagi agra amanage huno kea zamasmi'ne, Ra Anumzamofonku koro hunteta agorga'a mani'neta, tamagu'areti huta eri'zana eriho.
Og han baud deim og sagde: «Soleis skal de bera dykk åt med age for Herren, i truskap og med heilt hjarta:
10 Hagi tamagri vahe'ma rankumapima nemaniza naga'mo'zama, vahe ahefri ke'ma eri'za ege, mago'a kasegeo, trake'ma hantagi'nenaza keagama eme hanageta, zamavumro zmantenke'za Ra Anumzamofo avurera kumira osiho. Hagi ana'ma osnazana Anumzamofo rimpahezamo'a tamagrite'ene tamafuhe'inte'ene egahie. Hagi kema antahitama ana'ma hanazana, nagatmimofo knazana tamagra e'origahaze.
Kvar gong det vert lagt fram for dykk ei rettstrætta frå brørne dykkar, som bur i byarne sine, anten det er dom i ei dråpssak eller eit bod, ei lov eller vedtekter og rettar, då skal de vara deim åt, so dei ikkje syndar imot Herren, og det kjem vreide yver dykk og brørne dykkar. Gjer soleis, so det ikkje skal draga skuld yver dykk!
11 Hagi antahiho, ugagota pristi ne' Amaria'a maka zama Ra Anumzamofonte'ma hanaza zantera kegava hugahie. Hagi Ismaeli nemofo Zebadaia'a Juda vahe'mokizmi rankva mani'neno maka keagama kini netegama erita esazana refko hugahie. Hagi Livae naga'mo'za eri'za vaheka'arami mani'neza kagri eri'zana erigahaze. Hagi hankavetita eri'zana e'nerinkeno, Ra Anumzamo'a fatgoma hu'za eri'zama erisaza naga'ene manigahie.
I alt det som kjem ved Herren, skal øvstepresten Amarja vera formannen dykkar, og i alt det som kjem ved kongen, skal Zebadja Ismaelsson, hovdingen for Juda-ætti, vera formann; og levitarne skal vera tilsynsmenner under dykk. Tak no hugheilt fat på verket, og Herren skal vere med den som er god.»