< Luca 22 >

1 Si avvicinava la festa degli Azzimi, chiamata Pasqua,
অপৰঞ্চ কিণ্ৱশূন্যপূপোৎসৱস্য কাল উপস্থিতে
2 e i sommi sacerdoti e gli scribi cercavano come toglierlo di mezzo, poiché temevano il popolo.
প্ৰধানযাজকা অধ্যাযকাশ্চ যথা তং হন্তুং শক্নুৱন্তি তথোপাযাম্ অচেষ্টন্ত কিন্তু লোকেভ্যো বিভ্যুঃ|
3 Allora satana entrò in Giuda, detto Iscariota, che era nel numero dei Dodici.
এতস্তিন্ সমযে দ্ৱাদশশিষ্যেষু গণিত ঈষ্কৰিযোতীযৰূঢিমান্ যো যিহূদাস্তস্যান্তঃকৰণং শৈতানাশ্ৰিতৎৱাৎ
4 Ed egli andò a discutere con i sommi sacerdoti e i capi delle guardie sul modo di consegnarlo nelle loro mani.
স গৎৱা যথা যীশুং তেষাং কৰেষু সমৰ্পযিতুং শক্নোতি তথা মন্ত্ৰণাং প্ৰধানযাজকৈঃ সেনাপতিভিশ্চ সহ চকাৰ|
5 Essi si rallegrarono e si accordarono di dargli del denaro.
তেন তে তুষ্টাস্তস্মৈ মুদ্ৰাং দাতুং পণং চক্ৰুঃ|
6 Egli fu d'accordo e cercava l'occasione propizia per consegnarlo loro di nascosto dalla folla.
ততঃ সোঙ্গীকৃত্য যথা লোকানামগোচৰে তং পৰকৰেষু সমৰ্পযিতুং শক্নোতি তথাৱকাশং চেষ্টিতুমাৰেভে|
7 Venne il giorno degli Azzimi, nel quale si doveva immolare la vittima di Pasqua.
অথ কিণ্ৱশূন্যপূপোত্মৱদিনে, অৰ্থাৎ যস্মিন্ দিনে নিস্তাৰোৎসৱস্য মেষো হন্তৱ্যস্তস্মিন্ দিনে
8 Gesù mandò Pietro e Giovanni dicendo: «Andate a preparare per noi la Pasqua, perché possiamo mangiare».
যীশুঃ পিতৰং যোহনঞ্চাহূয জগাদ, যুৱাং গৎৱাস্মাকং ভোজনাৰ্থং নিস্তাৰোৎসৱস্য দ্ৰৱ্যাণ্যাসাদযতং|
9 Gli chiesero: «Dove vuoi che la prepariamo?».
তদা তৌ পপ্ৰচ্ছতুঃ কুচাসাদযাৱো ভৱতঃ কেচ্ছা?
10 Ed egli rispose: «Appena entrati in città, vi verrà incontro un uomo che porta una brocca d'acqua. Seguitelo nella casa dove entrerà
১০তদা সোৱাদীৎ, নগৰে প্ৰৱিষ্টে কশ্চিজ্জলকুম্ভমাদায যুৱাং সাক্ষাৎ কৰিষ্যতি স যন্নিৱেশনং প্ৰৱিশতি যুৱামপি তন্নিৱেশনং তৎপশ্চাদিৎৱা নিৱেশনপতিম্ ইতি ৱাক্যং ৱদতং,
11 e direte al padrone di casa: Il Maestro ti dice: Dov'è la stanza in cui posso mangiare la Pasqua con i miei discepoli?
১১যত্ৰাহং নিস্তাৰোৎসৱস্য ভোজ্যং শিষ্যৈঃ সাৰ্দ্ধং ভোক্তুং শক্নোমি সাতিথিশালা কুত্ৰ? কথামিমাং প্ৰভুস্ত্ৱাং পৃচ্ছতি|
12 Egli vi mostrerà una sala al piano superiore, grande e addobbata; là preparate».
১২ততঃ স জনো দ্ৱিতীযপ্ৰকোষ্ঠীযম্ একং শস্তং কোষ্ঠং দৰ্শযিষ্যতি তত্ৰ ভোজ্যমাসাদযতং|
13 Essi andarono e trovarono tutto come aveva loro detto e prepararono la Pasqua.
১৩ততস্তৌ গৎৱা তদ্ৱাক্যানুসাৰেণ সৰ্ৱ্ৱং দৃষ্দ্ৱা তত্ৰ নিস্তাৰোৎসৱীযং ভোজ্যমাসাদযামাসতুঃ|
14 Quando fu l'ora, prese posto a tavola e gli apostoli con lui,
১৪অথ কাল উপস্থিতে যীশু ৰ্দ্ৱাদশভিঃ প্ৰেৰিতৈঃ সহ ভোক্তুমুপৱিশ্য কথিতৱান্
15 e disse: «Ho desiderato ardentemente di mangiare questa Pasqua con voi, prima della mia passione,
১৫মম দুঃখভোগাৎ পূৰ্ৱ্ৱং যুভাভিঃ সহ নিস্তাৰোৎসৱস্যৈতস্য ভোজ্যং ভোক্তুং মযাতিৱাঞ্ছা কৃতা|
16 poiché vi dico: non la mangerò più, finché essa non si compia nel regno di Dio».
১৬যুষ্মান্ ৱদামি, যাৱৎকালম্ ঈশ্ৱৰৰাজ্যে ভোজনং ন কৰিষ্যে তাৱৎকালম্ ইদং ন ভোক্ষ্যে|
17 E preso un calice, rese grazie e disse: «Prendetelo e distribuitelo tra voi,
১৭তদা স পানপাত্ৰমাদায ঈশ্ৱৰস্য গুণান্ কীৰ্ত্তযিৎৱা তেভ্যো দৎৱাৱদৎ, ইদং গৃহ্লীত যূযং ৱিভজ্য পিৱত|
18 poiché vi dico: da questo momento non berrò più del frutto della vite, finché non venga il regno di Dio».
১৮যুষ্মান্ ৱদামি যাৱৎকালম্ ঈশ্ৱৰৰাজৎৱস্য সংস্থাপনং ন ভৱতি তাৱদ্ দ্ৰাক্ষাফলৰসং ন পাস্যামি|
19 Poi, preso un pane, rese grazie, lo spezzò e lo diede loro dicendo: «Questo è il mio corpo che è dato per voi; fate questo in memoria di me».
১৯ততঃ পূপং গৃহীৎৱা ঈশ্ৱৰগুণান্ কীৰ্ত্তযিৎৱা ভঙ্ক্তা তেভ্যো দৎৱাৱদৎ, যুষ্মদৰ্থং সমৰ্পিতং যন্মম ৱপুস্তদিদং, এতৎ কৰ্ম্ম মম স্মৰণাৰ্থং কুৰুধ্ৱং|
20 Allo stesso modo dopo aver cenato, prese il calice dicendo: «Questo calice è la nuova alleanza nel mio sangue, che viene versato per voi».
২০অথ ভোজনান্তে তাদৃশং পাত্ৰং গৃহীৎৱাৱদৎ, যুষ্মৎকৃতে পাতিতং যন্মম ৰক্তং তেন নিৰ্ণীতনৱনিযমৰূপং পানপাত্ৰমিদং|
21 «Ma ecco, la mano di chi mi tradisce è con me, sulla tavola.
২১পশ্যত যো মাং পৰকৰেষু সমৰ্পযিষ্যতি স মযা সহ ভোজনাসন উপৱিশতি|
22 Il Figlio dell'uomo se ne va, secondo quanto è stabilito; ma guai a quell'uomo dal quale è tradito!».
২২যথা নিৰূপিতমাস্তে তদনুসাৰেণা মনুষ্যপুত্ৰস্য গতি ৰ্ভৱিষ্যতি কিন্তু যস্তং পৰকৰেষু সমৰ্পযিষ্যতি তস্য সন্তাপো ভৱিষ্যতি|
23 Allora essi cominciarono a domandarsi a vicenda chi di essi avrebbe fatto ciò.
২৩তদা তেষাং কো জন এতৎ কৰ্ম্ম কৰিষ্যতি তৎ তে পৰস্পৰং প্ৰষ্টুমাৰেভিৰে|
24 Sorse anche una discussione, chi di loro poteva esser considerato il più grande.
২৪অপৰং তেষাং কো জনঃ শ্ৰেষ্ঠৎৱেন গণযিষ্যতে, অত্ৰাৰ্থে তেষাং ৱিৱাদোভৱৎ|
25 Egli disse: «I re delle nazioni le governano, e coloro che hanno il potere su di esse si fanno chiamare benefattori.
২৫অস্মাৎ কাৰণাৎ সোৱদৎ, অন্যদেশীযানাং ৰাজানঃ প্ৰজানামুপৰি প্ৰভুৎৱং কুৰ্ৱ্ৱন্তি দাৰুণশাসনং কৃৎৱাপি তে ভূপতিৎৱেন ৱিখ্যাতা ভৱন্তি চ|
26 Per voi però non sia così; ma chi è il più grande tra voi diventi come il più piccolo e chi governa come colui che serve.
২৬কিন্তু যুষ্মাকং তথা ন ভৱিষ্যতি, যো যুষ্মাকং শ্ৰেষ্ঠো ভৱিষ্যতি স কনিষ্ঠৱদ্ ভৱতু, যশ্চ মুখ্যো ভৱিষ্যতি স সেৱকৱদ্ভৱতু|
27 Infatti chi è più grande, chi sta a tavola o chi serve? Non è forse colui che sta a tavola? Eppure io sto in mezzo a voi come colui che serve.
২৭ভোজনোপৱিষ্টপৰিচাৰকযোঃ কঃ শ্ৰেষ্ঠঃ? যো ভোজনাযোপৱিশতি স কিং শ্ৰেষ্ঠো ন ভৱতি? কিন্তু যুষ্মাকং মধ্যেঽহং পৰিচাৰকইৱাস্মি|
28 Voi siete quelli che avete perseverato con me nelle mie prove;
২৮অপৰঞ্চ যুযং মম পৰীক্ষাকালে প্ৰথমমাৰভ্য মযা সহ স্থিতা
29 e io preparo per voi un regno, come il Padre l'ha preparato per me,
২৯এতৎকাৰণাৎ পিত্ৰা যথা মদৰ্থং ৰাজ্যমেকং নিৰূপিতং তথাহমপি যুষ্মদৰ্থং ৰাজ্যং নিৰূপযামি|
30 perché possiate mangiare e bere alla mia mensa nel mio regno e siederete in trono a giudicare le dodici tribù di Israele.
৩০তস্মান্ মম ৰাজ্যে ভোজনাসনে চ ভোজনপানে কৰিষ্যধ্ৱে সিংহাসনেষূপৱিশ্য চেস্ৰাযেলীযানাং দ্ৱাদশৱংশানাং ৱিচাৰং কৰিষ্যধ্ৱে|
31 Simone, Simone, ecco satana vi ha cercato per vagliarvi come il grano;
৩১অপৰং প্ৰভুৰুৱাচ, হে শিমোন্ পশ্য তিতউনা ধান্যানীৱ যুষ্মান্ শৈতান্ চালযিতুম্ ঐচ্ছৎ,
32 ma io ho pregato per te, che non venga meno la tua fede; e tu, una volta ravveduto, conferma i tuoi fratelli».
৩২কিন্তু তৱ ৱিশ্ৱাসস্য লোপো যথা ন ভৱতি এতৎ ৎৱদৰ্থং প্ৰাৰ্থিতং মযা, ৎৱন্মনসি পৰিৱৰ্ত্তিতে চ ভ্ৰাতৃণাং মনাংসি স্থিৰীকুৰু|
33 E Pietro gli disse: «Signore, con te sono pronto ad andare in prigione e alla morte».
৩৩তদা সোৱদৎ, হে প্ৰভোহং ৎৱযা সাৰ্দ্ধং কাৰাং মৃতিঞ্চ যাতুং মজ্জিতোস্মি|
34 Gli rispose: «Pietro, io ti dico: non canterà oggi il gallo prima che tu per tre volte avrai negato di conoscermi».
৩৪ততঃ স উৱাচ, হে পিতৰ ৎৱাং ৱদামি, অদ্য কুক্কুটৰৱাৎ পূৰ্ৱ্ৱং ৎৱং মৎপৰিচযং ৱাৰত্ৰযম্ অপহ্ৱোষ্যসে|
35 Poi disse: «Quando vi ho mandato senza borsa, né bisaccia, né sandali, vi è forse mancato qualcosa?». Risposero: «Nulla».
৩৫অপৰং স পপ্ৰচ্ছ, যদা মুদ্ৰাসম্পুটং খাদ্যপাত্ৰং পাদুকাঞ্চ ৱিনা যুষ্মান্ প্ৰাহিণৱং তদা যুষ্মাকং কস্যাপি ন্যূনতাসীৎ? তে প্ৰোচুঃ কস্যাপি ন|
36 Ed egli soggiunse: «Ma ora, chi ha una borsa la prenda, e così una bisaccia; chi non ha spada, venda il mantello e ne compri una.
৩৬তদা সোৱদৎ কিন্ত্ৱিদানীং মুদ্ৰাসম্পুটং খাদ্যপাত্ৰং ৱা যস্যাস্তি তেন তদ্গ্ৰহীতৱ্যং, যস্য চ কৃপাণো নাস্তি তেন স্ৱৱস্ত্ৰং ৱিক্ৰীয স ক্ৰেতৱ্যঃ|
37 Perché vi dico: deve compiersi in me questa parola della Scrittura: E fu annoverato tra i malfattori. Infatti tutto quello che mi riguarda volge al suo termine».
৩৭যতো যুষ্মানহং ৱদামি, অপৰাধিজনৈঃ সাৰ্দ্ধং গণিতঃ স ভৱিষ্যতি| ইদং যচ্ছাস্ত্ৰীযং ৱচনং লিখিতমস্তি তন্মযি ফলিষ্যতি যতো মম সম্বন্ধীযং সৰ্ৱ্ৱং সেৎস্যতি|
38 Ed essi dissero: «Signore, ecco qui due spade». Ma egli rispose «Basta!».
৩৮তদা তে প্ৰোচুঃ প্ৰভো পশ্য ইমৌ কৃপাণৌ| ততঃ সোৱদদ্ এতৌ যথেষ্টৌ|
39 Uscito se ne andò, come al solito, al monte degli Ulivi; anche i discepoli lo seguirono.
৩৯অথ স তস্মাদ্ৱহি ৰ্গৎৱা স্ৱাচাৰানুসাৰেণ জৈতুননামাদ্ৰিং জগাম শিষ্যাশ্চ তৎপশ্চাদ্ যযুঃ|
40 Giunto sul luogo, disse loro: «Pregate, per non entrare in tentazione».
৪০তত্ৰোপস্থায স তানুৱাচ, যথা পৰীক্ষাযাং ন পতথ তদৰ্থং প্ৰাৰ্থযধ্ৱং|
41 Poi si allontanò da loro quasi un tiro di sasso e, inginocchiatosi, pregava:
৪১পশ্চাৎ স তস্মাদ্ একশৰক্ষেপাদ্ বহি ৰ্গৎৱা জানুনী পাতযিৎৱা এতৎ প্ৰাৰ্থযাঞ্চক্ৰে,
42 «Padre, se vuoi, allontana da me questo calice! Tuttavia non sia fatta la mia, ma la tua volontà».
৪২হে পিত ৰ্যদি ভৱান্ সম্মন্যতে তৰ্হি কংসমেনং মমান্তিকাদ্ দূৰয কিন্তু মদিচ্ছানুৰূপং ন ৎৱদিচ্ছানুৰূপং ভৱতু|
43 Gli apparve allora un angelo dal cielo a confortarlo.
৪৩তদা তস্মৈ শক্তিং দাতুং স্ৱৰ্গীযদূতো দৰ্শনং দদৌ|
44 In preda all'angoscia, pregava più intensamente; e il suo sudore diventò come gocce di sangue che cadevano a terra.
৪৪পশ্চাৎ সোত্যন্তং যাতনযা ৱ্যাকুলো ভূৎৱা পুনৰ্দৃঢং প্ৰাৰ্থযাঞ্চক্ৰে, তস্মাদ্ বৃহচ্ছোণিতবিন্দৱ ইৱ তস্য স্ৱেদবিন্দৱঃ পৃথিৱ্যাং পতিতুমাৰেভিৰে|
45 Poi, rialzatosi dalla preghiera, andò dai discepoli e li trovò che dormivano per la tristezza.
৪৫অথ প্ৰাৰ্থনাত উত্থায শিষ্যাণাং সমীপমেত্য তান্ মনোদুঃখিনো নিদ্ৰিতান্ দৃষ্ট্ৱাৱদৎ
46 E disse loro: «Perché dormite? Alzatevi e pregate, per non entrare in tentazione».
৪৬কুতো নিদ্ৰাথ? পৰীক্ষাযাম্ অপতনাৰ্থং প্ৰৰ্থযধ্ৱং|
47 Mentre egli ancora parlava, ecco una turba di gente; li precedeva colui che si chiamava Giuda, uno dei Dodici, e si accostò a Gesù per baciarlo.
৪৭এতৎকথাযাঃ কথনকালে দ্ৱাদশশিষ্যাণাং মধ্যে গণিতো যিহূদানামা জনতাসহিতস্তেষাম্ অগ্ৰে চলিৎৱা যীশোশ্চুম্বনাৰ্থং তদন্তিকম্ আযযৌ|
48 Gesù gli disse: «Giuda, con un bacio tradisci il Figlio dell'uomo?».
৪৮তদা যীশুৰুৱাচ, হে যিহূদা কিং চুম্বনেন মনুষ্যপুত্ৰং পৰকৰেষু সমৰ্পযসি?
49 Allora quelli che eran con lui, vedendo ciò che stava per accadere, dissero: «Signore, dobbiamo colpire con la spada?».
৪৯তদা যদ্যদ্ ঘটিষ্যতে তদনুমায সঙ্গিভিৰুক্তং, হে প্ৰভো ৱযং কি খঙ্গেন ঘাতযিষ্যামঃ?
50 E uno di loro colpì il servo del sommo sacerdote e gli staccò l'orecchio destro.
৫০তত একঃ কৰৱালেনাহত্য প্ৰধানযাজকস্য দাসস্য দক্ষিণং কৰ্ণং চিচ্ছেদ|
51 Ma Gesù intervenne dicendo: «Lasciate, basta così!». E toccandogli l'orecchio, lo guarì.
৫১অধূনা নিৱৰ্ত্তস্ৱ ইত্যুক্ত্ৱা যীশুস্তস্য শ্ৰুতিং স্পৃষ্ট্ৱা স্ৱস্যং চকাৰ|
52 Poi Gesù disse a coloro che gli eran venuti contro, sommi sacerdoti, capi delle guardie del tempio e anziani: «Siete usciti con spade e bastoni come contro un brigante?
৫২পশ্চাদ্ যীশুঃ সমীপস্থান্ প্ৰধানযাজকান্ মন্দিৰস্য সেনাপতীন্ প্ৰাচীনাংশ্চ জগাদ, যূযং কৃপাণান্ যষ্টীংশ্চ গৃহীৎৱা মাং কিং চোৰং ধৰ্ত্তুমাযাতাঃ?
53 Ogni giorno ero con voi nel tempio e non avete steso le mani contro di me; ma questa è la vostra ora, è l'impero delle tenebre».
৫৩যদাহং যুষ্মাভিঃ সহ প্ৰতিদিনং মন্দিৰেঽতিষ্ঠং তদা মাং ধৰ্ত্তং ন প্ৰৱৃত্তাঃ, কিন্ত্ৱিদানীং যুষ্মাকং সমযোন্ধকাৰস্য চাধিপত্যমস্তি|
54 Dopo averlo preso, lo condussero via e lo fecero entrare nella casa del sommo sacerdote. Pietro lo seguiva da lontano.
৫৪অথ তে তং ধৃৎৱা মহাযাজকস্য নিৱেশনং নিন্যুঃ| ততঃ পিতৰো দূৰে দূৰে পশ্চাদিৎৱা
55 Siccome avevano acceso un fuoco in mezzo al cortile e si erano seduti attorno, anche Pietro si sedette in mezzo a loro.
৫৫বৃহৎকোষ্ঠস্য মধ্যে যত্ৰাগ্নিং জ্ৱালযিৎৱা লোকাঃ সমেত্যোপৱিষ্টাস্তত্ৰ তৈঃ সাৰ্দ্ধম্ উপৱিৱেশ|
56 Vedutolo seduto presso la fiamma, una serva fissandolo disse: «Anche questi era con lui».
৫৬অথ ৱহ্নিসন্নিধৌ সমুপৱেশকালে কাচিদ্দাসী মনো নিৱিশ্য তং নিৰীক্ষ্যাৱদৎ পুমানযং তস্য সঙ্গেঽস্থাৎ|
57 Ma egli negò dicendo: «Donna, non lo conosco!».
৫৭কিন্তু স তদ্ অপহ্নুত্যাৱাদীৎ হে নাৰি তমহং ন পৰিচিনোমি|
58 Poco dopo un altro lo vide e disse: «Anche tu sei di loro!». Ma Pietro rispose: «No, non lo sono!».
৫৮ক্ষণান্তৰেঽন্যজনস্তং দৃষ্ট্ৱাব্ৰৱীৎ ৎৱমপি তেষাং নিকৰস্যৈকজনোসি| পিতৰঃ প্ৰত্যুৱাচ হে নৰ নাহমস্মি|
59 Passata circa un'ora, un altro insisteva: «In verità, anche questo era con lui; è anche lui un Galileo».
৫৯ততঃ সাৰ্দ্ধদণ্ডদ্ৱযাৎ পৰং পুনৰন্যো জনো নিশ্চিত্য বভাষে, এষ তস্য সঙ্গীতি সত্যং যতোযং গালীলীযো লোকঃ|
60 Ma Pietro disse: «O uomo, non so quello che dici». E in quell'istante, mentre ancora parlava, un gallo cantò.
৬০তদা পিতৰ উৱাচ হে নৰ ৎৱং যদ্ ৱদমি তদহং বোদ্ধুং ন শক্নোমি, ইতি ৱাক্যে কথিতমাত্ৰে কুক্কুটো ৰুৰাৱ|
61 Allora il Signore, voltatosi, guardò Pietro, e Pietro si ricordò delle parole che il Signore gli aveva detto: «Prima che il gallo canti, oggi mi rinnegherai tre volte».
৬১তদা প্ৰভুণা ৱ্যাধুট্য পিতৰে নিৰীক্ষিতে কৃকৱাকুৰৱাৎ পূৰ্ৱ্ৱং মাং ত্ৰিৰপহ্নোষ্যসে ইতি পূৰ্ৱ্ৱোক্তং তস্য ৱাক্যং পিতৰঃ স্মৃৎৱা
62 E, uscito, pianse amaramente.
৬২বহিৰ্গৎৱা মহাখেদেন চক্ৰন্দ|
63 Frattanto gli uomini che avevano in custodia Gesù lo schernivano e lo percuotevano,
৬৩তদা যৈ ৰ্যীশুৰ্ধৃতস্তে তমুপহস্য প্ৰহৰ্ত্তুমাৰেভিৰে|
64 lo bendavano e gli dicevano: «Indovina: chi ti ha colpito?».
৬৪ৱস্ত্ৰেণ তস্য দৃশৌ বদ্ধ্ৱা কপোলে চপেটাঘাতং কৃৎৱা পপ্ৰচ্ছুঃ, কস্তে কপোলে চপেটাঘাতং কৃতৱান? গণযিৎৱা তদ্ ৱদ|
65 E molti altri insulti dicevano contro di lui.
৬৫তদন্যৎ তদ্ৱিৰুদ্ধং বহুনিন্দাৱাক্যং ৱক্তুমাৰেভিৰে|
66 Appena fu giorno, si riunì il consiglio degli anziani del popolo, con i sommi sacerdoti e gli scribi; lo condussero davanti al sinedrio e gli dissero:
৬৬অথ প্ৰভাতে সতি লোকপ্ৰাঞ্চঃ প্ৰধানযাজকা অধ্যাপকাশ্চ সভাং কৃৎৱা মধ্যেসভং যীশুমানীয পপ্ৰচ্ছুঃ, ৎৱম্ অভিষিকতোসি ন ৱাস্মান্ ৱদ|
67 «Se tu sei il Cristo, diccelo». Gesù rispose: «Anche se ve lo dico, non mi crederete;
৬৭স প্ৰত্যুৱাচ, মযা তস্মিন্নুক্তেঽপি যূযং ন ৱিশ্ৱসিষ্যথ|
68 se vi interrogo, non mi risponderete.
৬৮কস্মিংশ্চিদ্ৱাক্যে যুষ্মান্ পৃষ্টেঽপি মাং ন তদুত্তৰং ৱক্ষ্যথ ন মাং ত্যক্ষ্যথ চ|
69 Ma da questo momento starà il Figlio dell'uomo seduto alla destra della potenza di Dio ».
৬৯কিন্ত্ৱিতঃ পৰং মনুজসুতঃ সৰ্ৱ্ৱশক্তিমত ঈশ্ৱৰস্য দক্ষিণে পাৰ্শ্ৱে সমুপৱেক্ষ্যতি|
70 Allora tutti esclamarono: «Tu dunque sei il Figlio di Dio?». Ed egli disse loro: «Lo dite voi stessi: io lo sono».
৭০ততস্তে পপ্ৰচ্ছুঃ, ৰ্তিহ ৎৱমীশ্ৱৰস্য পুত্ৰঃ? স কথযামাস, যূযং যথাৰ্থং ৱদথ স এৱাহং|
71 Risposero: «Che bisogno abbiamo ancora di testimonianza? L'abbiamo udito noi stessi dalla sua bocca».
৭১তদা তে সৰ্ৱ্ৱে কথযামাসুঃ, ৰ্তিহ সাক্ষ্যেঽন্সস্মিন্ অস্মাকং কিং প্ৰযোজনং? অস্য স্ৱমুখাদেৱ সাক্ষ্যং প্ৰাপ্তম্|

< Luca 22 >