詩篇 38
1 記念のためにつくれるダビデのうた ヱホバよねがはくは忿恚をもて我をせめ はげしき怒をもて我をこらしめ給なかれ
Yahweh, ayaw ako badlonga sa imong kasuko; ayaw ako siloti sa imong kapungot.
2 なんぢの矢われにあたり なんぢの手わがうへを壓へたり
Kay ang imong mga pana mitusok kanako, ug ang imong mga kamot miduot pag-ayo kanako.
3 なんぢの怒によりてわが肉には全きところなく わが罪によりてわが骨には健かなるところなし
Ang tibuok kung lawas nagsakit tungod sa imong kasuko; walay kaayohan sa akong mga bukog tungod sa akong sala.
4 わが不義は首をすぎてたかく重荷のごとく負がたけれぱなり
Tungod kay mitabon kanako ang akong mga kasal-anan; ug palas-anon (sila) nga hilabihan kabug-at alang kanako.
5 われ愚なるによりてわが傷あしき臭をはなちて腐れただれたり
Nadaot ug nabaho na ang akong mga samad tungod sa akong buangbuang nga mga sala.
6 われ折屈みていたくなげきうなたれたり われ終日かなしみありく
Nagtikuko ako ug gibiaybiay sa matag adlaw; halos tibuok adlaw ako magbangotan.
7 わが腰はことごとく焼るがごとく肉に全きところなければなり
Kay dinhi kanako, napuno ako sa kainit; walay kaayohan dinhi sa akong unod.
8 我おとろへはて甚くきずつけられわが心のやずからざるによりて欷歔さけべり
Naminhod na ang akong lawas ug hilabihan na ang akong pagkadugmok; nag-agulo ako tungod sa pag-antos sa akong kasingkasing.
9 ああ主よわがすべての願望はなんぢの前にあり わが嘆息はなんぢに隠るることなし
Ginoo, nasabtan nimo ang gitinguha sa kinahiladman sa akong kasingkasing, ug ang akong mga pag-agulo wala matago gikan kanimo.
10 わが胸をどりわが力おとろへ わが限のひかりも亦われをはなれたり
Ang akong kasingkasing nagbuto-buto, ang akong kusog nagkawala, ug mingitngit ang akong panan-aw.
11 わが女わが親めるものはわが痍をみて遥にたち わが隣もまた遠かりてたてり
Ang akong mga higala ug mga kauban naglikay kanako tungod sa akong kahimtang; ang akong mga silingan nagpalayo kanako.
12 わが生命をたづぬるものは羂をまうけ我をそこなはんとするものは惡言をいひ また終目たばかりを謀る
Kadtong buot mopatay kanako naghimo ug lit-ag alang kanako. Kadtong nangandoy sa pagpasakit kanako nagsultig makadaot nga mga pulong, ug nagsultig mga malimbongong mga pulong sa tibuok adlaw.
13 然はあれどわれは聾者のごとくきかず われは口をひらかぬ唖者のごとし
Apan ako, sama sa bungol nga tawo nga dili gayod makadungog; sama ako sa amang nga dili gayod makasulti.
14 如此われはきかざる人のごとく口にことあげせぬ人のごときなり
Sama ako sa tawo nga dili makadungog ug dili makatubag.
15 ヱホバよ我なんぢを俟望めり 主わが神よなんぢかならず答へたまふべければなり
Magpaabot gayod ako sa imong tubag, Yahweh; Ginoo nga akong Dios.
16 われ曩にいふ おそらくはかれらわが事によりて喜び わが足のすべらんとき我にむかひて誇りかにたかぶらんと
Gisulti ko kini aron ang akong mga kaaway dili magbiaybiay kanako. Kung ang akong mga tiil madakin-as, maghimo silag makalilisang nga mga butang kanako.
17 われ仆るるばかりになりぬ わが悲哀はたえずわが前にあり
Kay hapit ako madagma, ug anaa ako sa kanunayng kasakit.
18 そは我みづから不義をいひあらはし わが罪のためにかなしめばなり
Isugid ko ang akong kalapasan; may pagtagad ako sa akong sala.
19 わが仇はいきはたらきてたけく故なくして我をうらむるものおほし
Apan daghan kaayo ang akong mga kaaway; daghan kaayo kadtong sayop nga nagdumot kanako.
20 惡をもて善にむくゆるものはわれ善事にしたがふが故にわが仇となれり
Ilang gibalosan og daotan ang maayo nga akong gibuhat kanila; giduot nila kanako ang mga pasangil bisan og naningkamot ako sa pagbuhat og maayo.
21 ヱホバよねがはくは我をはなれたたまふなかれ わが神よわれに遠かりたまふなかれ
Ayaw ako biyai, Yahweh; nga akong Dios, ayaw palayo kanako.
22 主わがすくひよ速きたりて我をたすけたまへ
Dalia ang pagtabang kanako, Ginoo, nga akong manluluwas.
