< 詩篇 32 >
1 その愆をゆるされその罪をおほはれしものは福ひなり
A sai thawlhnaakkhqi ak khan awh qeenkhaw ngai pe nawh, a thawlhnaakkhqi ak dah peek ak thlang taw a zoseen hy.
2 不義をヱホバに負せられざるもの心にいつはりなき者はさいはひなり
Bawipa ing a thawlhnaak ce kawna awm am poek pe nawh myihla hqingnaak awh qaai kqawn na amak awm thlang taw a zoseen hy.
3 我いひあらはさざりしときは終日かなしみさけびたるが故にわが骨ふるびおとろへたり
Awimyh na khawnghi zung kang konaak awh ka quhkhqi awm hawn boeih hawh hy.
4 なんぢの手はよるも晝もわがうへにありて重し わが身の潤澤はかはりて夏の旱のごとくなれり (セラ)
Khawmthan khawdai kak khan awh na kut ve qih soeih hy; khawhqai awhkaw khawkhlawk ing a eng amyihna kak tha awm reu hawh hy.
5 斯てわれなんぢの前にわが罪をあらはしわが不義をおほはざりき 我いへらくわが愆をヱホバにいひあらはさんと 斯るときしも汝わがつみの邪曲をゆるしたまへり (セラ)
Ka thawlhnaak awh ce na venawh dawk hul nyng saw ka awm tloeinaak awm ap thuh phah nyng. “Bawipa venawh ka sai thawlhnaakkhqi ve khypyi vang” ti nyng - cawhtaw nang ing ka thawlhnaak awh ce qeenkhaw ngai law hyk ti.
6 されば神をうやまふ者はなんぢに遇ことをうべき間になんぢに祈らん 大水あふれ流るるともかならずその身におよばじ
Cedawngawh nang ve huh thai na, na awm law awh Khawsa ak kqih thlangkhqi boeih ing cykcah awi kqawn u seh; cawh ni tuiliu a law awh awm cekkhqi ce ama pha hly thai.
7 汝はわがかくるべき所なり なんぢ患難をふせぎて我をまもり救のうたをもて我をかこみたまはん (セラ)
Nang taw kang thuknaak hun na awm tiksaw; kyinaak anglakawhkawng nik chung nawh hulnaak laakhqi ing nik chung khoep kawp ti.
8 われ汝ををしへ汝をあゆむべき途にみちびき わが目をなんぢに注てさとさん
Na cehnaak hly kawi lam ce nim huh kawng nyng saw ni cawngpyi bit kawng.
9 汝等わきまへなき馬のごとく驢馬のごとくなるなかれ かれらは鑣たづなのごとき具をもてひきとめずば近づききたることなし
Zaaksimnaak amak ta meqang ingkaw laa amyihna koeh awm, cekkhqi ing haa aming zaaknaak thai aham am kha awh thiqui ing a kyng ngaih hy; cemyih am kaana am sawi thai ti kawp ti.
10 惡者はかなしみ多かれどヱホバに依賴むものは憐憫にてかこまれん
Qaal ingkaw thalk che khawzah awm thai hy, namah anik ypnaak thlang taw Bawipa lungnaak amak dyt thai ing chung poepa hy.
11 ただしき者よヱホバを喜びたのしめ 凡てこころの直きものよ喜びよばふべし
Nangmih thlakdyngkhqi aw, Bawipa awh zeel unawh namik kaw zeel sak lah uh; kawlung ak dyng thlangkhqi boeih aw, laa sa lah uh!