ヨブ 記 13
1 視よわが目これを盡く觀 わが耳これを聞て通逹れり
Мана, мениң көзүм буларниң һәммисини көрүп чиққан; Мениң қулиқим буларни аңлап чүшәнгән.
2 汝らが知るところは我もこれを知る 我は汝らに劣らず
Силәрниң билгәнлириңларни мәнму билимән; Мениң силәрдин қелишқичилигим йоқ.
3 然りと雖ども我は全能者に物言ん 我は神と論ぜんことをのぞむ
Бирақ мениң арзуюм Һәммигә қадир билән сөзлишиштур, Мениң Худа билән муназирә қилғум келиду.
4 汝らは只謊言を造り設くる者 汝らは皆無用の醫師なり
Силәр болсаңлар төһмәт чаплиғучилар, Һәммиңлар ярамсиз тевипсиләр.
5 願くは汝ら全く默せよ 然するは汝らの智慧なるべし
Силәр пәқәтла сүкүттә турған болсаңлар еди! Бу силәр үчүн даналиқ болатти!
6 請ふわが論ずる所を聽き 我が唇にて辨爭そふ所を善く聽け
Мениң муназирәмгә қулақ селиңлар, Ләвлиримдики муһакимиләрни аңлап беқиңлар.
7 神のために汝ら惡き事を言や 又かれのために虚僞を述るや
Силәр Худаниң вакаләтчиси сүпитидә болувелип адилсиз сөз қиламсиләр? Униң үчүн һейлә-микирлик гәп қилмақчимусиләр?
8 汝ら神の爲に偏るや またかれのために爭はんとするや
Униңға йүз-хатирә қилип [хушамәт] қилмақчимусиләр?! Униңға вакалитән дәва соримақчимусиләр?
9 神もし汝らを鑒察たまはば豈善らんや 汝等人を欺むくごとくに彼を欺むき得んや
У ич-бағриңларни ахтуруп чиқса, силәр үчүн яхши болаттиму? Инсан балисини алдиғандәк уни алдимақчимусиләр?
10 汝等もし密に私しするあらば彼かならず汝らを責ん
Силәр йүз-хатирә қилип йошурунчә хушамәт қилсаңлар, У чоқум силәрни әйипләйду.
11 その威光なんぢらを懼れしめざらんや 彼を懼るる畏懼なんぢらに臨まざらんや
Буниңдин көрә Униң һәйвисиниң силәрни қорқатқини, Униң вәһимисиниң силәргә чүшкини түзүк әмәсму?
12 なんぢらの諭言は灰に譬ふべし なんぢらの城は土の城となる
Пәнд-несиһәтиңлар пәқәт күлгә охшаш сөзләр, халас; Силәр [ишәш бағлиған] истиһкамиңлар пәқәт лай истиһкамлар, халас.
13 默して我にかかはらざれ 我言語んとす 何事にもあれ我に來らば來れ
Мени ихтияримға қоюветип зуван сүрмәңлар, мени гәп қилғили қоюңлар. Бешимға һәр немә кәлсә кәлсун!
14 我なんぞ我肉をわが齒の間に置き わが生命をわが手に置かんや
Қандақла болмисун, җеним билән тәвәккул қилимән, Мән җенимни алқинимға елип қойимән!
15 彼われを殺すとも我は彼に依頼まん 唯われは吾道を彼の前に明かにせんとす
У җенимни алсиму мән йәнила Уни күтимән, Униңға тайинимән; Бирақ қандақла болмисун мән тутқан йоллиримни Униң алдида ақлимақчимән;
16 彼また終に我救拯とならん 邪曲なる者は彼の前にいたること能はざればなり
Бундақ қилишим маңа ниҗатлиқ болиду; Чүнки иплас бир адәм униң алдиға баралмайду.
17 なんぢら聽よ 我言を聽け我が述る所をなんぢらの耳に入しめよ
Сөзлиримни диққәт билән аңлаңлар, Баянлиримға убдан қулақ селиңлар.
18 視よ我すでに吾事を言竝べたり 必ず義しとせられんと自ら知る
Мана, мән өз дәвайимни тәртиплиқ қилип тәйяр қилдим; Мән өзүмниң һәқиқәтән ақлинидиғанлиғимни билимән.
19 誰か能くわれと辨論ふ者あらん 若あらば我は口を緘て死ん
Мән билән бәс-муназирә қилидиған қени ким баркин? Һазир сүкүт қилған болсам, тиниқтин тохтиған болаттим!
20 惟われに二の事を爲たまはざれ 然ば我なんぢの面をさけて隱れじ
[Аһ Худа]! Маңа пәқәт икки ишнила қилип бәргин; Шундақ болғандила, мән өзүмни Сәндин қачурмаймән:
21 なんぢの手を我より離したまへ 汝の威嚴をもて我を懼れしめたまはざれ
— Қолуңни мәндин жирақ қилғин; — Вәһимәң мени қорқатмисун.
22 而して汝われを召したまへ 我こたへん 又われにも言はしめて汝われに答へたまへ
Андин мени сот қилишқа чақир, мән саңа җавап беримән; Яки мән Саңа [дәвайимдин] сөз қилсам, Сәнму маңа җавап берисән.
23 我の愆われの罪いくばくなるや 我の背反と罪とを我に知しめたまへ
Мениң қәбиһликлирим һәм гуналирим зади қанчилик? Итаәтсизлигим һәм гунайимни маңа көрситип бәр!
24 何とて御顏を隱し我をもて汝の敵となしたまふや
Немишкә дидариңни мәндин йошурисән? Немишкә мени Өз дүшминиң дәп билдиң?
25 なんぢは吹廻さるる木の葉を威し 干あがりたる籾殼を追ひたまふや
Уяқ-буяққа учуруветилидиған анчики бир йопурмақни вәһимигә салмақчимусән? Қуруп кәткән пахални қоғлимақчимусән?
26 汝は我につきて苦き事等を書しるし 我をして我が幼稚時の罪を身に負しめ
Чүнки Сән мениң үстүмдин зәһәрдәк әрзләрни язисән, Сән яшлиғимдики қәбиһликлиримни маңа қайтуруватисән.
27 わが足を足械にはめ 我すべての道を伺ひ我足の周圍に限界をつけたまふ
Мән чирип кәткән бир нәрсә, Мән пәқәт күйә йегән бир кийимла болғиним билән, Лекин Сән мениң путлиримни кишәнләйсән, Һәммә йоллиримни күзитип жүрисән; Тапанлиримға маңмаслиқ үчүн чәк сизип қойғансән.
28 我は腐れたる者のごとくに朽ゆき 蠹に食るる衣服に等し
