ヨブ 記 22
1 是においてテマン人エリパズこたへて曰く
Unya mitubag si Elifaz nga Temanihanon ug miingon,
2 人神を益する事をえんや 智人も唯みづから益する而已なるぞかし
“Magamit ba gayod ang tawo diha sa Dios? Magamit ba gayod ang maalamon nga tawo diha kaniya?
3 なんぢ義かるとも全能者に何の歡喜かあらん なんぢ行爲を全たふするとも彼に何の利益かあらん
Makapalipay ba sa Makagagahom kung ikaw matarong? Maayo ba kini kaniya kung walay ikasaway sa imong mga pamaagi?
4 彼汝の畏懼の故によりて汝を責め汝を鞫きたまはんや
Tungod ba sa imong pagtahod kaniya nga siya nagbadlong kanimo ug nagdala kanimo sa hukmanan?
5 なんぢの惡大なるにあらずや 汝の罪はきはまり無し
Dili ba dako ang imong kadaotan? Wala bay kataposan ang imong kasal-nan?
6 即はち汝は故なくその兄弟の物を抑へて質となし 裸なる者の衣服を剥て取り
Tungod kay imong gisiguro ang bayad gikan sa imong igsoon sa walay hinungdan; gihuboan nimo ang usa ka tawo sa ilang sapot.
7 渇く者に水を與へて飮しめず 饑る者に食物を施こさず
Wala nimo gihatagan ug tubig nga mainom ang mga tawong gipangkapoy; nagdinalo ka ug tinapay sa mga tawong gipanggutom,
8 力ある者土地を得 貴き者その中に住む
bisan tuod ikaw, ang kusgan ug usa ka halangdon nga tawo, nagpanag-iya sa kalibotan ug nagpuyo niini.
9 なんぢは寡婦に手を空しうして去しむ 孤子の腕は折る
Gipapahawa nimo ang mga biyuda nga walay dala; ang mga bukton sa walay mga amahan nangabali.
10 是をもて網羅なんぢを環り 畏懼にはかに汝を擾す
Busa, ang mga lit-ag naglibot kanimo, ug ang kalit nga kahadlok makapagubot kanimo.
11 なんぢ黑暗を見ずや 洪水のなんぢを覆ふを見ずや
Adunay kangitngit, hinungdan nga dili ka makakita; ug ang kadagaya sa tubig magatabon kanimo.
12 神は天の高に在すならずや 星辰の巓ああ如何に高きぞや
Dili ba ang Dios anaa man sa langit? Tan-awa ang kataas sa mga bituon, unsa sila kataas!
13 是によりて汝は言ふ 神なにをか知しめさん 豈よく黑雲の中より審判するを得たまはんや
Makaingon kamo, 'Unsa man ang nasayran sa Dios? Makahukom ba siya pinaagi sa kabaga sa kangitngit?
14 濃雲かれを蔽へば彼は見たまふ所なし 唯天の蒼穹を歩みたまふ
Ang baga nga mga panganod nagatabon kaniya, aron nga dili siya makakita kanato; nagalakaw siya sa lig-on nga ali sa langit.'
15 なんぢ古昔の世の道を行なはんとするや 是あしき人の踐たりし者ならずや
Ipadayon mo ba gihapon ang daang dalan nga gisubay sa tawong daotan—
16 彼等は時いまだ至らざるに打絶れ その根基は大水に押流されたり
alang niadtong gisakmit sa wala pa ang ilang panahon, kadtong gianod ang ilang mga patukoranan sama sa suba,
17 彼ら神に言けらく我儕を離れたまへ 全能者われらのために何を爲ことを得んと
kadtong miingon sa Dios, 'Palayo kanamo'; kadtong nagsulti, 'Unsa man ang mabuhat sa Makagagahom kanato?'
18 しかるに彼は却つて佳物を彼らの家に盈したまへり 但し惡人の計畫は我に與する所にあらず
Hinuon gipuno niya ang ilang mga balay sa maayong mga butang; ang mga laraw sa daotang mga tawo halayo kanako.
19 義しき者は之を見て喜び 無辜者は彼らを笑ふ
Makakita ang matarong nga mga tawo sa ilang kapalaran ug malipay; ang walay kabangkaagang mga tawo magkatawa kanila sa pagtamay.
20 曰く我らの仇は誠に滅ぼされ 其盈餘れる物は火にて焚つくさる
Magaingon sila, 'Sa pagkatinuod kadtong magaalsa batok kanato mangawala; ang kalayo maglamoy sa ilang mga kabtangan.'
21 請ふ汝神と和らぎて平安を得よ 然らば福祿なんぢに來らん
Karon pag-uyon sa Dios ug pagpasig-uli uban kaniya; kay sa niana nga paagi, ang maayo moabot kanimo.
22 請ふかれの口より敎晦を受け その言語をなんぢの心に藏めよ
Dawata, naghangyo ako kanimo, ang pagpanudlo naggikan sa iyang baba; ibutang ang iyang mga pulong sa imong kasingkasing.
23 なんぢもし全能者に歸向り且なんぢの家より惡を除き去ば 汝の身再び興されん
Kung mobalik ka sa Makagagahom, mahimo kang lig-on, kung ipahilayo nimo ang daotan diha sa imong mga tolda.
24 なんぢの寳を土の上に置き オフルの黄金を谿河の石の中に置け
Ibutang ang imong katigayonan sa abog, ang bulawan sa Ophir nga anaa sa mga bato sa kasapaan,
25 然れば全能者なんぢの寳となり汝のために白銀となりたまふべし
ug ang Makagagahom mao ang imong bahandi, ug bililhon nga plata alang kanimo.
26 而してなんぢは又全能者を喜び且神にむかひて面をあげん
Ug unya magmalipayon ka tungod sa Makagagahom; ihangad nimo ang imong nawong ngadto sa Dios.
27 なんぢ彼に祈らば彼なんぢに聽たまはん 而して汝その誓願をつくのひ果さん
Moampo ka kaniya, ug dunggon ka niya; mobayad ka sa imong panumpa kaniya.
28 なんぢ事を爲んと定めなばその事なんぢに成ん 汝の道には光照ん
Magbuhat ka ug bisan unsa nga butang, ug himoon kining malampuson alang kanimo; modan-ag ang kahayag sa imong mga dalan.
29 其卑く降る時は汝いふ昇る哉と 彼は謙遜者を拯ひたまふべし
Ipaubos sa Dios kadtong mapahitas-on nga tawo, ug luwason niya kadtong nagpaubos.
30 かれは罪なきに非ざる者をも拯ひたまはん 汝の手の潔淨によりて斯る者も拯はるべし
Tabangan niya ang tawo nga walay kabangkaagan; luwason ka pinaagi sa kahinlo sa imong mga kamot.”
