< 詩篇 102 >

1 苦しむ者が思いくずおれてその嘆きを主のみ前に注ぎ出すときの祈 主よ、わたしの祈をお聞きください。わたしの叫びをみ前に至らせてください。
Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
2 わたしの悩みの日にみ顔を隠すことなく、あなたの耳をわたしに傾け、わが呼ばわる日に、すみやかにお答えください。
Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
3 わたしの日は煙のように消え、わたしの骨は炉のように燃えるからです。
Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
4 わたしの心は草のように撃たれて、しおれました。わたしはパンを食べることを忘れました。
Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
5 わが嘆きの声によってわたしの骨はわたしの肉に着きます。
Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
6 わたしは荒野のはげたかのごとく、荒れた跡のふくろうのようです。
Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
7 わたしは眠らずに屋根にひとりいるすずめのようです。
Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
8 わたしの敵はひねもす、わたしをそしり、わたしをあざける者はわが名によってのろいます。
Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
9 わたしは灰をパンのように食べ、わたしの飲み物に涙を交えました。
Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
10 これはあなたの憤りと怒りのゆえです。あなたはわたしをもたげて投げすてられました。
Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
11 わたしのよわいは夕暮の日影のようです。わたしは草のようにしおれました。
Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
12 しかし主よ、あなたはとこしえにみくらに座し、そのみ名はよろず代に及びます。
Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
13 あなたは立ってシオンをあわれまれるでしょう。これはシオンを恵まれる時であり、定まった時が来たからです。
Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
14 あなたのしもべはシオンの石をも喜び、そのちりをさえあわれむのです。
Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
15 もろもろの国民は主のみ名を恐れ、地のもろもろの王はあなたの栄光を恐れるでしょう。
Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
16 主はシオンを築き、その栄光をもって現れ、
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
17 乏しい者の祈をかえりみ、彼らの願いをかろしめられないからです。
Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
18 きたるべき代のために、この事を書きしるしましょう。そうすれば新しく造られる民は、主をほめたたえるでしょう。
Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
19 主はその聖なる高き所から見おろし、天から地を見られた。
Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
20 これは捕われ人の嘆きを聞き、死に定められた者を解き放ち、
aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
21 人々がシオンで主のみ名をあらわし、エルサレムでその誉をあらわすためです。
Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
22 その時もろもろの民、もろもろの国はともに集まって、主に仕えるでしょう。
sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
23 主はわたしの力を中途でくじき、わたしのよわいを短くされました。
Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
24 わたしは言いました、「わが神よ、どうか、わたしのよわいの半ばでわたしを取り去らないでください。あなたのよわいはよろず代に及びます」と。
Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
25 あなたはいにしえ、地の基をすえられました。天もまたあなたのみ手のわざです。
Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
26 これらは滅びるでしょう。しかしあなたは長らえられます。これらはみな衣のように古びるでしょう。あなたがこれらを上着のように替えられると、これらは過ぎ去ります。
Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
27 しかしあなたは変ることなく、あなたのよわいは終ることがありません。
Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
28 あなたのしもべの子らは安らかに住み、その子孫はあなたの前に堅く立てられるでしょう。
Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”

< 詩篇 102 >