Mazmur 120

1 Nyanyian ziarah. Dalam kesusahanku aku berseru kepada TUHAN, dan Ia menjawab aku.

Cantique des pèlerinages. J'ai invoqué l'Éternel dans ma détresse, Et il m'a exaucé.

2 Ya TUHAN, selamatkanlah aku dari pembohong dan penipu.

Éternel, délivre mon âme des lèvres menteuses, De la langue perfide!

3 Hai penipu, apa yang akan dilakukan Allah terhadapmu? Dengan apa Ia akan menghukum kamu?

Quelle sera ta rétribution, Quel sera ton profit, langue perfide?

4 Dengan panah tajam seorang pejuang, dengan bara yang menyala-nyala!

— Les flèches aiguës du guerrier, Avec les charbons ardents du genêt! —

5 Celakalah aku karena harus hidup bersamamu; tiada bedanya seperti tinggal di Mesekh, atau di antara orang Kedar.

Malheureux que je suis, de séjourner dans Mésec, De demeurer sous les tentes de Kédar!

6 Sudah cukup lama aku tinggal bersama orang-orang yang tidak suka damai.

Trop longtemps mon âme a demeuré Parmi ceux qui haïssent la paix.

7 Jika aku bicara tentang damai, mereka menghendaki perang.

Je veux la paix; mais, dès que j'ouvre la bouche, Ils veulent la guerre!