Ecclesiaste 11
1 GITTA il tuo pane sopra le acque; perciocchè tu lo ritroverai lungo tempo appresso.
Посли хлеб твой на лице воды, яко во множестве дний обрящеши его.
2 Fanne parte a sette, anzi ad otto; perciocchè tu non sai qual male avverrà sopra la terra.
Даждь часть седмим и осмим, яко не веси, что будет лукаво на земли.
3 Quando le nuvole son piene, versano la pioggia in su la terra; e quando l'albero cade, o verso il Mezzodì, o verso il Settentrione, ove egli cade quivi resta.
Аще исполнятся облацы дождя, на землю изливают: и аще падет древо на юг, и аще на север, на месте, идеже падет древо, тамо будет.
4 Chi pon mente al vento non seminerà; e chi riguarda alle nuvole non mieterà.
Блюдый ветра не сеет, и сматряяй во облацех не пожнет.
5 Come tu non sai qual [sia] la via del vento, [nè] come [si formino] l'ossa dentro al seno della [donna] gravida; così tu non conosci le opere di Dio, il qual fa tutte queste cose.
В нихже несть ведый, кии путь духа, якоже кости во чреве раждающия: тако не уразумееши дел Божиих, елика сотворит всяческая.
6 Semina la mattina la tua semenza, e la sera non lasciar posar le tue mani; perciocchè tu non sai ciò che riuscirà meglio, questo, o quello; o se l'uno e l'altro sarà ugualmente buono.
В заутрии сей семя твое, и в вечер да не оставляет рука твоя: яко не веси, кое произыдет сие или оно, и аще обоя вкупе благая.
7 Ben [è] la luce cosa dolce, e il vedere il sole cosa piacevole agli occhi.
И сладко свет, и благо очима зрети солнце:
8 Ma pure, se l'uomo, vivendo molti anni sempre in allegrezza, si ricorda che i giorni delle tenebre saranno molti, tutto quello che [gli] sarà avvenuto [sarà] vanità.
яко аще и многа лета поживет человек, и о всех сих возвеселится, и помянет дни тмы, яко мнози будут: все грядущее суета.
9 RALLEGRATI pure, o giovane, nella tua fanciullezza; e tengati lieto il cuor tuo a' dì della tua giovenezza, e cammina nelle vie del cuor tuo, e secondo lo sguardo degli occhi tuoi; ma sappi che per tutte queste cose Iddio ti farà venire in giudicio.
Веселися, юноше, во юности твоей, и да ублажит тя сердце твое во днех юности твоея, и ходи в путех сердца твоего непорочен и не в видении очию твоею: и разумей, яко о всех сих приведет тя Бог на суд:
10 E togli dal cuor tuo la tristizia, e rimuovi il cordoglio dalla tua carne; perciocchè la fanciullezza e la giovanezza [sono] una cosa vana.
и отстави ярость от сердца твоего, и отрини лукавство от плоти твоея: яко юность и безумие суета.
