詩篇 95

1 率われらヱホバにむかひてうたひ すくひの磐にむかひてよろこばしき聲をあげん

Komið! Við skulum lofsyngja Drottni! Hrópum gleðióp til heiðurs kletti hjálpræðisins!

2 われら感謝をもてその前にゆき ヱホバにむかひ歌をもて歓ばしきこゑをあげん

Komum fram fyrir hann með þakkargjörð, syngjum honum lofgjörðarsálm.

3 そはヱホバは大なる神なり もろもろの神にまされる大なる王なり

Því að Drottinn er mikill Guð og æðri öllum sem menn kalla guði.

4 地のふかき處みなその手にあり 山のいただきもまた神のものなり

Hann hefur upphugsað djúp jarðar og hannað hin hæstu fjöll.

5 うみは神のものその造りたまふところ旱ける地もまたその手にて造りたまへり

Hann gerði hafið og myndaði þurrlendið, allt er hans!

6 いざわれら拝みひれふし我儕をつくれる主ヱホバのみまへに曲跪くべし

Komið! Föllum fram fyrir Drottni, skapara okkar,

7 彼はわれらの神なり われらはその草苑の民その手のひつじなり 今日なんぢらがその聲をきかんことをのぞむ

því að hann er okkar Guð. Við erum hjörðin hans og hann er hirðir okkar. Ó, að þið vilduð heyra kall hans í dag og koma til hans.

8 なんぢらメリバに在りしときのごとく 野なるマサにありし日の如く その心をかたくなにするなかれ

Forherðið ekki hjörtu ykkar eins og Ísraelsmenn gerðu hjá Meriba og Massa í eyðimörkinni.

9 その時なんぢらの列祖われをこころみ我をためし 又わがわざをみたり

Þar drógu feður ykkar orð mín í efa – sömu menn og sáu mig gera mörg kraftaverk. Þeir freistuðu mín, kvörtuðu og reyndu á þolinmæði mína.

10 われその代のためにうれへて四十年を歴 われいへり かれらは心あやまれる民わが道を知ざりきと

„Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, “segir Drottinn Guð. „Hjörtu þeirra allra voru langt í burtu frá mér og ekki vildu þeir halda lög mín.

11 このゆゑに我いきどほりて彼等はわが安息にいるべからずと誓ひたり

Þá hét ég því að þeir skyldu aldrei komast inn í fyrirheitna landið, staðinn sem ég hafði ætlað þeim til hvíldar.“