詩篇 62

1 わがたましひは默してただ神をまつ わがすくひは神よりいづるなり

Ég bíð rólegur og þögull eftir hjálp Drottins.

2 神こそはわが磐わがすくひなれ またわが高き櫓にしあれば我いたくは動かされじ

Hann einn er bjarg mitt og lausnari, vörn mín og vígi. Ég hef ekkert að óttast.

3 なんぢらは何のときまで人におしせまるや なんぢら相共にかたぶける石垣のごとく搖ぎうごける籬のごとくに人をたふさんとするか

En hvað um þessa menn sem ásaka mig þegar veldi mitt stendur höllum fæti, vilja mig feigan og ljúga og pretta til að steypa mér af stóli.

4 かれらは人をたふとき位よりおとさんとのみ謀り いつはりをよろこびまたその口にてはいはひその心にてはのろふ (セラ)

Þeir tala fagurgala, satt er það, en hata mig í hjörtum sínum!

5 わがたましひよ默してただ神をまて そはわがのぞみは神よりいづ

En ég stend þögull frammi fyrir fyrir Drottni og vænti hjálpar hans. Hann einn getur hjálpað.

6 神こそはわが磐わがすくひなれ 又わがたかき櫓にしあれば我はうごかされじ

Já, hann einn er bjarg mitt, og lausnari, vörn mín og vígi. Ég hef ekkert að óttast.

7 わが救とわが榮とは神にあり わがちからの磐わがさけどころは神にあり

Öryggi mitt og farsæld er í hendi Drottins. Hann einn er skjól mitt og klettur – þangað kemst óvinurinn ekki!

8 民よいかなる時にも神によりたのめ その前になんぢらの心をそそぎいだせ 神はわれらの避所なり (セラ)

Þú þjóð mín, treystu Drottni. Segið honum óskir ykkar, hann getur uppfyllt þær!

9 實にひくき人はむなしくたかき人はいつはりなり すべてかれらを權衡におかば上にあがりて虚しきものよりも軽きなり

Mennirnir miklast og hrokast í hégóma sínum. Einn þykist öðrum meiri, en hann metur alla jafnt.

10 暴虐をもて恃とするなかれ 掠奪ふをもてほこるなかれ 富のましくははる時はこれに心をかくるなかれ

Safnið ekki auði með svikum og ránum og treystið ekki illa fengnu fé.

11 ちからは神にあり神ひとたび之をのたまへり われ二次これをきけり

Treystið Drottni! Minnist þess aftur og aftur að Drottins er styrkurinn.

12 ああ主よあはれみも亦なんぢにあり なんぢは人おのおのの作にしたがひて報をなしたまへばなり

Já, hjá þér Drottinn, er miskunn og þú launar sérhverjum eftir verkum hans.