< Abụ Ọma 115 >

1 Ọ bụghị anyị ka ọ dịrị, o Onyenwe anyị, ọ bụghị anyị ka ọ dịrị, kama ọ bụ aha gị ka ebube na-adịrị, nʼihi ịhụnanya gị na ikwesi ntụkwasị obi gị.
Ikke os, Herre! ikke os, men dit Navn give du Ære for din Miskundhed, for din Sandheds Skyld.
2 Gịnị mere ọtụtụ mba niile nke ụwa ji na-ajụ sị, “Olee ebe Chineke ha nọ?”
Hvorfor skulle Hedningerne sige: Hvor er nu deres Gud?
3 Chineke anyị bi nʼeluigwe. Ọ bụkwa ihe tọrọ ya ụtọ nʼobi ka ọ na-eme.
Men vor Gud er i Himlene, han gør alt, hvad ham behager.
4 Arụsị ha niile bụ ọlaọcha na ọlaedo ka e ji kpụọ ha, ha bụ ọrụ aka mmadụ.
Deres Billeder ere Sølv og Guld, Menneskehænders Gerning.
5 Ha nwere ọnụ ma ha adịghị ekwu okwu, ha nwere anya abụọ ma ha adịghị ahụ ụzọ;
De have Mund, men kunne ikke tale; de have Øjne, men kunne ikke se.
6 ha nwere ntị ma ha adịghị anụ ihe, ha nwekwara imi ma ha adịghị anụ isisi ọbụla;
De have Øren, men kunne ikke høre; de have Næse, men kunne ikke lugte.
7 ha nwere aka, ma ha adịghị emetụ ihe ọbụla aka, ha nwere ụkwụ, ma ha adịghị eje ije; ha enweghị ike iji akpịrị ha mee mkpọtụ ọbụla.
De have Hænder, men kunne ikke føle; de have Fødder, men kunne ikke gaa; de kunne ikke tale med deres Strube.
8 Ndị na-eme ha ga-adịkwa ka ha. Ndị na-atụkwasị ha obi ga-adịkwa ka ha.
Ligesom de ere, saa vorde de, der gøre dem, hver den, som forlader sig paa dem.
9 Ụmụ Izrel, tụkwasịnụ Onyenwe anyị obi ọ bụ onye inyeaka ha na ọta ha.
Israel! forlad dig paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
10 Ezinaụlọ Erọn, tụkwasịnụ Onyenwe anyị obi. Ọ bụ ya bụ onye inyeaka ha na ọta ha.
Arons Hus! forlader eder paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
11 Unu ndị na-atụ egwu ya, tụkwasịnụ Onyenwe anyị obi ọ bụ onye inyeaka ha na ọta ha.
I, som frygte Herren, forlader eder paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
12 Onyenwe anyị na-echeta anyị, ọ ga-agọzikwa anyị, ọ ga-agọzi ndị ya bụ Izrel, ọ ga-agọzi ezinaụlọ Erọn,
Herren kom os i Hu, han skal velsigne, han skal velsigne Israels Hus, han skal velsigne Arons Hus.
13 ọ ga-agọzi ndị niile na-atụ egwu Onyenwe anyị, ma onye nta ma onye ukwu.
Han skal velsigne dem, som frygte Herren, de smaa med de store.
14 Ka Onyenwe anyị mee ka unu mụbaa, unu na ụmụ unu.
Herren formere eder, eder og eders Børn!
15 Ka Onyenwe anyị onye kere eluigwe na elu ụwa gọzie unu.
Velsignede være I for Herren, som har gjort Himmel og Jord.
16 Eluigwe niile bụ nke Onyenwe anyị, ọ bụkwa ya nyere ụmụ mmadụ elu ụwa niile.
Himlene ere Herrens Himle, men Jorden gav han Menneskens Børn.
17 Ọ bụghị ndị nwụrụ anwụ na-eto Onyenwe anyị, ndị na-arịda nʼebe ịnọ duu;
De døde love ikke Herren, ej heller nogen af dem, som nedfare til det stille.
18 ọ bụ anyị ga-aja Onyenwe anyị mma, site ugbu a ruo mgbe ebighị ebi. Toonu Onyenwe anyị.
Men vi, vi ville love Herren fra nu og indtil evig Tid. Halleluja!

< Abụ Ọma 115 >