< ଲୁକ 20 >

1 ବମିୟ୍‌ତା ଜିସୁନ୍‌ ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍‌ ସରେବାସିଂଲୋଙନ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଞନଙନ୍‌ ତିୟେନ୍‌ ଆରି ମନଙ୍‌ବରନ୍‌ ଅପ୍ପୁଙ୍‌ବରେଞ୍ଜି, ତିଆଡିଡ୍‌ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାନ୍‌ ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି, ପାପୁର୍‌ମରଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ମାୟ୍‌ଲନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ବରେଜି,
Als er eines Tages das Volk im Tempel lehrte und die Heilsbotschaft verkündigte, traten die Hohenpriester und Schriftgelehrten mit den Ältesten an ihn heran
2 “ଆମନ୍‌ ଅଙ୍ଗା ଆ ସନୋଡ଼ାନେ ବାତ୍ତେ କେନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଲୁମ୍‌ତେ, ଆରି, ଆନା କେନ୍‌ ଅବ୍‌ସୋଡ଼ାନେନ୍‌ ଆମନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ତିୟ୍‌ଲମ୍‌, ଆନିନ୍‌ ଆନା? ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ରେନ୍‌ ।”
und sprachen zu ihm: "Sag uns doch: mit welchem Recht tust du dies, oder wer hat dir das Recht dazu gegeben?"
3 ବନ୍‌ଡ ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ ବର୍ନେନ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌, ଞେନ୍‌ ଜାଲଙିଁୟ୍‌ବା,
Er antwortete ihnen: "Ich will euch auch eine Frage vorlegen. Sagt mir:
4 ଜନନ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାନ୍‌ ତନିୟନ୍‌ ଆସନ୍‌ ସନୋଡ଼ାନେନ୍‌, ରୁଆଙନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଞାଙେନ୍‌ ଅଡ଼େ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଞାଙେନ୍‌?”
Stammte die Taufe des Johannes vom Himmel oder von Menschen?"
5 ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି କଡାଡ଼ିଡାଲନ୍‌ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ରୁଆଙନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଗାମ୍‌ଲବୋ ଡେନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ଗାମ୍‌ତେ, ‘ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନିବା ଆମଙନ୍‌ ଏଃଡ୍ଡର୍ରନେ?’
Da überlegten sie miteinander: "Sagen wir: 'vom Himmel', so wird er fragen: 'Warum habt ihr ihm denn nicht geglaubt?'
6 ‘ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଗାମ୍‌ଲବୋ ଡେନ୍‌,’ ଅଡ଼୍‌କୋ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ତିଡର୍‌ଡାଲେ ରବ୍ବୁଲଙ୍‌ତଞ୍ଜି, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଜନନ୍‌ ଅବୟ୍‌ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଡର୍ତଞ୍ଜି ।”
Antworten wir aber: 'von Menschen', so steinigt uns das ganze Volk; denn es ist überzeugt, daß Johannes ein Prophet gewesen ist."
7 ତିଆସନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ତିଆତେ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଡେଏନ୍‌, ତିଆତେ ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଜନା ତଡ୍‌ ।”
Da erwiderten sie, sie wüßten nicht, woher sie stamme.
8 ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଞେନ୍‌ ଅଙ୍ଗା ଆ ସନୋଡ଼ାନେ ବାତ୍ତେ କେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଲୁମ୍‌ତାୟ୍‌, ତିଆତେ ଞେନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଅଃବ୍ବର୍ବେନ୍‌ ।”
Darauf sprach Jesus zu ihnen: "So sage ich euch auch nicht, mit welchem Recht ich dies tue."
9 ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ବରେଞ୍ଜି । “ଅବୟ୍‌ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆ କୋତ୍ତାଲୋଙନ୍‌ ଦ୍ରାକ୍ୟାନ୍‌ ଗୁଲୁଙ୍‌ଗୁଲେ ତିଆତେ ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍‌ ବାଗାନ୍‌ ତିୟ୍‌ଲେ ଜବ୍ର ଡିନ୍ନା ଆସନ୍‌ ବଡେସାନ୍‌ ଜିରେନ୍‌ ।
Dann fing er an, dem Volk dieses Gleichnis zu erzählen: "Jemand pflanzte einen Weinberg und verpachtete ihn an Winzer. Dann ging er für geraume Zeit außer Landes.
10 ଆରି, ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଦ୍ରାକ୍ୟାଜନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆ ବନ୍ତାନ୍‌ ଅଲ୍‌ତିଏଜି ତିଆସନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଅବୟ୍‌ କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଦ୍ରାକ୍ୟାନ୍‌ ଆ ରନୋଡ୍‌ରୋଡ୍‌ ବେଡ଼ାନ୍‌ ଆମଙ୍‌ବାଞ୍ଜି ଆପ୍ପାୟେନ୍‌, ବନ୍‌ଡ ତି ଅର୍ରମରଞ୍ଜି କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ତିଡ୍‌ଲୋଙ୍‌ ତିଡ୍‌ଲେ ଆରିକ୍କାସିନ୍‌ ଅବ୍‌ୟର୍ନେଏଞ୍ଜି ।
Zur Zeit der Weinlese sandte er einen seiner Knechte zu den Winzern, damit sie ihm einen Teil der Weinbergsfrüchte gäben. Die Winzer aber schlugen diesen Knecht und schickten ihn mit leeren Händen wieder heim.
11 ଆନିନ୍‌ ଆରି ଅବୟ୍‌ କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆପ୍ପାୟେନ୍‌; ଆନିଞ୍ଜି, ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ନିୟ୍‌ ତିଡ୍‌ଲୋଙ୍‌ ତିଡ୍‌ଲେ ଅଲ୍ଲଗନ୍‌ଡ୍ରୟ୍‌ ଏମ୍ମେଡାଲେ ଆରିକ୍କାସିନ୍‌ ଅବ୍‌ୟର୍ନେଏଞ୍ଜି ।
Da sandte er noch einen anderen Knecht; auch den schlugen und beschimpften sie und schickten ihn mit leeren Händen wieder heim.
12 ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ୟାଗି ବେଡ଼ାନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଆରି ଅବୟ୍‌ କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆପ୍ପାୟେନ୍‌; ବନ୍‌ଡ ଆନିଞ୍ଜି ତି ଆ କମ୍ୱାରିମର୍‌ଆଡଙ୍‌ ନିୟ୍‌ ଅପ୍ପାରାଡାଲେ ଡୁଆରାନ୍‌ ସେଡେଞ୍ଜି ।
Dann sandte er noch einen dritten; den schlugen sie auch blutig und jagten ihn davon.
13 ସିଲତ୍ତେ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍‌ ବର୍ରନେ, ‘ଞେନ୍‌ ଇନି ଏଙ୍ଗାଆୟ୍‌? ଞେନ୍‌ ଡରୁଙ୍‌ୟମ୍‌ତାଞନ୍‌ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆପ୍ପାୟ୍‌ତାୟ୍‌, ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଜାଆରୋ ଡେନ୍‌ ମାନ୍ନେତଜି ।’
Da sprach der Weinbergsbesitzer: 'Was soll ich tun? Ich will meinen geliebten Sohn hinsenden; vielleicht werden sie vor dem doch Ehrfurcht haben.'
14 ବନ୍‌ଡ ବାଗାଅର୍‌ମରଞ୍ଜି ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍‌ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗିୟ୍‌ଲେ ତର୍ଡମ୍‌ କଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି, ‘କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ତ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌, କେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଏରବ୍ବୁବା, ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆନର୍ଜେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ଆତେ ଡେତେ ।’
Als aber die Winzer ihn erblickten, berieten sie sich miteinander und sagten: 'Ha, da kommt der Erbe! Laßt uns ihn töten, damit das Erbe unser werde!'
15 ଆରି, ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଦ୍ରାକ୍ୟା କୋତ୍ତାନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଅମ୍‌ଡୁଙ୍‌ଡାଲେ ରବ୍ବୁଏଞ୍ଜି ।” “ତିଆସନ୍‌ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଇନି ଇୟ୍‌ତାୟ୍‌ ଏଙ୍ଗାଏଜି?
Und sie stießen ihn zum Weinberg hinaus und töteten ihn. Was wird nun der Weinbergsbesitzer mit diesen Leuten tun?
16 ଆନିନ୍‌ ଜିର୍ରେ ତି ବାଗାଅର୍‌ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ତାୟ୍‌ ରବ୍ବୁଆଜେଜି କି ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍‌ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍‌ ଇୟ୍‌ତାୟ୍‌ ତିୟେଜି ।” କେନ୍‌ଆତେ ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ଡାଲେ ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲେ ଡେଡଙ୍‌ ତଡ୍‌ ।”
Er wird kommen und diese Winzer töten und seinen Weinberg anderen geben." Als sie das hörten, sprachen sie: "Nimmermehr soll das geschehen!"
17 ବନ୍‌ଡ ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଗିୟ୍‌ଲେ ବର୍ରନେ, “ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍‌ ଅଙ୍ଗା ବର୍ନେ କେନ୍‌ ଆଇଡିଡନ୍‌ ଡକୋ, କେନ୍‌ ଆ ଗରାମ୍‌ଗାମନ୍‌ ଇନି?” “ଗୁସିଂମରଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ଅରେଙ୍‌ ବାସ୍ସେଏଞ୍ଜି, ତିଆତେ କୁନେନ୍‌ ଆ ସୋଡ଼ା ଅରେଙ୍‌ ଡେଏନ୍‌ ।”
Da blickte er sie durchbohrend an und sagte: "Was bedeutet denn dies Schriftwort: Der Stein, den die Bauleute verworfen haben, der ist zum Eckstein geworden?
18 “ତି ଅରେଙ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଆନା ଗଲୋତେ, ଆନିନ୍‌ ଡେୟ୍‌ଡେୟ୍‌ତନେ, ଆରି, ଆନା ଆ ଡଅଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ତି ଅରେଙନ୍‌ ଗଲୋତେ, ତି ଅରେଙନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ରଡ଼ିରଡ଼ି ଏମ୍ମେତେ ।”
Wer auf diesen Stein fällt, der wird zerschmettert; auf wen aber der Stein fällt, der wird zerschmettert."
19 ସିଲତ୍ତେ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଡ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ସିଲତ୍ତେମା ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଞମ୍‌ଞମନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଏରେଞ୍ଜି ଗୋଜେଞ୍ଜି, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ତି ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ସେଙ୍‌ମଡ୍‌ଲେ ବର୍ରନେ ଗାମ୍‌ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଜନାଏଞ୍ଜି, ବନ୍‌ଡ ଆନିଞ୍ଜି ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଗିୟ୍‌ଲେ ବତଙେଞ୍ଜି ।
Da suchten die Schriftgelehrten und die Hohenpriester noch in derselben Stunde Hand an ihn zu legen; denn sie hatten wohl gemerkt, daß er sie mit diesem Gleichnis treffen wollte. Aber sie fürchteten sich vor dem Volk.
20 ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ସୋଡ଼ାମରନ୍‌ ଡ ରାଜାନ୍‌ ଆସିଲୋଙ୍‌ ସନୋରୋପ୍ପାୟନ୍‌ ଆସନ୍‌ ରୟଙନ୍‌ ସାୟ୍‌ଲେ, ଜିସୁନ୍‌ ଆ ସରିଡ୍‌ସିଡ୍‌ବର୍‌ ଞମ୍‌ଞମନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଇସ୍କତ୍ତାନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜିଡମ୍‌ ଡରମ୍ମମର୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଆରବ୍‌ତୁୟ୍‌ତନେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍‌ରାଜିଆଡଙ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
Darum suchten sie ihm einen Hinterhalt zu legen: sie schickten Späher ab, die sich den Anschein gaben, als meinten sie es ehrlich. Dabei wollten sie ihn aber bei einem Wort fassen, damit sie ihn dann der Obrigkeit und der Gewalt des Statthalters überliefern könnten.
21 ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍‌ତିୟ୍‌ମର୍‌, ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଏଜନାତାୟ୍‌, ଆମନ୍‌ ଆଜାଡ଼ିନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ବର୍ତନେ ଆରି ଞନଙନ୍‌ ତିୟ୍‌ତେ, ଆରି ଆନ୍ନିଙ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅଃଡ୍ଡୁଲ୍‌ମଡେ, ଆର୍ପାୟ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆସନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ଇସ୍ସୁମ୍‌ ଇନି ତିଆତେ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍‌ ଞନଙନ୍‌ ତିୟ୍‌ତେ ।
Sie legten ihm nun eine Frage vor. "Meister", so sagten sie, "wir wissen: du sprichst und lehrst, was recht ist, und Menschengunst gilt nicht bei dir; du lehrst vielmehr in aller Wahrheit Gottes Weg.
22 ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବର୍ରେନ୍‌, କାଇସରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ପାନୁନ୍‌ ତନିୟନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍‌ ଅନଗଡନ୍‌ ଡକୋ ଅଡ଼େ ଇଜ୍ଜା?”
Dürfen wir dem Kaiser Steuer zahlen oder nicht?"
23 ବନ୍‌ଡ ଜିସୁନ୍‌ ଆ ସାଡ଼ୁଆଞ୍ଜି ଜନାଡାଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍‌ ଅବ୍‌ତୁଜିଁୟ୍‌ବା ।
Er aber merkte ihre Arglist und sprach zu ihnen:
24 କେନ୍‌ତେନ୍ନେ ଆନା ଆବବ୍‌ ଆରି ଆନା ଆଞୁମ୍‌ ଡକୋ?” ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, “କାଇସରନ୍‌ଆତେ ।”
"Zeigt mir einen Silberling! Wessen Bild und Inschrift trägt er?" Sie erwiderten: "Des Kaisers."
25 ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍‌ ବର୍ରନେ, “ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଅଙ୍ଗାତେ କାଇସରନ୍‌ଆତେ ତିଆତେ କାଇସରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ତିୟ୍‌ବା; ଆରି, ଅଙ୍ଗାତେ ଇସ୍ୱରନ୍‌ଆତେ ତିଆତେ ଇସ୍ୱରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ତିୟ୍‌ବା ।”
Da sprach er zu ihnen: "Nun, so gebt dem Kaiser, was dem Kaiser gebührt, und Gott, was Gott gebührt!"
26 ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆ ତେମଡ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍‌ ସରିଡ୍‌ସିଡ୍‌ବରନ୍‌ ଞମ୍‌ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେଲୋଙନ୍‌ ସାନ୍ନିଡାଲେ କଡ଼ିଙ୍‌ଲେ ସେଡେଞ୍ଜି ।
Sie konnten diesen Ausspruch in Gegenwart des Volkes nicht tadeln, und staunend über seine Antwort schwiegen sie.
27 ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ୟନର୍ମେଙନ୍‌ ଇଜ୍ଜା ଆଗ୍ରାମ୍‌ତେଞ୍ଜି ଆ ସାଦୁକିଜି, ଲାଙ୍‌ଲେନ୍ନେ ଜିସୁନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ବରେଜି,
Da traten einige Sadduzäer zu ihm, die da behaupteten, es gebe keine Auferstehung, und legten ihm eine Frage vor.
28 “ଏ ଞନଙ୍‌ତିୟ୍‌ମର୍‌, ମୋସାନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍‌ ଇଡେନ୍‌, ‘ଅନ୍ନିଙ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରା ଆ ବୋଞାଙ୍‌, ଡୁକ୍ରିନ୍‌ ଡକୋନ୍‌ ଡକୋନ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ କୋଡନେନ୍‌ ରବୁଏନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆ ବୋଞାଙନ୍‌, ତି ଜୁଆର୍‌ବଜନ୍‌ ବୟନ୍‌ ବିବାଡାଲନ୍‌ ଆ ବୋଞାଙନ୍‌ ଆସନ୍‌ ପସିଜନ୍‌ କୋଡେତୋ ।’
"Meister", so sagten sie, "Mose hat uns vorgeschrieben: Stirbt einem der Bruder und hinterläßt er ein Weib ohne Kinder, so soll sein Bruder die verwitwete Schwägerin zum Weib nehmen und (mit ihr) seinem (verstorbenen) Bruder Nachkommen erwecken.
29 ସାତ ବନୋଞାଙ୍‌ ଡକୋଏଞ୍ଜି; ଆମ୍ମୁଙ୍‌ମର୍‌ ଅବୟ୍‌ ଆଇବଜନ୍‌ ବୟନ୍‌ ବିବାଲନ୍‌ ବନ୍‌ଡ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ କୋଡନେନ୍‌ ରବୁଏନ୍‌;
Nun waren sieben Brüder da. Der erste nahm ein Weib und starb kinderlos.
30 ତିକ୍କି ଆ ସନଣ୍ଡୋଙ୍‌ମର୍‌ ତି ଆଇବଜନ୍‌ ବୟନ୍‌ ବିବାଲନେ ଆରି ଆନିନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ କୋଡନେନ୍‌ ରବୁଏନ୍‌, ଆରି ତି ଆ ସନଣ୍ଡୋଙ୍‌ମର୍‌ ତି ଆଇବଜନ୍‌ ବୟନ୍‌ ବିବାଲନେ ଆରି ଆନିନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ କୋଡନେନ୍‌ ରବୁଏନ୍‌,
Da heiratete der zweite Bruder die Witwe,
31 ତିଅନ୍ତମ୍‌ ସାତ ବନୋଞାଙଞ୍ଜି ଅବୟ୍‌ନେ ଆର୍ରବୁଏନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଆରି ଅବୟ୍‌ନେ ତି ଆବୟନ୍‌ ଆଇବୟ୍‌ ବୟନ୍‌ ବିବାଲଞ୍ଜି, ବନ୍‌ଡ ଆନ୍ନିଙ୍‌ଜା ଅଃକ୍କୋଡନ୍‌ଲଜି । ଅଡ଼୍‌କୋଞ୍ଜି ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ କୋଡନେଞ୍ଜି ରବୁଏଞ୍ଜି ।
dann der dritte und so alle sieben; sie starben sämtlich kinderlos.
32 ତିକ୍କି ତି ଆଇବଜନ୍‌ ନିୟ୍‌ ରବୁଏନ୍‌ ।
Zuletzt starb auch die Frau.
33 ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌, ସାତଜଣଞ୍ଜି ତ ତି ଆଇବଜନ୍‌ ବୟନ୍‌ ବିବାଲଞ୍ଜି, ୟନର୍ମେଙ୍‌ ଇଙନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ଲୋଙ୍‌ସିଲଡ୍‌ ତି ଆଇବଜନ୍‌ ଆନା ଆ ଡୁକ୍ରି ଡେତେ?”
Wem von ihnen gehört nun die Frau bei der Auferstehung als Gattin an? Denn alle sieben haben sie ja zur Ehe gehabt."
34 ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “କେନ୍‌ ପୁର୍ତିନ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରାଜି ଞାଙ୍‌ବୟ୍‌ତଞ୍ଜି ଆରି ସୁଉଂତଞ୍ଜି, (aiōn g165)
Da antwortete ihnen Jesus: "Die Leute in dieser Weltzeit freien und lassen sich freien. (aiōn g165)
35 ବନ୍‌ଡ ଅଙ୍ଗା ମନ୍‌ରାଜି ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ୟନର୍ମେଙନ୍‌ ଆସନ୍‌, ଆରି ପୁର୍ବାଃତେ ଆଜିର୍ତାଞନ୍‌ ଆ ପୁର୍ତିଲୋଙ୍‌ ଡକୋନେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଜିଞ୍ଜିନ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଡନିଡିନ୍‌ ଡେତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଅଃଞାଙ୍‌ବୟ୍‌ନେଜି କି ଅଃସୁଉଂନେଜି । (aiōn g165)
Die aber gewürdigt werden, jene Weltzeit zu erlangen und die Auferstehung, zu der nur eine Auswahl aus den Toten kommt, die freien nicht und lassen sich nicht freien. (aiōn g165)
36 ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଅଃର୍ରବୁଏଜି, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ରୁଆଙ୍‌ ପାଙ୍‌ଲଙ୍‌ବର୍‌ମରଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍‌ ଡକୋତଞ୍ଜି, ଆରି ୟନର୍ମେଙନ୍‌ ଆ ଅଅନ୍‌ ଆଡ୍ରେଏଞ୍ଜି ଆସନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ଅଅନ୍‌ଜି ।
Sie können ja auch nicht mehr sterben: sie sind den Engeln gleich und sind Gottes Kinder, weil sie der Auferstehung Kinder sind.
37 ଆରି ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଡୋତଞ୍ଜି, ମୋସାନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଜାଡ଼ିଆନ୍‌ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍‌ ପ୍ରବୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ‘ଅବ୍ରାମନ୍‌ ଆ ଇସ୍ୱର, ଇସାକନ୍‌ ଆ ଇସ୍ୱର, ଜାକୁବନ୍‌ ଆ ଇସ୍ୱର’ ଗାମ୍‌ଲେ ବର୍ରନ୍‌ ଅବ୍‌ଜନାଲଙ୍‌ତନେ ।
Daß aber die Toten auferstehen, das hat auch Mose in der Geschichte von dem Dornbusch angedeutet, wo er den Herrn den Gott Abrahams, den Gott Isaaks und den Gott Jakobs nennt.
38 ଆନିନ୍‌ ତ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆ ଇସ୍ୱର ତଡ୍‌, ଆର୍ପାୟ୍‌ ଆମେଙ୍‌ମରଞ୍ଜି ଆ ଇସ୍ୱର; ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ତେମଡ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋଞ୍ଜି ଆମେଙ୍‌ଜି ।”
Gott ist nun aber nicht ein Gott der Toten, sondern der Lebendigen. Denn alle sind für ihn lebendig."
39 ସିଲତ୍ତେ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଲାଙ୍‌ଲେନ୍ନେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍‌ତିୟ୍‌ମର୍‌, ଆମନ୍‌ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍‌ ବର୍ରନେ ।”
Da sagten einige der Schriftgelehrten: "Meister, du hast treffend geantwortet."
40 ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ଆରି ଅନ୍ନିଙ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବନରନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଅଃନ୍ନୋମଙ୍‌ଲଜି ।
Weiter aber wagten sie ihm keine Fragen vorzulegen.
41 ବନ୍‌ଡ ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଦାଉଦନ୍‌ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌, କେନ୍‌ଆତେ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଡାଲେ ବର୍ତଞ୍ଜି?
Dann fragte er sie: "Wie kann man behaupten, der Messias sei Davids Sohn?
42 ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଦାଉଦନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଡମ୍‌ କନନ୍‌ବଇଲୋଙନ୍‌ ବର୍ତନେ, ‘ପ୍ରବୁନ୍‌ ପ୍ରବୁଞେନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌,
David selbst sagt ja im Psalmbuch: Der Herr hat gesagt zu meinem Herrn: Sitze du zu meiner Rechten,
43 ଞେନ୍‌ ଅଙ୍ଗା ଜାୟ୍‌ ବନେରାନମ୍‌ଜିଆଡଙ୍‌ ଡରକ୍କୋଜଙ୍‌ନମ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ଏମ୍ମେଆଜି, ତି ଜାୟ୍‌ ଅର୍ଜଡ଼ୋମ୍‌ଗଡ୍‌ଞେନ୍‌ ତଙ୍କୁମ୍‌ଲେ ଡକୋନା ।’
bis ich dir deine Feinde zu Füßen lege.
44 ଦାଉଦନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ‘ପ୍ରବୁ’ ଗାମ୍‌ଲେ ଓଡ୍ଡେତେ, ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଏଙ୍ଗାଡାଲେ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ ଡେଏ?”
David also nennt ihn seinen Herrn, wie kann er da zugleich sein Sohn sein?"
45 ତିକ୍କି ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆରମ୍‌ଡଙେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଆ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି,
Vor den Ohren des ganzen Volkes sprach er dann zu seinen Jüngern:
46 “ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆବ୍ବୟ୍‌ଡମ୍‌ନାବା! ଆନିଞ୍ଜି ଡେଙ୍ଗାରାଡମନ୍‌ ଆ ଅଙ୍ଗି ରଲନ୍‌ ବନୁଲ୍ଲେନ୍‌ ଆସନ୍‌, ଆରି ସୟ୍‌ତାରେଙନ୍‌ ଅବ୍‌ଲୋମ୍‌ଲୋମ୍‌ନେନ୍‌, ରନୁକ୍କୁସିଂଲୋଙନ୍‌ ସୋଡ଼ା ତରଙ୍କୁମନ୍‌, ଆରି ବୁଜିଲୋଙନ୍‌ ମନଙ୍‌ ତରଙ୍କୁମନ୍‌ ଲଡୟ୍‌ତଜି;
"Hütet euch vor den Schriftgelehrten! Sie gehen mit Vorliebe in langen Gewändern einher, auf den Straßen lassen sie sich gern voll Ehrfurcht grüßen, in der gottesdienstlichen Versammlung wollen sie die Ehrenplätze haben, und beim Mahl sitzen sie gern obenan.
47 ଆନିଞ୍ଜି ଜୁଆର୍‌ବଜଞ୍ଜି ଆସିଂ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ମତଜି ଆରି ଅବ୍‌ତୁୟ୍‌ଡାଲନ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ଡମ୍‌ ପାର୍ତନାତଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଆକ୍ରାନ୍‌ ପନବ୍‌ରଡନ୍‌ ଞାଙ୍‌ତଜି!”
Sie verschlingen der Witwen Eigentum und halten zum Schein lange Gebete. Sie wird die schlimmste Strafe treffen."

< ଲୁକ 20 >