Proverbi 13
1 Il figliuol savio ascolta l’istruzione di suo padre, ma il beffardo non ascolta rimproveri.
Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.
2 Per il frutto delle sue labbra uno gode del bene, ma il desiderio dei perfidi è la violenza.
Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.
3 Chi custodisce la sua bocca preserva la propria vita; chi apre troppo le labbra va incontro alla rovina.
Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.
4 L’anima del pigro desidera, e non ha nulla, ma l’anima dei diligenti sarà soddisfatta appieno.
Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.
5 Il giusto odia la menzogna, ma l’empio getta sugli altri vituperio ed onta.
Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.
6 La giustizia protegge l’uomo che cammina nella integrità, ma l’empietà atterra il peccatore.
Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.
7 C’è chi fa il ricco e non ha nulla; c’è chi fa il povero e ha di gran beni.
Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.
8 La ricchezza d’un uomo serve come riscatto della sua vita, ma il povero non ode mai minacce.
Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.
9 La luce dei giusti è gaia, ma la lampada degli empi si spegne.
Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.
10 Dall’orgoglio non vien che contesa, ma la sapienza è con chi dà retta ai consigli.
Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.
11 La ricchezza male acquistata va scemando, ma chi accumula a poco a poco l’aumenta.
Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.
12 La speranza differita fa languire il cuore, ma il desiderio adempiuto è un albero di vita.
Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.
13 Chi sprezza la parola si costituisce, di fronte ad essa, debitore, ma chi rispetta il comandamento sarà ricompensato.
Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.
14 L’insegnamento del savio è una fonte di vita per schivare le insidie della morte.
Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
15 Buon senno procura favore, ma il procedere dei perfidi è duro.
Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.
16 Ogni uomo accorto agisce con conoscenza, ma l’insensato fa sfoggio di follia.
Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.
17 Il messo malvagio cade in sciagure, ma l’ambasciatore fedele reca guarigione.
Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.
18 Miseria e vergogna a chi rigetta la correzione, ma chi dà retta alla riprensione è onorato.
Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.
19 Il desiderio adempiuto è dolce all’anima, ma agl’insensati fa orrore l’evitare il male.
Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.
20 Chi va coi savi diventa savio, ma il compagno degl’insensati diventa cattivo.
Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.
21 Il male perseguita i peccatori ma il giusto è ricompensato col bene.
Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.
22 L’uomo buono lascia una eredità ai figli de’ suoi figli, ma la ricchezza del peccatore è riserbata al giusto.
Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.
23 Il campo lavorato dal povero dà cibo in abbondanza, ma v’è chi perisce per mancanza di equità.
Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.
24 Chi risparmia la verga odia il suo figliuolo, ma chi l’ama, lo corregge per tempo.
Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.
25 Il giusto ha di che mangiare a sazietà, ma il ventre degli empi manca di cibo.
Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.
