< 箴言 知恵の泉 28 >

1 悪しき者は追う人もないのに逃げる、正しい人はししのように勇ましい。
De ugudelige flyr uten at nogen forfølger dem; men de rettferdige er trygge som ungløven.
2 国の罪によって、治める者は多くなり、さとく、また知識ある人によって、国はながく保つ。
For et lands frafalls skyld blir dets fyrster mange; men når menneskene er kloke og førstandige, så lever fyrsten lenge.
3 貧しい者をしえたげる貧しい人は、糧食を残さない激しい雨のようだ。
En fattig mann som undertrykker småfolk, er et regn som skyller bort kornet, så der ikke blir brød.
4 律法を捨てる者は悪しき者をほめる、律法を守る者はこれに敵対する。
De som ikke følger loven, priser de ugudelige, men de som holder loven, strider mot dem.
5 悪人は正しいことを悟らない、主を求める者はこれをことごとく悟る。
Onde mennesker skjønner ikke hvad rett er, men de som søker Herren, skjønner alt.
6 正しく歩む貧しい者は、曲った道を歩む富める者にまさる。
Bedre er en fattig som vandrer i ustraffelighet, enn en falsk som vandrer på to veier, selv om han er rik.
7 律法を守る者は賢い子である、不品行な者と交わるものは、父をはずかしめる。
Den som følger loven, er en forstandig sønn; men den som holder vennskap med svirebrødre, gjør sin far skam.
8 利息と高利とによってその富をます者は、貧しい者を恵む者のために、それをたくわえる。
Den som øker sitt gods ved rente og ved overmål, han samler for den som forbarmer sig over de fattige.
9 耳をそむけて律法を聞かない者は、その祈でさえも憎まれる。
Om en vender sitt øre bort og ikke vil høre loven, er endog hans bønn en vederstyggelighet.
10 正しい者を悪い道に惑わす者は、みずから自分の穴に陥る、しかし誠実な人は幸福を継ぐ。
Den som fører de opriktige vill på en ond vei, skal falle i sin egen grav; men de ustraffelige skal arve det som godt er.
11 富める人は自分の目に自らを知恵ある者と見る、しかし悟りのある貧しい者は彼を見やぶる。
En rik mann er vis i sine egne øine; men en fattig som er forstandig, gjennemskuer ham.
12 正しい者が勝つときは、大いなる栄えがある、悪しき者が起るときは、民は身をかくす。
Når de rettferdige jubler, er alt herlighet og glede; men når de ugudelige kommer sig op, må en lete efter folk.
13 その罪を隠す者は栄えることがない、言い表わしてこれを離れる者は、あわれみをうける。
Den som skjuler sine misgjerninger, har ingen lykke, men den som bekjenner dem og vender sig fra dem, finner miskunnhet.
14 常に主を恐れる人はさいわいである、心をかたくなにする者は災に陥る。
Salig er det menneske som alltid frykter; men den som forherder sitt hjerte, faller i ulykke.
15 貧しい民を治める悪いつかさは、ほえるしし、または飢えたくまのようだ。
En brølende løve, en omfarende bjørn, slik er en ugudelig hersker over et fattig folk.
16 悟りのないつかさは残忍な圧制者である、不正の利を憎む者は長命を得る。
Du fyrste som er fattig på forstand og rik på vold! De som hater urettferdig vinning, skal leve lenge.
17 人を殺してその血を身に負う者は死ぬまで、のがれびとである、だれもこれを助けてはならない。
Et menneske som trykkes av blodskyld, er på flukt like til sin grav; ingen må holde på ham.
18 正しく歩む者は救を得、曲った道に歩む者は穴に陥る。
Den som lever ustraffelig, skal frelses; men den falske, som vandrer på to veier, skal falle på den ene.
19 自分の田地を耕す者は食糧に飽き、無益な事に従う者は貧乏に飽きる。
Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, mettes med armod.
20 忠実な人は多くの祝福を得る、急いで富を得ようとする者は罰を免れない。
En trofast mann får rik velsignelse; men den som haster efter å bli rik, han blir ikke ustraffet.
21 人を片寄り見ることは良くない、人は一切れのパンのために、とがを犯すことがある。
Å gjøre forskjell på folk er ikke rett, men mangen mann forsynder sig for et stykke brøds skyld.
22 欲の深い人は急いで富を得ようとする、かえって欠乏が自分の所に来ることを知らない。
Den misunnelige haster engstelig efter gods og vet ikke at mangel skal komme over ham.
23 人を戒める者は舌をもってへつらう者よりも、大いなる感謝をうける。
Den som irettesetter et menneske, skal siden finne mere yndest enn den som gjør sin tunge glatt.
24 父や母の物を盗んで「これは罪ではない」と言う者は、滅ぼす者の友である。
Den som plyndrer sin far og sin mor og sier: Det er ingen synd, han er en stallbror til ødeleggeren.
25 むさぼる者は争いを起し、主に信頼する者は豊かになる。
Den havesyke vekker trette; men den som setter sin lit til Herren, skal trives.
26 自分の心を頼む者は愚かである、知恵をもって歩む者は救を得る。
Den som setter sin lit til sin forstand, han er en dåre; men den som vandrer i visdom, han blir frelst.
27 貧しい者に施す者は物に不足しない、目をおおって見ない人は多くののろいをうける。
Den som gir til den fattige, skal ikke lide mangel; men den som lukker sine øine, får mange forbannelser.
28 悪しき者が起るときは、民は身をかくす、その滅びるときは、正しい人が増す。
Når de ugudelige kommer sig op, skjuler folk sig; men når de omkommer, blir der mange rettferdige.

< 箴言 知恵の泉 28 >