< 箴言 知恵の泉 18 >

1 自己を人と異にする者はおのれの欲するところのみを求めてすべての善き考察にもとる
Mutumin da ba ya abokantaka yakan nema ya cika burinsa ne kaɗai; yakan ƙi yarda da kowace maganar da take daidai.
2 愚なる者は明哲を喜ばず 惟おのれの心意を顯すことを喜ぶ
Wawa ba ya sha’awa ya sami fahimta amma abin da yake so ya yi kaɗai, shi ne ya ba da ra’ayinsa.
3 惡者きたれば藐視したがひてきたり 恥きたれば凌辱もともに來る
Sa’ad da mugunci ya zo, reni ma kan zo, haka kuma sa’ad da kunya ta zo, shan kunya kan biyo.
4 人の口の言は深水の如し 湧てながるる川 智慧の泉なり
Kalmomin bakin mutum suna da zurfi kamar ruwaye, amma maɓulɓulan hikima rafi ne mai gudu.
5 惡者を偏視るは善らず 審判をなして義者を惡しとするも亦善らず
Ba shi da kyau ka yi wa mugu alheri ko ka hana wa marar laifi adalci.
6 愚なる者の口唇はあらそひを起し その口は打るることを招く
Leɓunan wawa kan jawo masa faɗa, bakinsa kuma kan gayyaci dūka.
7 愚なる者の口はおのれの敗壞となり その口唇はおのれの霊魂の罟となる
Bakin wawa lalatar da kansa yake yi leɓunansa kuma tarko ne ga ransa.
8 人の是非をいふものの言はたはぶれのごとしといへども反つて腹の奧にいる
Kalmomin mai gulma kamar abinci mai daɗi suke; sukan gangara zuwa can cikin gaɓoɓin mutum.
9 その行爲をおこたる者は滅すものの兄弟なり
Wanda yake ragwanci a aikinsa ɗan’uwa ne ga wanda yakan lalatar da abubuwa.
10 ヱホバの名はかたき櫓のごとし 義者は之に走りいりて救を得
Sunan Ubangiji hasumiya ce mai ƙarfi; masu adalci kan gudu zuwa wurinta don su zauna lafiya.
11 富者の資財はその堅き城なり これを高き石垣の如くに思ふ
Dukiyar masu arziki ita ce birninsu mai katanga; suna gani cewa ba za a iya huda katangar ba.
12 人の心のたかぶりは滅亡に先だち 謙遜はたふとまるる事にさきだつ
Kafin fāɗuwarsa zuciyar mutum takan yi girman kai, amma sauƙinkai kan zo kafin girmamawa.
13 いまだ事をきかざるさきに應ふる者は愚にして辱をかうぶる
Duk wanda yakan ba da amsa kafin ya saurara, wannan wauta ce da kuma abin kunya.
14 人の心は尚其疾を忍ぶべし されど心の傷める時は誰かこれに耐んや
Sa rai da mutum ke yi kan taimake shi sa’ad da yake ciwo, amma in ya karai, to, tasa ta ƙare.
15 哲者の心は知識をえ 智慧ある者の耳は知識を求む
Zuciya mai la’akari kan nemi sani; kunnuwan mai hikima kan bincika don yă koya.
16 人の贈物はその人のために道をひらき かつ貴きものの前にこれを導く
Kyauta kan buɗe hanya wa mai bayarwa yakan kuma kai shi a gaban babban mutum.
17 先に訴訟の理由をのぶるものは正義に似たれども その鄰人きたり詰問ひてその事を明かにす
Wanda ya fara mai da jawabi yakan zama kamar shi ne mai gaskiya, sai wani ya fito ya yi masa tambaya tukuna.
18 籤は爭端をとどめ且つよきものの間にへだてとなる
Jefa ƙuri’a kan daidaita tsakanin masu faɗa ta kuma ajiye masu faɗan a rabe.
19 怒れる兄弟はかたき城にもまさりて説き伏せがたし 兄弟のあらそひは櫓の貫木のごとし
Ɗan’uwan da aka yi wa laifi ya fi birni mai katanga wuyan shiryawa, kuma faɗace-faɗace suna kama da ƙofofin ƙarfe na fada.
20 人は口の徳によりて腹をあかし その口唇の徳によりて自ら飽べし
Daga abin da baki ya furta ne cikin mutum kan cika; girbi daga leɓunansa kuma yakan ƙoshi.
21 死生は舌の權能にあり これを愛する者はその果を食はん
Harshe yana da ikon rai da mutuwa, kuma waɗanda suke ƙaunarsa za su ci amfaninsa.
22 妻を得るものは美物を得るなり 且ヱホバより恩寵をあたへらる
Duk wanda ya sami mace ya sami abu mai kyau ya kuma sami tagomashi daga Ubangiji.
23 貧者は哀なる言をもて乞ひ 富人は厲しき答をなす
Matalauci kan yi roƙo da taushi, amma mawadaci kan amsa da kakkausar murya.
24 多の友をまうくる人は遂にその身を亡す 但し兄弟よりもたのもしき知己もまたあり
Mutum mai abokai masu yawa kan lalace, amma akwai abokin da yakan manne kurkusa fiye da ɗan’uwa.

< 箴言 知恵の泉 18 >