< 詩篇 90 >

1 主よなんぢは往古より世々われらの居所にてましませり
Oratio Moysi hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis: a generatione in generationem.
2 山いまだ生いでず汝いまだ地と世界とをつくりたまはざりしとき 永遠よりとこしへまでなんぢは神なり
Priusquam montes fierent, aut formaretur terra, et orbis: a sæculo et usque in sæculum tu es Deus.
3 なんぢ人を塵にかへらしめて宣はく 人の子よなんぢら歸れと
Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini filii hominum.
4 なんぢの目前には千年もすでにすぐる昨日のごとく また夜間のひとときにおなじ
Quoniam mille anni ante oculos tuos, tamquam dies hesterna, quæ præteriit, Et custodia in nocte,
5 なんぢこれらを大水のごとく流去らしめたまふ かれらは一夜の寝のごとく朝にはえいづる靑草のごとし
quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt.
6 朝にはえいでてさかえ夕にはかられて枯るなり
Mane sicut herba transeat, mane floreat, et transeat: vespere decidat, induret, et arescat.
7 われらはなんぢの怒によりて消うせ 汝のいきどほりによりて怖まどふ
Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.
8 汝われらの不義をみまへに置 われらの隠れたるつみを聖顔のひかりのなかにおきたまへり
Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo: sæculum nostrum in illuminatione vultus tui.
9 われらのもろもろの日はなんぢの怒によりて過去り われらがすべての年のつくるは一息のごとし
Quoniam omnes dies nostri defecerunt: et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur:
10 われらが年をふる日は七十歳にすぎず あるひは壯やかにして八十歳にいたらん されどその誇るところはただ勤勞とかなしみとのみ その去ゆくこと速かにしてわれらもまた飛去れり
dies annorum nostrorum in ipsis, septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni: et amplius eorum, labor et dolor. Quoniam supervenit mansuetudo: et corripiemur.
11 誰かなんぢの怒のちからを知らんや たれか汝をおそるる畏にたくらべて汝のいきどほりをしらんや
Quis novit potestatem iræ tuæ: et præ timore tuo iram tuam
12 願くはわれらにおのが日をかぞふることををしへて智慧のこころを得しめたまへ
dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac: et eruditos corde in sapientia.
13 ヱホバよ歸りたまへ斯ていくそのときを歴たまふや ねがはくは汝のしもべらに係れるみこころを變へたまへ
Convertere Domine usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.
14 ねがはくは朝にわれらを汝のあはれみにてあきたらしめ 世をはるまで喜びたのしませたまへ
Repleti sumus mane misericordia tua: et exultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.
15 汝がわれらを苦しめたまへるもろもろの日と われらが禍害にかかれるもろもろの年とにたくらべて我儕をたのしませたまへ
Lætati sumus pro diebus, quibus nos humiliasti: annis, quibus vidimus mala.
16 なんぢの作爲をなんぢの僕等に なんぢの榮光をその子等にあらはしたまへ
Respice in servos tuos, et in opera tua: et dirige filios eorum.
17 斯てわれらの神ヱホバの佳美をわれらのうへにのぞましめ われらの手のわざをわれらのうへに確からしめたまへ 願くはわれらの手のわざを確からしめたまへ
Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos: et opus manuum nostrarum dirige.

< 詩篇 90 >